مریوان
مریوان، شهری در غرب ایران و استان کردستان است. این شهر که در 120 کیلومتری غرب سنندج و 600 کیلومتری تهران واقع شده است و به دلیل موقعیت جغرافیایی خود در نوار مرزی ایران و عراق، از اهمیت سیاسی و اقتصادی بالایی برخوردار است.
تاریخچه
شهر امروزی مریوان قدمتی حدوداً یکصد ساله دارد. این شهر مرزی که در همسایگی دولت عثمانی قرار داشت، در سال 1281 خورشیدی به دستور ناصرالدین شاه قاجار احداث شد.
قلعه نظامی مستحکمی در دو هزار قدمی دریاچه زریوار بنا شد و یک سال بعد، فرهاد میرزا معتمدالدوله، عموی ناصرالدین شاه، بر وسعت آن افزود. شرح این اقدامات در کتیبه‌ای که به دیوار مسجد دارالاحسان (مسجد جامع سنندج) نصب شده، آمده است. درون شهر به دستور حاج معتمدالدوله یک باب کاریز، حمام و آب‌انبار احداث شد.
پس از حاج فرهاد معتمدالدوله، حاج محمدعلی خان ظفرالملک قلعه را گسترش داد و در داخل آبادی شاه‌آباد چندین باب منزل، یک کاروان‌سرا و کاریزی دیگر احداث کرد. متأسفانه، در اثر شورش و هرج و مرج عشایر کرد منطقه، تمام این تأسیسات ویران شد.
در آغاز حکومت پهلوی، حاکم وقت در روستای موسک دژی بنا نهاد که به دژ شاهپور بدل گشت و امروزه از آن به عنوان پادگان استفاده می‌شود. فاصله این دژ با شهر مریوان چندان زیاد نیست.
در سال 1336 با بنیادگذاری شهرداری، دژ شاهپور رسماً به مریوان تغییر نام داد.
گردشگری
دریاچه زریوار
دریاچه زریوار، معروف‌ترین جاذبه طبیعی مریوان، در حصار کوهستان و جنگل‌های بلوط، آرام و زلال می‌درخشد.
زریوار یا زریبار، بزرگ‌ترین دریاچه آب شیرین غرب ایران است که آب آن از جوشش چشمه‌های آبی کف دریاچه تأمین می‌شود. شیرین بودن آب دریاچه، زمینه رویش و زیست گیاهان و جانوران مختلفی را در این منطقه فراهم کرده است.
زریوار، علاوه بر زیبایی طبیعی، فضای محبوبی برای تفریحاتی مانند پیک نیک کنار دریاچه، قایقرانی و ماهیگیری (در فصل مجاز) است.