درخواست اصلاح

ابراهیم آشتیانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ویکیدا
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:


== مربیگری ==
== مربیگری ==
در فصل ۱۳۵۴ در حالی که بازوبند کاپیتانی را بر دست داشت برای اولین بار مربیگری را هم تجربه کرد و به عنوان دستیار در کنار [[بیوک وطنخواه]] توانست پرسپولیس را به مقام قهرمانی لیگ برساند و همچنین در بعد از [[انقلاب]] در سال ۱۳۶۰ مربیگری در [[تیم امید]] را تجربه کرد و در آخرین تجربه در سال ۱۳۶۹ تیم [[نوظهور پورا]] را به مدت کوتاهی مربیگری کرد.
در فصل ۱۳۵۴ در حالی که بازوبند کاپیتانی را بر دست داشت برای اولین بار مربیگری را هم تجربه کرد و به عنوان دستیار در کنار [[بیوک وطنخواه]] توانست پرسپولیس را به مقام قهرمانی لیگ برساند و همچنین در بعد از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب]] در سال ۱۳۶۰ مربیگری در [[تیم امید]] را تجربه کرد و در آخرین تجربه در سال ۱۳۶۹ تیم [[نوظهور پورا]] را به مدت کوتاهی مربیگری کرد.


== افتخارات ملی ==
== افتخارات ملی ==

نسخهٔ ‏۲۳ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۴۶

ابراهیم آشتیانی متولد ۱۰ آذر ۱۳۲۵ در شهر تهران، استان تهران یک بازیکن و مربی سابق فوتبال است که چه در تیم‌های باشگاهی و چه در تیم ملی ایران به خوبی در پست خود در زمین فوتبال ایفای نقش می‌کرد و در اکثریت بازی‌ها جزو بهترین‌های تیم به شمار می‌رفت.

ابراهیم آشتیانی
ابراهیم آشتیانی
اطلاعات شخصی
نام(های): ابراهیم آشتیانی
لقب(ها): شاه ماهی طلایی فوتبال ایران
تاریخ تولد: 10آذر 1325
محل تولد: شهر تهران استان تهران
تاریخ فوت: 2 آبان 1396
علت مرگ: مشکلات قلبی
محل دفن: قطعه نام آوران بهشت زهرا (س) شهرتهران استان تهران
ملیت: ایرانی
تحصیلات: کارشناسی ارشد تربیت بدنی

او فوتبال خود را درتیم‌های بوستان و پولاد ( زیر شاخه تیم شاهین) شروع کرد و توانست به تیم بزرگسالان شاهین راه پیدا کند و در ترکیب اصلی این تیم قرار بگیرد و از آنجا به تیم پرسپولیس رفت و در آنجا افتخاراتی نظیر قهرمان مسابقات منطقه‌ای ایران، قهرمانی در جام تخت جمشید، برد تاریخی ۶ بر ۰ پرسپولیس مقابل رقیب سنتی خود تاج می‌باشد.

تیم ملی

در سال 1348 توسط رایکوف به تیم ملی دعوت شد و در دیدارهای جام عمران منطقه‌ای برای اولین بار پیراهن تیم ملی را بر تن کرد و همراه با تیم ملی در مسابقات جام ملتهای آسیا ۱۹۷۲ به مقام قهرمانی دست یافت و به عنوان بهترین بازیکن این مسابقات نیز انتخاب شد. سپس صعود به المپیک ۱۹۷۲ مونیخ را تجربه کرد. گل صعود تیم ملی به المپیک مونیخ با پاس او به دست آمد و با تیم ملی در مسابقات جام جهانی کوچک ۱۹۷۲ برزیل و المپیک ۱۹۷۲ مونیخ شرکت کرد، و در سال ۱۳۵۳ در حالی که فقط ۲۹ سال داشت در دیدار با کره جنوبی از تیم ملی خداحافظی کرد.[۱]

مربیگری

در فصل ۱۳۵۴ در حالی که بازوبند کاپیتانی را بر دست داشت برای اولین بار مربیگری را هم تجربه کرد و به عنوان دستیار در کنار بیوک وطنخواه توانست پرسپولیس را به مقام قهرمانی لیگ برساند و همچنین در بعد از انقلاب در سال ۱۳۶۰ مربیگری در تیم امید را تجربه کرد و در آخرین تجربه در سال ۱۳۶۹ تیم نوظهور پورا را به مدت کوتاهی مربیگری کرد.

افتخارات ملی

  • قهرمانی با تیم ملی ایران در جام ملت‌های آسیا در سال 1968
  • قهرمانی با تیم ملی ایران در جام ملت‌های آسیا در سال 1972

افتخارات المپیک

  • صعود با ایران در سال 1972 میلادی به بازی‌های المپیک تابستانی
  • جام عمران منطقه‌ای قهرمان با ایران در سال 1970 میلادی

افتخارات باشگاهی

  • قهرمانی با شاهین در جام باشگاهی تهران در سال 1343
  • قهرمانی با پرسپولیس در لیگ منطقه ای در سال 1351
  • قهرمانی با پرسپولیس در جام تخت جمشید در سال 1352
  • نایب قهرمانی با پرسپولیس در جام تخت جمشید در سال1353
  • قهرمانی با پرسپولیس در جام تخت جمشید 1354
  • نایب قهرمانی با پرسپولیس در جام تخت جمشید در سال 1355

افتخارات شخصی

  • مرد سال فوتبال ایران: ۱۳۵۰
  • بهترین بازیکن جام ملت‌های آسیا ۱۹۷۲

وفات

در سال 1396 به دلیل انسداد قلبی در یکی از بیمارستان‌های تهران مورد عمل جراحی قرار گرفت. او در 2 آبان 1396 جان به جان آفرین تسلیم کرد.

منابع