زنگبار
زنگبار ( Swahili: Zanzibar)، مجمعالجزایری متعلق به تانزانیا در سواحل شرقی آفریقا، در اقیانوس هند واقع شده است. این منطقه از جزایر کوچک متعدد و دو جزیره بزرگ به نامهای اونگوجا (که بهطور غیررسمی زنگبار نامیده میشود) و جزیره پمبا تشکیل شده است. پایتخت زنگبار، شهر زنگبار، در جزیره اونگوجا قرار دارد و مرکز تاریخی آن، معروف به شهر سنگی، بهعنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. زنگبار ترکیبی از دو واژه فارسی «زنگ» به معنی تیرگی و عربی «بار»، به معنی ساحل است و بر رنگ پوست ساکنین آن اشاره دارد.
| اطلاعات کشور | |
|---|---|
| نام کامل: | زنگبار |
| پایتخت: | زنگبار |
| زبان(های) رسمی: | سواحلی، عربی، انگلیسی |
| حکومت: | نیمه خودمختار بخشی از تانزانیا |
| مساحت: | 2,462 کیلومتر مربع |
| جمعیت: | 1,889,773 نفر (2022) |
| شاخص توسعه انسانی: | 0.720 |
| واحد پول: | شیلینگ تانزانیا (TZS) |
| منطقه زمانی: | یوتیسی 3+ |
| پیششماره تلفنی: | 255+ |
تاریخچه و اقتصاد
زنگبار منطقهای نیمهخودمختار است که در سال ۱۹۶۴ با تانگانیکا متحد شد و جمهوری متحد تانزانیا را تشکیل داد. اقتصاد این مجمعالجزایر بر پایه تولید ادویه، محصولات حصیری (رافیا) و گردشگری استوار است. ادویههای اصلی تولیدی شامل میخک، جوز هندی، دارچین، نارگیل و فلفل سیاه است. زنگبار به همراه جزیره مافیا در تانزانیا، گاهی بهعنوان «جزایر ادویه» شناخته میشود. گردشگری در زنگبار طی سالهای اخیر رشد چشمگیری داشته و تعداد گردشگران از ۱۹,۰۰۰ نفر در سال ۱۹۸۵ به ۳۷۶,۰۰۰ نفر در سال ۲۰۱۶ رسیده است. این جزایر از طریق پنج بندر و فرودگاه بینالمللی عبید امانی کارومه، با ظرفیت پذیرش ۱.۵ میلیون مسافر در سال، قابل دسترسی هستند.
اکوسیستم و چالشهای زیستمحیطی
اکوسیستم دریایی زنگبار نقش مهمی در اقتصاد این منطقه ایفا میکند و از طریق ماهیگیری و پرورش جلبک دریایی تأمین معاش میکند. این اکوسیستم شامل زیستگاههای مهمی است که بهعنوان محل پرورش ماهیهای اقیانوس هند عمل میکنند. اکوسیستم خشکی زنگبار نیز زیستگاه گونههای بومی مانند کولوبوس قرمز زنگبار، ژنت سروالین زنگبار و پلنگ زنگبار (که منقرض شده یا بسیار نادر است) است. با این حال، فشارهای ناشی از صنعت گردشگری، ماهیگیری و تهدیدات بزرگتر مانند بالا آمدن سطح دریا به دلیل تغییرات اقلیمی، نگرانیهای زیستمحیطی فزایندهای را در این منطقه ایجاد کرده است.