قوز قرنیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''قوز قرنیه''' یا '''کراتوکونوس''' (به انگلیسی: Keratoconus) با نازک‌شدن [[قرنیه]] و ایجاد بی‌نظمی در سطح [[قرنیه]] مشخص می‌شود. قرنیه لایه [[رنگ|رنگی]] و بیرونی [[چشم]] [[انسان]] می‌باشد. لایه میانی ضخیم‌ترین قسمت [[قرنیه]] است که بیشتر از [[آب]] و [[پروتئین|پروتئینی]] به نام [[کلاژن]] تشکیل شده است. [[کلاژن]] [[قرنیه]] را قوی و انعطاف‌پذیر کرده و به حفظ شکل منظم و گرد آن کمک می‌کند. در واقع وظیفه [[قرنیه]] این است که [[نور]] را متمرکز کند تا شما بتوانید با وضوح کامل ببینید. [[بیماری]] کراتوکونوس سبب می‌شود که [[قرنیه]] فرد نازک شود و به شکل [[مخروط|مخروطی]] نامنظم و برآمده در بیاید؛ در نتیجه نور به خوبی روی [[شبکیه]] متمرکز نمی‌شود و ممکن است شما تصاویر اطراف را به‌خوبی نبینید. | '''قوز قرنیه''' یا '''کراتوکونوس''' (به انگلیسی: Keratoconus) با نازک‌شدن [[قرنیه]] و ایجاد بی‌نظمی در سطح [[قرنیه]] مشخص می‌شود. قرنیه لایه [[رنگ|رنگی]] و بیرونی [[چشم]] [[انسان]] می‌باشد. لایه میانی ضخیم‌ترین قسمت [[قرنیه]] است که بیشتر از [[آب]] و [[پروتئین|پروتئینی]] به نام [[کلاژن]] تشکیل شده است. [[کلاژن]] [[قرنیه]] را قوی و انعطاف‌پذیر کرده و به حفظ شکل منظم و گرد آن کمک می‌کند. در واقع وظیفه [[قرنیه]] این است که [[نور]] را متمرکز کند تا شما بتوانید با وضوح کامل ببینید. [[بیماری]] کراتوکونوس سبب می‌شود که [[قرنیه]] فرد نازک شود و به شکل [[مخروط|مخروطی]] نامنظم و برآمده در بیاید؛ در نتیجه نور به خوبی روی [[شبکیه]] متمرکز نمی‌شود و ممکن است شما تصاویر اطراف را به‌خوبی نبینید. | ||
[[پرونده:تصویری از چشم سالم و چشم مبتلا به قوز قرنیه .jpg|جایگزین=تصویری از چشم سالم و چشم مبتلا به قوز قرنیه |بندانگشتی|تصویری از چشم سالم و چشم مبتلا به قوز قرنیه{{بیماری|نام های دیگر=کراتوکونوس|نشانه ها=دید تار یا مخدوش، دوبینی، بدتر شدن ناگهانی دید و کاهش بینایی، افزایش حساسیت به نور و تابش خیره‌کننده، مشکل دید در شب، سوزش چشم یا سردرد همراه با چشم‌درد، قرمزی یا تورم چشم، تمایل مداوم به مالیدن چشمان|عوارض=زخم قرنیه|علت(ها)=ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و هورمون ها}}]] | |||
این [[بیماری]] معمولا از سن [[بلوغ]] شروع می‌شود و تا اواسط دهه سوم زندگی پیشرفت می‌کند. هیچ راهی برای پیش‌بینی سرعت پیشرفت این [[بیماری]] وجود ندارد. قوز [[قرنیه]] معمولا هر دو [[چشم]] را درگیر می‌کند و در یکی از چشم‌ها شدیدتر است و آن را بیشتر تحت تأثیر قرار می‌دهد. | این [[بیماری]] معمولا از سن [[بلوغ]] شروع می‌شود و تا اواسط دهه سوم زندگی پیشرفت می‌کند. هیچ راهی برای پیش‌بینی سرعت پیشرفت این [[بیماری]] وجود ندارد. قوز [[قرنیه]] معمولا هر دو [[چشم]] را درگیر می‌کند و در یکی از چشم‌ها شدیدتر است و آن را بیشتر تحت تأثیر قرار می‌دهد. | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۴: | ||
=== دیگر بیماری‌های چشمی === | === دیگر بیماری‌های چشمی === | ||
[[آتوپیک]] [[چشم]] [[بیماری]] است که منجر می‌شود [[بافت]] قرنیه [[چشم]] تجزیه شود و ممکن است شما را به [[بیماری]] کراتوکونوس مبتلا کند. [[رتینیت پیگمانتوزا]] نیز [[بیماری]] دیگری است که روی [[قرنیه]] تأثیر می‌گذارد. به طور کلی [[بیماری]] های چشم متعددی می‌توانند موجب بروز قوز قرنیه شوند. | [[آتوپیک]] [[چشم]] [[بیماری]] است که منجر می‌شود [[بافت]] قرنیه [[چشم]] تجزیه شود و ممکن است شما را به [[بیماری]] کراتوکونوس مبتلا کند. [[رتینیت پیگمانتوزا]] نیز [[بیماری]] دیگری است که روی [[قرنیه]] تأثیر می‌گذارد. به طور کلی [[بیماری]] های چشم متعددی می‌توانند موجب بروز قوز قرنیه شوند. | ||
[[رده:بیماری‌های چشم و ضمائم]] | |||
[[رده:بیماری‌های قرنیه و صلبیه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۱۸
قوز قرنیه یا کراتوکونوس (به انگلیسی: Keratoconus) با نازک‌شدن قرنیه و ایجاد بی‌نظمی در سطح قرنیه مشخص می‌شود. قرنیه لایه رنگی و بیرونی چشم انسان می‌باشد. لایه میانی ضخیم‌ترین قسمت قرنیه است که بیشتر از آب و پروتئینی به نام کلاژن تشکیل شده است. کلاژن قرنیه را قوی و انعطاف‌پذیر کرده و به حفظ شکل منظم و گرد آن کمک می‌کند. در واقع وظیفه قرنیه این است که نور را متمرکز کند تا شما بتوانید با وضوح کامل ببینید. بیماری کراتوکونوس سبب می‌شود که قرنیه فرد نازک شود و به شکل مخروطی نامنظم و برآمده در بیاید؛ در نتیجه نور به خوبی روی شبکیه متمرکز نمی‌شود و ممکن است شما تصاویر اطراف را به‌خوبی نبینید.
| اطلاعات بیماری | |
|---|---|
| نام های دیگر: | کراتوکونوس |
| نشانه ها: | دید تار یا مخدوش، دوبینی، بدتر شدن ناگهانی دید و کاهش بینایی، افزایش حساسیت به نور و تابش خیره‌کننده، مشکل دید در شب، سوزش چشم یا سردرد همراه با چشم‌درد، قرمزی یا تورم چشم، تمایل مداوم به مالیدن چشمان |
| عوارض: | زخم قرنیه |
| علت(ها): | ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و هورمون ها |
این بیماری معمولا از سن بلوغ شروع می‌شود و تا اواسط دهه سوم زندگی پیشرفت می‌کند. هیچ راهی برای پیش‌بینی سرعت پیشرفت این بیماری وجود ندارد. قوز قرنیه معمولا هر دو چشم را درگیر می‌کند و در یکی از چشم‌ها شدیدتر است و آن را بیشتر تحت تأثیر قرار می‌دهد.
علت
علت دقیق بروز بیماری قوز قرنیه هنوز ناشناخته است. تصور می‌شود که علت اصلی این بیماری وراثت است. یعنی اینکه برخی افراد با استعداد ابتلا به این بیماری زاده می‌شوند. از آنجایی که قوز قرنیه به‌دلیل از بین رفتن کلاژن قرنیه به وجود می‌آید، ممکن است عدم تعادل بین تولید و تخریب بافت قرنیه یکی دیگر از علل بروز این بیماری باشد. به طور کلی عوامل زیر می‌توانند سبب بروز کراتوکونوس شوند:
ژنتیک
بیمارانی که سابقه خانوادگی قوز قرنیه دارند یا دارای برخی اختلالات سیستمیک و ناهنجاری‌های کروموزومی همچون سندروم داون هستند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری قرار می‌گیرند.
التهاب مزمن چشم
التهاب مداوم ناشی از قرارگیری در معرض محرک‌ها و انواع آلرژی به تخریب بافت قرنیه کمک می‌کنند. در نتیجه ممکن است این مشکلات موجب بروز قوز قرنیه شوند.
مالش چشم
مالش مکرر چشم در مرور زمان سبب تخریب قرنیه می‌شود و ممکن است شما را به کراتوکونوس مبتلا کند. همچنین اگر از قبل به این بیماری مبتلا باشید، مالش چشم سرعت پیشرفت قوز قرنیه را افزایش می‌دهد.
سن
بیماری قوز قرنیه معمولا در سنین نوجوانی به وجود می‌آید، اما ممکن است زودتر در دوران کودکی ظاهر شود. افراد بالای چهل سال هم می‌توانند به این بیماری دچار شوند، اما احتمال آن بسیار کم است.
نژاد
مطالعه روی بیش از ۱۶۰۰۰ بیمار مبتلا به قوز قرنیه نشان می‌دهد که افراد با نژاد سیاه‌پوست یا لاتین تبار تقریبا ۵۰ درصد بیشتر از دیگر نژادها مستعد ابتلا به این بیماری هستند.
دیگر بیماری‌های چشمی
آتوپیک چشم بیماری است که منجر می‌شود بافت قرنیه چشم تجزیه شود و ممکن است شما را به بیماری کراتوکونوس مبتلا کند. رتینیت پیگمانتوزا نیز بیماری دیگری است که روی قرنیه تأثیر می‌گذارد. به طور کلی بیماری های چشم متعددی می‌توانند موجب بروز قوز قرنیه شوند.