درخواست اصلاح

مشفق کاشانی

از دانشنامه ویکیدا

عباس کی‌منش مشهور به مشفق کاشانی (تولد 1304، درگذشت 1393) شاعر و غزل سرای معاصر در سال 1304 در کاشان به دنیا آمد. مشفق کاشانی ریاست هیأت مدیره انجمن شاعران ایران را به عهده داشت. از او شش مجموعه شعر و آثار متعددی در زمینه‌های مذهبی و ادبی و سیاسی غالبا با محوریت شعر و شاعری بر جای مانده است.

عباس کی‌منش متخلص به مشفق کاشانی
عباس کی‌منش (مشفق کاشانی)
اطلاعات شخصی
نام(های): عباس کی‌منش
لقب(ها): مشفق کاشانی
وضعیت حیات: درگذشته
تاریخ تولد: ۲۳ مرداد ۱۳۰۴
محل تولد: کاشان
تاریخ فوت: ۲۸ دی ۱۳۹۳
محل دفن: آرامستان بهشت زهرای تهران، تهران
ملیت: ایرانی
محل زندگی: تهران
تحصیلات: فوق لیسانس حسابداری
پیشه: معلم، شاعر

زندگینامه

عباس کی منش سال ۱۳۰۴ در کاشان متولد شد. او پس از پایان تحصیلات مقدماتی راهی تهران شد و تحصیلات خود را تا دریافت فوق لیسانس در رشته حسابداری و بودجه ادامه داد و پس از فارغ التحصیل شدن از دانشگاه تهران ۳۷ سال در آموزش و پرورش مشغول بود. وی از دوران کودکی استعدادش در شعر را به نمایش گذاشت و با راهنمایی‌های مادرش توانست جدی تر آن را دنبال کند و به مطالعه آثار شاعران بزرگ بپردازد.

با گسترش فعالیت های شعری‌اش، تخلص «مشفق» را برای خود برگزید و به دلیل اصالت کاشانی‌اش با نام «مشفق کاشانی» در جامعه‌ی ادبی شناخته شد.

از نکات قابل توجه در طول سال‌های شاعری مشفق، می توان به دوستی اش با سهراب سپهری اشاره کرد و در واقع می توان مشفق کاشانی را نخستین راهنمای شعری سهراب سپهری نامید.[۱]

آثار

از آثار عباس کی‌منش می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • «صلای غم» تضمین ۱۲ بند محتشم کاشانی
  • «خاطرات» (سال ۱۳۲۴)
  • «سرود زندگی» (سال ۱۳۴۲)
  • «شراب آفتاب» (سال ۱۳۴۲)
  • «آذرخش» (گزینه اشعار)
  • «آینه خیال» (سال ۱۳۷۲)
  • «بهار سرخ سرود» (سال ۱۳۷۳)
  • «هفت بند التهاب» (سال ۱۳۷۵)
  • «نقشبندان غزل» (سال ۱۳۶۵)
  • «انوار ۱۵ خرداد» (سال ۱۳۶۵)
  • «خلوت انس» (سال ۱۳۶۸)
  • تصحیح «دیوان حاج سلیمان صباحی بیدگلی» با همکاری پرتو بیضایی (سال ۱۳۴۰)
  • «مجموعه شعر جنگ»
  • تذکرهٔ شاعران معاصر
  • راز مستان
  • «سیرنگ» (۱۳۸۲)

درگذشت

مشفق کاشانی در مراسم تولد سهیل محمودی دیگر شاعر ایرانی که در این انجمن شاعران ایران در حال برگزاری بود از حال رفت و در بیمارستان به دلیل نارسایی قلبی جان سپرد.[۲]

منابع