عضدالدوله دیلمی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «'''عضدالدوله دیلمی''' یا '''عَضُدالدوله ابوشجاع پناهخسرو (فناخسرو) دیلمی ''' متولد 324 ه.ق در اصفهان به عنوان پادشاه ایران در سلسله آل بویه بود.عضدالدوله دیلمی در تاریخ 337ه.ق بعد از عمادالدوله به پادشاهی رسید و تا تاریخ 372 ه.ق حکومت کرد. در این مدت مر...» ایجاد کرد) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عضدالدوله دیلمی''' یا ''' | '''عضدالدوله دیلمی''' یا '''عضدالدوله ابوشجاع پناهخسرو (فناخسرو) دیلمی''' متولد 324 ه.ق در [[اصفهان]]، یکی از امیران سلسله [[آل بویه]] بود. عضدالدوله دیلمی در تاریخ 337ه.ق بعد از [[عمادالدوله دیلمی|عمادالدوله]] به پادشاهی رسید و تا تاریخ 372 ه.ق حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او [[شیراز]] بود. سرانجام بعد از عضدالدوله دیلمی، [[شرفالدوله]] به پادشاهی رسید.[[پرونده:پادشاهان-ایران.png|جایگزین=پادشاهان ایران|بندانگشتی|پادشاهان ایران{{شاه و خلیفه|نام(های)=عضدالدوله دیلمی|نام کامل=عَضُدالدوله ابوشجاع پناهخسرو (فناخسرو) دیلمی |لقب(ها)=عضُدالدوله|تاریخ تولد=324 ه.ق|محل تولد=اصفهان|تاریخ فوت=372 ه.ق|محل فوت=بغداد|علت مرگ=|محل دفن=نجف|سلسله=آل بویه|قلمرو=فارس، کرمان، عراق و عمان|مرکز حکومت=شیراز|وزیر اعظم=|شاه قبلی=عمادالدوله|شاه بعدی=شرفالدوله|آغاز سلطنت=337ه.ق|پایان سلطنت=372 ه.ق|نام پدر=رکنالدوله|نام مادر=|همسر(ها)=|فرزند(ان)=|خویشاوندی=برادرزاده معزالدوله دیلمی }}]]او یکی از امیران خاندان بوئیان در ایران و عراق بود و بزرگترین امیر این خاندان شمرده میشود. فناخسرو در سال ۹۴۹ م. پس از درگذشت عمویش عمادالدوله علی، بنا به وصیت او، هنگامی که سیزده سال سن داشت در شیراز به تخت نشست. در این هنگام پدرش رکنالدوله حسن هنوز زنده بود. رکنالدوله وارث لقب امیرالامرایی بوئیان گردید و پناهخسرو عملاً تا مدتها نایب و عامل پدرش بود. در سال ۹۷۶ م. رکنالدوله حسن درگذشت و با وجود مقاومتهایی از سوی دیگر امیران بوئیان، ابوشجاع عضدالدوله وارث لقب امیرالامرایی گردید. | ||
== قلمرو == | == قلمرو == | ||
در منابع قلمرو حکومت عضدالدوله دیلمی 'فارس، کرمان، عراق و عمان' ذکر شده است. | در منابع قلمرو حکومت عضدالدوله دیلمی 'فارس، کرمان، عراق و عمان' ذکر شده است. | ||
== درگذشت == | == درگذشت == | ||
عضدالدوله دیلمی سرانجام در تاریخ 372 ه.ق در بغداد درگذشت. | عضدالدوله دیلمی سرانجام در تاریخ 372 ه.ق در بغداد درگذشت. | ||
[[رده:شاهان ایران]] | |||
[[رده:امیران آل بویه]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۴۷
عضدالدوله دیلمی یا عضدالدوله ابوشجاع پناهخسرو (فناخسرو) دیلمی متولد 324 ه.ق در اصفهان، یکی از امیران سلسله آل بویه بود. عضدالدوله دیلمی در تاریخ 337ه.ق بعد از عمادالدوله به پادشاهی رسید و تا تاریخ 372 ه.ق حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او شیراز بود. سرانجام بعد از عضدالدوله دیلمی، شرفالدوله به پادشاهی رسید.
او یکی از امیران خاندان بوئیان در ایران و عراق بود و بزرگترین امیر این خاندان شمرده میشود. فناخسرو در سال ۹۴۹ م. پس از درگذشت عمویش عمادالدوله علی، بنا به وصیت او، هنگامی که سیزده سال سن داشت در شیراز به تخت نشست. در این هنگام پدرش رکنالدوله حسن هنوز زنده بود. رکنالدوله وارث لقب امیرالامرایی بوئیان گردید و پناهخسرو عملاً تا مدتها نایب و عامل پدرش بود. در سال ۹۷۶ م. رکنالدوله حسن درگذشت و با وجود مقاومتهایی از سوی دیگر امیران بوئیان، ابوشجاع عضدالدوله وارث لقب امیرالامرایی گردید.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت عضدالدوله دیلمی 'فارس، کرمان، عراق و عمان' ذکر شده است.
درگذشت
عضدالدوله دیلمی سرانجام در تاریخ 372 ه.ق در بغداد درگذشت.