سنت لوسیا
سنت لوسیا (به انگلیسی: Saint Lucia) کشور جزیرهای در دریای کارائیب و منطقه هند غربی و جزئی از جزایر بادگیر در آنتیل کوچک است. این کشور در شمال شرقی جزیره سنت وینسنت، شمال غربی باربادوس و جنوب مارتینیک واقع شده است. مساحت آن ۶۱۷ کیلومتر مربع و بر اساس برآورد سال ۲۰۱۸، جمعیت آن بیش از ۱۸۰ هزار نفر است. کاستریس پایتخت و بزرگترین شهر این کشور است.
تاریخ
اعتقاد بر این است که اولین ساکنان شناخته شده این جزیره، آراواکها بودند که در بین سالهای ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلادی در این جزیره ساکن شدند. در سال ۸۰۰ میلادی، کالینگوها کنترل این جزیره را به دست گرفتند. فرانسویها اولین مستعمره نشینان اروپایی بودند که در این جزیره مستقر شدند و در سال ۱۶۶۰ با کاریبهای بومی پیمانی امضا کردند. انگلیسیها در سال ۱۶۶۳ کنترل این جزیره را به دست گرفتند. در سالهای بعد، انگلیس و فرانسه ۱۴ بار برای کنترل این جزیره با یکدیگر جنگیدند؛ در نتیجه، کنترل بر این موقعیت ژئوپلیتیکی بسیار ارزشمند، بارها تغییر کرد. در نهایت، انگلیسیها اندکی پس از پیروزی بر ناپلئون اول امپراتور فرانسه، در سال ۱۸۱۴ کنترل کامل این جزیره را به دست گرفتند. به دلیل تغییر مکرر کنترل این جزیره بین انگلیس و فرانسه، سنت لوسیا با نام "هلن غرب" نیز شناخته میشد که برگرفته از شخصیت اسطورهای یونانی، هلن تروایی بود.
سیاست
در ۲۲ فوریه ۱۹۷۹، سنت لوسیا به عنوان یک کشور مستقل اعلام شد، در حالی که همچنان به عنوان یک قلمرو مشترک المنافع باقی ماند.
سنت لوسیا عضو سازمان ملل متحد، سازمان کشورهای آمریکایی، سازمان تجارت جهانی، کاریکوم، سازمان کشورهای شرق کارائیب و سازمان بینالمللی فرانکوفونی میباشد.