گیخاتو خان
گیخاتو خان متولد 657 ق به عنوان پادشاه ایران در سلسله ایلخانان بود. گیخاتو خان در تاریخ 690 ق بعد از ارغون خان به پادشاهی رسید و تا تاریخ 694 ق حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او تبریز بود. سرانجام بعد از گیخاتو خان، بایدو خان به پادشاهی رسید.
او برادر ارغون خان و پنجمین شاه ایلخانان مغول در ایران بود. ارغونخان هنگام به پادشاهی رسیدن حکومت بغداد را به بایدو خان نواده هولاکو واگذاشت و حکومت روم را به برادر خود گیخاتو سپرد، پس از مرگ ارغونخان، گیخاتو در رجب ۶۹۰ ه.ق به سلطنت رسید. در همان آغاز فرمانروایی با شورش ترکمانان روم به رهبری عثمان یکم بر ضد مغولان آنجا مواجه شد و خود برای رفع آن شورش، لشکر به روم برد و آن فتنه را فرونشاند. بایدوخان در مقابل وی سر به شورش برداشت و امرای گیخاتو هم که از او ناخرسندی داشتند او را در صحرای مغان اسیر کرده و به بایدو تسلیم کردند. بایدو هم به قتل او فرمان داد و به جای او بر تخت نشست.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت گیخاتو خان 'کشورهای کنونی ایران، ترکمنستان، افغانستان، پاکستان، عراق و جنوب قفقاز' ذکر شده است.
درگذشت
گیخاتو خان سرانجام در تاریخ 694 ق در دشت مغان درگذشت.