معتضد (خلیفه عباسی)
معتضد یا أبو العبَّاس أحمَد المُعْتَضِد بالله بن طَلحة المُوفَّق بن جَعْفَر المُتوكِّل بن مُحَمَّد المُعْتَصِم بن هارُون الرَّشيد االعباسی متولد ۲۴۲ق/۸۵۶م به عنوان خلیفه در سلسله عباسیان بود. معتضد در تاریخ ۲۰رجب۲۷۹ق/۸۹۲م بعد از معتمد به خلافت رسید و تا تاریخ ۲۲ربیعالثانی۲۸۹ق/۹۰۲م حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او بغداد بود. سرانجام بعد از معتضد، مکتفی به خلافت رسید. پس از مرگ ابوالعباس محمد معتمد، با او بیعت شد. او با شیعیان و علویان راه مدارا در پیش گرفت. وی نخستین خلیفه عباسی بود، که خود به نماز جماعت میایستاد. معتضد با سران بربر به جنگ وارد شد و زمینه فروپاشی دولت اغلبیان را فراهم کرد. در دوران او، نصر بن احمد سامانی در خراسان و فرارود (ماوراءالنهر) قدرت یافته بود. معتضد خود شخصی شاعرپیشه بود و به ادبیات علاقه نشان میداد.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت معتضد 'خاورمیانه و شمال آفریقا' ذکر شده است.
درگذشت
معتضد سرانجام در تاریخ ۲۲ربیعالثانی۲۸۹ق/۹۰۲م درگذشت.