شوش
شوش، شهری باستانی در استان خوزستان و مرکز شهرستان شوش، یکی از قدیمی‌ترین شهرهای جهان و قدیمی‌ترین شهر ایران محسوب می‌شود. این شهر کهن در طول تاریخ، نقش محوری در تمدن‌های مختلف ایفا کرده و به عنوان پایتخت تمدن ایلام و پایتخت زمستانی شاهنشاهی هخامنشی نیز شناخته می‌شود.
نام شوش در متون تاریخی با نام‌هایی چون ایران خرّه شابور (طبق نظر حمزه اصفهانی)، شوشن یا شوشان (در تورات)، سوسنای (در یونان باستان) و سوسیانا یا سوزیانا نیز آمده است. این شهر در طول تاریخ به دلیل موقعیت جغرافیایی و حاصلخیزی زمین‌های اطرافش، همواره از اهمیت بالایی برخوردار بوده است و به دلیل تولید منسوجات ابریشمی، ترنج، انار و نیشکر شهرت داشت. آرامگاه دانیال نبی نیز در این شهر واقع شده است. شوش در دوره ساسانیان و دوره اسلامی نیز از شهرهای مهم و پرجمعیت بوده است، تا اینکه مرکز خوزستان به شوشتر منتقل شد و کم‌کم اهمیت خود را از دست داد.
باستان‌شناسان با کاوش در طبقات پایین‌تر این شهر، آثاری را کشف کرده‌اند که قدمت آن‌ها به هشت هزار سال پیش می‌رسد.
مردم‌شناسی
مردم شوش از اقوام لر (فیلی، بختیاری) و فارس و عرب هستند، که به زبان‌های فارسی و لری و عربی حرف می‌زنند.
ثبت در میراث جهانی یونسکو
محوطه تاریخی شوش، به عنوان یکی از ارزشمندترین آثار باستانی ایران، در سال ۱۳۹۴ به ثبت جهانی یونسکو رسید. این محوطه که شامل کاخ شائور، آپادانا، دروازه شرقی، هدیش، شهر پانزدهم، روستای هخامنشی، مسجد جامع شوش و مجموعه بناهای دوره اسلامی، تپه‌های آکروپول و قلعه فرانسوی‌ها است، با در نظر گرفتن معیارهای جهانی در خصوص حفظ اصالت، یکپارچگی، مدیریت و حفاظت محوطه، مورد ارزیابی و ثبت قرار گرفت. باستان‌شناسان فرانسوی در دوره قاجار نخستین کاوش‌ها را در این منطقه انجام دادند و وسعت اولیه محوطه را حدود ۴۰۰ هکتار برآورد کردند. اما با مطالعات دقیق‌تر، این وسعت به همراه حریم آن به ۸۰۰ هکتار افزایش یافت.
جاذبه‌های گردشگری
- زیگورات چغازنبیل
- کاخ اردشیر (کاخ شاوور)
- ایوان کرخه
- کاخ آپادانای شوش
- محوطه باستانی هفت‌تپه
- قلعه شوش
- آرامگاه دانیال نبی
- بقعه دِعْبِل خُزاعی
- منطقه عملیات فتح‌المبین و یادمان شهدای فتح‌المبین شوش