محمد حسین بهجتی اردکانی

محمد حسین بهجتی اردکانی (تولد 1314، درگذشت 1387) متخلص به شفق در شهر اردکان، استان یزد به دنیا آمد. وی از شاعر شناخته شده ایران و انقلاب اسلامی ایران بود.

محمد حسین بهجتی اردکانی «شفق»

اطلاعات شخصی
نام(های):	محمد حسین بهجتی اردکانی
لقب(ها):	شفق، آیت‌الله بهجتی اردکانی
وضعیت حیات:	درگذشته
تاریخ تولد:	۱۳۱۳
محل تولد:	شهر اردکان، استان یزد
تاریخ فوت:	۲۹ امرداد ۱۳۸۶
ملیت:	ایرانی
محل زندگی:	اردکان، تهران، قم
پیشه:	روحانی، شاعر، نویسنده

محمدحسین بهجتی اردکانی از نخستین شاعران انقلاب اسلامی به شمار می‌رود که سرودن شعر را از دوران نوجوانی آغاز کرده و در سوگ علما از جمله آیت‌الله بروجردی مرثیه سروده بود.

شفق، سراینده شعر معروفی که همه بچه ها از دبستان آن را به یاد دارند، با مطلع هر چه که بیند دیده خدایش آفریده است.

پس از سخنرانی امام خمینی^(ره) علیه طرح انجمن‌های ایالتی و ولایتی و اعلان آن در صفحات اول روزنامه‌ها او، قصیده‌ای با مطلع: (درود باد بر این انقلاب پاك، درود | كه زیر سایه‌ی آن جان ملّتی آسود) كه می‌توان آن را نخستین شعر انقلاب اسلامی دانست. این شعر شب همان سخنرانی در منزل امام در حضور جمعیت حاضر توسط خود او قرائت شد و تحسین امام و علمای حوزه را برانگیخت و شوری دیگر در مردم پدید آورد.

زندگینامه

وی از 7 سالگی فراگیری علم و دانش را در مکتب های آن زمان شروع کرد و در سال 1331 هجری شمسی به تشویق ملامحمد حائری به شهر قم رفت و در مدرسه خان (آیت الله بروجردی) و مدرسه فیضیه قم و حجتیه سکنی گزید.

محمد حسین بهجتی اردکانی همزمان با این دروس تاریخ و حدیث و زبان انگلیسی را تا حدودی آموخت. این عالم گرانقدر یزدی با بزرگانی چون آیت الله هاشمی رفسنجانی، مسعودی خمینی، و سید علی حسینی خامنه هم درس و هم مباحثه بود.

وی همچنین از شاگردان مرحوم امام خمینی^(ره) و سید روح الله خاتمی و اولین شاعر شعر انقلاب اسلامی بود.

وی پس از سال ها تلاش علمی در حوزه علمیه قم و امامت جماعت مسجد الرسول (مسجد اردکانی ها) در تهران، پس از تصدی مسئولیت نمایندگی امام و امامت جمعه یزد توسط مرحوم آیت الله خاتمی به امامت جمعه اردکان منصوب شد.

استاد بهجتی در سال‌های اقامت در قم، كتاب قوانین میرزای قمی و بخشی از ائمه‌ی شهید را در محضر امام موسی صدر خواند. رسائل شیخ را در مكتب آیت‌الله شبیری زنجانی و آیت‌الله مشكینی تلمّذ كرد. كتاب مكاسب را پیش آیاتی چون فكور و شیخ عبدالجواد اصفهانی و حاج شیخ مرتضی حائری یزدی فراگرفت و كتاب كفایه را نیز در محضر آیت‌الله سلطانی به پایان برد و «دوره‌ی سطح» را به پایان رساند. آن گاه از مدرسه‌ی خان و حجره‌ی مخروبه و دلتنگش به مدرسه‌ی حجّتیه رفت كه بهترین و مرتب‌ترین حوزه‌ی علوم اسلامی قم بود.

در مدرسه‌ی حجّتیه با كسانی چون آیت‌الله حسین نوری همدانی و برادرش آقا میرزا‌حسن نوری و آیت‌الله حاج شیخ علی‌اكبر مسعودی خمینی مۆلف گرانقدر عبدالمجید رشید‌پور تهرانی و عالم عارف شیخ علی‌آقا پهلوانی و روحانی محقق و مبارز محمد‌جواد حجتی‌كرمانی دوست و آشنا، یا هم‌درس و هم‌دوره و هم‌مباحثه شد. هم در این مدرسه بود كه توفیق شركت در جلسات تفسیر قرآن علامه‌ی طباطبایی را یافت كه در روزهای تعطیل هفته تشكیل می‌شد.

درگذشت

سرانجام این شاعر ایرانی در شامگاه دوشنبه 29 مرداد سال 1387 در سن 73 سالگی پس از سال ها بیماری مزمن قلبی دار فانی را وداع گفت.