فرزند

فرزند که به آن زادگان نیز گفته می شود، در زیست شناسی به زاده های جوان جانداران زنده می گویند که به وسیله یک جاندار یا در موضوع تولید مثل جنسی، از دو موجود زنده به وجود می آیند. این امکان وجود دارد که فرزندان زیاد به حالتی کلی تر به عنوان مولد شناخته گردند.

تصویری از یک مادر و فرزندش

مولد می تواند به گروهی از فرزندان که به صورت همزمان متولد می شوند نیز اشاره نماید به طور مثال: جوجه هایی که همگی از یک تخم بیرون می آیند یا به همه زادگان همچون زنبود عسل.

به فرزندان انسان، کودکان می گویند. این واژه بدون در نظر گرفتن سن، می تواند به فرزندی خردسال، بزرگسال، شیرخوار و یا حتی نوجوان اشاره نماید. به فرزندان جنس نر، پسر و به فرزندان جنس ماده، دختر گفته می شود.

فرزندان ممکن است بعد از جفت یابی یا بعد از وقوع لقاح مصنوعی به وجود آیند.

معنا

فرزند به معنای آن کس که از دیگری زاده می شود می باشد. بچه، دختر، پسر، محصول، نتیجه و نسل.

در پهلوی فرزند می باشد و در پارسی باستان فرزئینتی می باشد که معمولا به پسر و در برخی موارد به دختر گفته می شد. فر به معنی شکوه و زند به معنی بزرگ می باشد همچون شازند که معنی آن شاه بزرگ است.

دختر

دختر به انسان نابالغ با جنس ماده می گویند. این کلمه اغلب در سن پایین، پس از تولد و قبل از تمام شدن دوره بلوغ مورد استفاده قرار می گیرد. از واژه دختر برای فرزند دختر نیز استفاده می شود که وقتی بالغ شود آن را زن می نامند.

پسر

پسر به انسان نابالغ مذکر گفته می شود. این واژه اغلب برای کودک و یا نوجوان مورد استفاده قرار می گیرد. وقتی یک انسان با جنسیت پسر به دوره بزرگسالی می رسد، آن را مرد می نامند.