ساعت
ساعت یکی از واحدهای زمان و معادل 60 دقیقه یا 3600 ثانیه است.
ساعت یکی از مقادیر زمان و یک بیست و چهارم یک روز است. به معنای دیگر، هر بیست و چهار ساعت، معادل یک روز است.
ساعت در دو معنای ساعت عرفی و ساعت نجومی استفاده می‌شود.
انواع ساعت:
ساعت در دومعنای ساعت عرفی و ساعت نجومی استفاده می‌شود که در ادامه توضیح داده شده است:
ساعت عرفی
منظور از ساعت عرفی بخشى کوتاه از زمان است که به صورت محاوره در مکالمات روزمره مورد استفاده قرار می‌گیرد. ساعت عرفی پیش از اختراع ساعت (وسیله) رواج بیشتری داشت. به عنوان مثال: ساعتى بنشین. ساعتی گذشت. ساعتى نزد من بمان و...
ساعت نجومی
ساعت نجومی خود به دو دسته ساعت مستوی و ساعت معوج تقسیم مى‌شود.
ساعت مستوی
ساعت مستوری (یا مستقیم؛ معتدل) به معنی یک بیست و چهارم از مجموع ۲۴ ساعت شبانه روز است.
ساعت معوج
منور از ساعت معوج یک دوازدهم ساعات شب یا روز است، که هر کدام جدا گانه به دوازده بخش تقسیم مى‌شود و هر بخش معادل یک ساعت است.
واژه شناسی
بر اساس لغت‌نامه دهخدا:
ساعت. [ ع َ ] ( ع اِ ) ساعة. نزد فقها عبارت است از جزئی از زمان. ( کشاف اصطلاحات الفنون ). پاره ای از روز و شب. مدتی نامعلوم. وقت و زمان نامعین. مدتی از زمان و بیشتر کوتاه
بر اساس فرهنگ فارسی:
(اسم) ۱ - مقیاس زمان و آن یک جزو از بیست و چهار جزو یک شبانه روز است و خود شامل ۶٠ دقیقه است. جمع ساعات. ۲ - هنگام زمان . ۳ - زمان اندک دم لحظه لمحه . ۴ - قیمت روز رستاخیز . ۵ - سعادت روز مقابل نحوست روز . ۶ - فرسخ فرسنگ: در یک ساعتی فلان جا. یا به ساعت در دم فورا . یا در ساعت در دم فورا . یا ساعت به ساعت ۱ - ساعتی بعد از ساعتی . ۲ - دمبدم لحظه به لحظه . یا ساعت تا ساعت از این ساعت تا به آن ساعت ساعت بساعت. یا ساعت زمانی دوازده یک شب یا روز . یا ساعت ساعت ۱ - ساعت به ساعت . ۲ - دمبدم لحظه به لحظه . یا ساعت عقرب ساعت نحص یا ساعت مستوی مداریست که در آن از فلک پانزده درجه دور زند .( مفاتیح ) ۱ / ۲۴ شبانه روز . یا ساعت معتدل ساعت مستوی . یا ساعت معوج ۱ / ۱۲ شب تنها یا روز تنها . یا ساعت نجومی . ۱ - ساعتها دو گونه اند : یکی راست است و او را مستوی خوانند و هر یک از این ساعتها تیری است از بیست و چهار تیر از جمله شبانه روز . و اندازه او همیشه یکی باشد چون روز و شب راست شوند ساعات روز دوازده باشد و چون یکی از این هر دو درازتر شود ساعات او از دوازده بیشتر گردد و ساعات دیگر از دوازده کمتر و این کمی با آن بیشی برابر بود . و اما نوع دیگر از ساعتها که آنرا معوج و کژ خوانند و این آنست که هر یکی از روز و شب بدو دوازده ساعت بود و هر ساعتی یکی از آن دوازده یکی باشد از روز و شب و لیکن این ساعت بروز درازتر باشد از ساعات روز کوتاه بلکه از چون روز مخالف شب خویش گردد ساعات روز نیز مخالف ساعات شب خویش گردد.
بر اساس فرهنگ معین:
(عَ ) [ ع . ساعة ] (اِ. ) ۱ - واحدی برای زمان برابر با یک بیست و چهارم شبانه روز. ۲ - هنگام ، زمان. ۳ - زمان اندک. ۴ - رستاخیز، روز قیامت.
بر اساس فرهنگ عمید:
۱. مقیاس زمان، یک جزء از ۲۴ جزء یک شبانه روز که عبارت از ۶۰ دقیقه و هر دقیقه ۶۰ ثانیه است.