محاکمه در خیابان

محاکمه در خیابان عنوان یک فیلم سینمایی به‌ نویسندگی و کارگردانی مسعود کیمیایی است که در سال 1387 ساخته شد. این فیلم در گونه جنایی، غم انگیز و هیجانی ساخته شده است.

تصویری از فیلم محاکمه در خیابان

مسعود کیمیایی همچنین تهیه‌کنندگی این کار را به عهده داشته است. این فیلم در تاریخ 20 آبان 1388 در سینماهای ایران به نمایش درآمد. مدت زمان فیلم ۹۸ دقیقه است.

بازیگران اصلی این فیلم پولاد کیمیایی، نیکی کریمی، محمدرضا فروتن، شقایق فراهانی و حامد بهداد هستند.

خلاصه

داستان فیلم محاکمه در خیابان درمورد مردی به نام امیر است که در شب ازدواج خود، توسط دوستش حبیب مطلع می‌شود که همسرش مرجان پیش از این ازدواج کرده و یک فرزند هم دارد. امیر به دنبال سرنخ ماجرا می‌گردد و حوادثی رقم می‌خورد.

عوامل

جدول عوامل فیلم سینمایی محاکمه در خیابان:

نویسنده	مسعود کیمیایی
کارگردان	مسعود کیمیایی
تهیه‌کننده	مسعود کیمیایی
بازیگران	پولاد کیمیایی، حمیدرضا افشار، نیکی کریمی، حامد بهداد، شقایق فراهانی، محمد موید، شبنم درویش، نگار فروزنده، اکبر معززی، ارژنگ امیرفضلی، علی‌اصغر طبسی شاپور کلهر، کارینا نظرنیا، آریا تنها
مدیر فیلمبرداری	تورج منصوری
صدابردار	اسحاق خانزادی
طراح صحنه و لباس	رضا مهدی‌زاده
چهره|‌پرداز	محمد قمی
موسیقی	فرزین قره‌گوزلو
تدوین	مصطفی خرقه‌پوش

نقد و بررسی

فيلم‌نامه ضرب‌الاجل زماني مناسب دارد که يک از راهکارهای هوشمندانه براي جمع و جور شدن داستان و فرار از دام زياده گويی و پراکنده گويی است. فاصله ظهر تا شبی که داماد فرصت دارد تا کشف کند عروسش خيانتکار است يا معصوم، اين امکان را به نويسنده داد تا همه اتفاقات، ماجراها و شخصيت‌های فرعی را به اندازه کارکردشان در اين محدوده زمانی به کار بگيرد. همچنين جرقه اوليه ماجرا يعنی ادعايي که در مورد مرجان مطرح می‌شود، بر بستری مطرح می‌شود که جايگاه آن متکی بر همان زمینه آشنای رفاقت‌های مردانه طبقه فرودست است. در غير اين صورت دليلی ندارد امير با تکيه بر حرف‌های دوستش همه چيز را در دقيقه نود رها کند و به دنبال اثبات خيانتکاری عروسش برود. در اين ميان جهش طبقاتی امير نيز به عنوان نشانه‌ای برای آسيب شناسی چرايی موقعيت دوزخی او مطرح می‌شود.

تیتراژ فیلم تصویر دیواری است که هیاهوی انواع وسائل نقلیه در حال تردد، آن را همراهی می کند. پس از معرفی عوامل، با بالا رفتن دوربین وبرداشت یک نمای بسیار دور از شهر، نشان از آن دارد که فیلمساز محیطی شلوغ و پر ازدحام را برای افتتاحیه برگزیده که قرار است مکانی برای رویدادهای فیلم باشد. کیمیایی استادانه از حرکت و زوایای دوربین برای نشان دادن آن چه در ذهن دارد استفاده نموده است.

کیمیایی به خوبی به این مسئله پی برده است که زمان قهرمان‌ها و ضدقهرمان‌های یکه‌تاز به سر رسیده است و نسل جدیدی پا به عرصه گذاشته که مطالباتی غیر از جوانان دهه چهل و پنجاه دارند به همین دلیل چاقویی که در دست امیر است بسیار کوچکتر از چاقوهای لات‌ها و لمپن‌های گذشته است و از همه مهم‌تر باز می‌شود اما به خون آغشته نمی‌شود. این چرخش نرم شاید بتواند این قشر از جامعه را به دوری از خشونت دعوت نماید اما قشر بزرگی از شهروندان را که علاوه بر امنیت ناموس مطالبات دیگری دارند را نمی تواند راضی نماید.