ورامین
ورامین شهری در جنوب شرق استان تهران است. براساس آخرین سرشماری در سال ۲۰۱۶، جمعیت ورامین برابر با ۲۲۵,۶۲۸ نفر و ۶۹,۱۹۰ خانوار است.
نام‌شناسی
با وجود سابقه‌ی طولانی این نام، هنوز معنای اصلی آن به طور قطع مشخص نشده است. در طول تاریخ، حدس و گمان‌های زیادی درباره معنای ورامین زده شده است. میر جلال‌الدین کزازی «ورام» را هم‌آوایی با نام «بهرام» (معادل واژه «وَهرام» در زبان پهلوی و ارمنی) می‌داند و احتمال می‌دهد کل اسم «ورامین» به معنای «جایگاه بهرام» باشد.
تاریخ
تا پیش از حمله مغول در دهه ۱۲۲۰، ورامین مرکز کشاورزی منطقه ری به شمار می‌رفت. یورش مغولان به ری باعث مهاجرت گسترده به ورامین و رونق اقتصادی این شهر در دوران حکومت ایلخانی شد. در این دوره، ورامین به یک مرکز شهری مهم تبدیل گشت. در این دوره بناهای مهمی در این شهر ساخته شد. مسجد جامع ورامین، آرامگاه امامزاده یحیی، برج علاءالدین، امامزاده شاه حسین و مسجد شریف از بناهای مهم ساخته شده در دوران ایلخانی هستند.
در قرن چهاردم میلادی با حمله تیمور لنگ، ورامین رو به افول گذاشت. سپس در اوایل حکومت تیموریان، مسجد جامع مرمت شد و آرامگاه امامزاده حسین رضا ساخته شد.
در قرن شانزدهم میلادی، تهران به عنوان شهر اصلی منطقه اهمیت پیدا کرد و جایگاه ورامین کم‌رنگ‌تر شد.
در دوره پهلوی اول ورامین مجدداً یکی از مراکز مهم کشاورزی ایران شد، تأسیس کارخانه‌ها بر اهمیت آن افزود
بناهای تاریخی
اکثر بناهای شاخص معماری در ورامین مربوط به دوره ایلخانی می‌شود ولی برخی آثار در دوره‌های بعد ساخته شده است.
- مسجد جامع ورامین
- برج علاءالدوله
- بقعه امامزاده یحیی
- بقعه امامزاده شاهزاده حسین
- آرامگاه حسین رضا
- امامزاده بی‌بی سکینه
- امامزاده کوکب‌الدین
- آرامگاه سید فتح‌الله
- امامزاده زید ابوالحسن الحسینی
همچنین این شهر دارای میراث صنعتی دوره پهلوی اول می‌باشد.
- کارخانه قند ورامین
- کارخانه روغن‌کشی ورامین