درمان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''درمان'''، '''تداوی'''، '''چاره'''، '''دوا'''، '''شفا'''، '''علاج'''، '''مداوا'''، '''معالجه''' یا '''چاره‌گریِ پزشکی''' (به انگلیسی: Therapy) (اغلب به کوتاهی tx ، Tx یا Tx)، عملیاتی است که برای مداوا شدن و بهبود [[بیمار]] صورت می‌گیرد. | '''درمان'''، '''تداوی'''، '''چاره'''، '''دوا'''، '''شفا'''، '''علاج'''، '''مداوا'''، '''معالجه''' یا '''چاره‌گریِ پزشکی''' (به انگلیسی: Therapy) (اغلب به کوتاهی tx ، Tx یا Tx)، عملیاتی است که برای مداوا شدن و بهبود [[بیمار]] صورت می‌گیرد. | ||
[[پرونده:درمان .jpg|جایگزین=جهت درمان موثر، می‌بایست تشخیص مشکل توسط پزشک صورت گیرد.|بندانگشتی|جهت درمان موثر، می‌بایست تشخیص مشکل توسط پزشک صورت گیرد.]] | |||
درمان کوششی در جهت چاره‌سازی یا چاره‌یابی یک مشکلِ تندرستی، معمولاً به دنبال یک شناسایی است. درمان، از اصلی ترین وظیفه‌های یک [[پزشک]] است. | درمان کوششی در جهت چاره‌سازی یا چاره‌یابی یک مشکلِ تندرستی، معمولاً به دنبال یک شناسایی است. درمان، از اصلی ترین وظیفه‌های یک [[پزشک]] است. | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۷: | ||
== هدف == | == هدف == | ||
هدف درمان اصولاً بهبود [[بیماری]] و رفع آسیب است ولی اگر بیماری ماهیتا قابل درمان نباشد (مانند [[تالاسمی ماژور]]) یا به دلیل پیشرفت بیماری قابل درمان نباشد (مانند [[سرطان]] پیشرفته) هدف درمان کاهش عوارض و تسکین بیمار می‌باشد. | هدف درمان اصولاً بهبود [[بیماری]] و رفع آسیب است ولی اگر بیماری ماهیتا قابل درمان نباشد (مانند [[تالاسمی ماژور]]) یا به دلیل پیشرفت بیماری قابل درمان نباشد (مانند [[سرطان]] پیشرفته) هدف درمان کاهش عوارض و تسکین بیمار می‌باشد. | ||
[[رده:پزشک]] | [[رده:پزشک]] | ||
[[رده:دارو]] | [[رده:دارو]] | ||
[[رده:درمان]] | [[رده:درمان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۲۲
درمان، تداوی، چاره، دوا، شفا، علاج، مداوا، معالجه یا چاره‌گریِ پزشکی (به انگلیسی: Therapy) (اغلب به کوتاهی tx ، Tx یا Tx)، عملیاتی است که برای مداوا شدن و بهبود بیمار صورت می‌گیرد.
درمان کوششی در جهت چاره‌سازی یا چاره‌یابی یک مشکلِ تندرستی، معمولاً به دنبال یک شناسایی است. درمان، از اصلی ترین وظیفه‌های یک پزشک است.
به عنوان یک قاعده، هر درمانی علائم و منع مصرف دارد. انواع مختلف درمان وجود دارد. همه روشهای درمانی مؤثر و دارای اثر درمانی نیستند. بسیاری از روش های درمانی می‌توانند عوارض جانبی ناخواسته ایجاد کنند.
درمان و تراپی معمولاً مترادف در نظر گرفته می‌شوند. با این حال، در زمینه سلامت روان، اصطلاح درمان ممکن است به روان درمانی اختصاص یابد.
واژه درمان در کاربردهای دیگر مانند گیاه درمانی، دامپزشکی، درمان اقتصاد و درمان دردهای روحی و درمان در منزل نیز به کار رفته است.
در مراکز درمانی، مسئول درمان بیمار هشیار پزشک معالج به انتخاب خود بیمار یا ولی او (برای بیمارانی مانند کودکان) است. اعضاء تیم درمانی مانند پرستار، بهیار، ماما، کاردان بیهوشی، کاردان اتاق عمل و ...، همگی در جهت بهبودی بیمار تلاش می‌کنند.
کارکنان آزمایشگاه‌ها و مرکز پیراپزشکی و مؤسسه‌های تصویربرداری پزشکی نیز اعضاء تیم درمان هستند.
روش‌ها
روشهای درمان بسته به نوع بیماری یا آسیب و فرد درمانگر بسیار متنوع هستند؛ مانند:
- تجویز دارو
- انجام جراحی
- پانسمان زخم
- رژیم درمانی
- روان درمانی
- گروه درمانی
مکان
محل درمان در موارد معمول محل کار درمانگر مانند مطب، درمانگاه زخم، مجتمع درمانی و یا بیمارستان است ولی در حوادث و اورژانس ها محل آغاز درمان، محل حضور فرد آسیب دیده است.
هدف
هدف درمان اصولاً بهبود بیماری و رفع آسیب است ولی اگر بیماری ماهیتا قابل درمان نباشد (مانند تالاسمی ماژور) یا به دلیل پیشرفت بیماری قابل درمان نباشد (مانند سرطان پیشرفته) هدف درمان کاهش عوارض و تسکین بیمار می‌باشد.