پیاده روی اربعین: تفاوت میان نسخه‌ها
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''پیاده روی اربعین''' که به آن راهپیمایی اربعین نیز می گویند یکی از آیین شیعی است. پیاده روی اربعین در روزهای منتهی به بیستم [[ماه صفر]] که مصادف با [[اربعین]] می باشد برگزار می گردد. | '''پیاده روی اربعین''' که به آن راهپیمایی اربعین نیز می گویند یکی از آیین شیعی است. پیاده روی اربعین در روزهای منتهی به بیستم [[ماه صفر]] که مصادف با [[اربعین]] می باشد برگزار می گردد. اربعین، چهل روز پس از شهادت [[حسین ابن علی]] (ع)، امام سوم شیعیان در نبرد کربلا می باشد. | ||
در این پیاده روی، مردم از مناطق مختلف کشور [[عراق]] به منظور زیارت به سمت شهر [[کربلا]] می روند. اغلب زائران از مسیر [[نجف]] به کربلا این راهپیمایی را انجام می دهند. در طول این مسیر، جایگاه هایی وجود دارد که امکانت متعددی از جمله: [[غذا]]، مکان برای استراحت، سرویس های بهداشتی و... را برای زائران فراهم می کنند که به آن ها [[موکب]] می گویند. | در این پیاده روی، مردم از مناطق مختلف کشور [[عراق]] به منظور زیارت به سمت شهر [[کربلا]] می روند. اغلب زائران از مسیر [[نجف]] به کربلا این راهپیمایی را انجام می دهند. در طول این مسیر، جایگاه هایی وجود دارد که امکانت متعددی از جمله: [[غذا]]، مکان برای استراحت، سرویس های بهداشتی و... را برای زائران فراهم می کنند که به آن ها [[موکب]] می گویند. | ||
در | در احادیث شیعی و فرهنگ سوگ شیعی گفته شده برای کسانی که به منظور زیارت حسین ابن علی (ع) به صورت پیاده به کربلا روند، [[ثواب]] های زیادی ذکر شده است و به استناد همین سخنان، زائران بسیاری از روزهای قبل از اربعین شروع به پیاده روی میکنند تا خود را در روز اربعین به کربلا برسانند. | ||
طبق گزارش های به دست آمده، در پیاده روی اربعین علاوه بر شیعیان، گروه هایی از [[اهل سنت]]، [[ایزدی|ایزدیان]]، [[مسیحی|مسیحیان]] و دیگر مذاهب نیز شرکت می کنند. در سال های اخیر میلیون ها نفر خود را به این پیاده روی رساندند به صورتی که این راهپیمایی، بزرگترین گردهمایی سالانه مذهبی در سراسر جهان شناخته شد. طبق آمار های بدست آمده حدود 12 الی 20 میلیون نفر در پیاده روی اربعین حضور پیدا کرده اند. | در یکسری از منابع از گونه ای پیاده روی در زمان [[حیات]] امام ها نوشته شده است. سابقه این آیین به اواسط قرن سیزدهم هجری باز می گردد که [[مرتضی انصاری]] از سازندگان اصلی آن می باشد. بعد از او این آیین رونق کمی پیدا کرد اما به مرور و با تلاش علمای شیعه مانند [[محدث نوری]] این آیین مجدد احیا شد. | ||
در زمان حکومت [[صدام حسین]] بر کشور عراق، حزب بعث این راهپیمایی را یک نماد از قدرت سیاسی شیعیان می دانست و به همین دلیل ابتدا سعی کرد با برخی تبلیغات از آن بهره سیاسی ببرد اما در نهایت با ناکامی رور به رو شد و در پی مقابله با آن در آمد و پیاده روی اربعین را برای مدتی ممنوع اعلام کرد. در همان زمان فردی به نام [[سید محمد صادق صدر]]، فتوایی را صادر کرد و پیاده روی به سمت کربلا را واجب اعلام نمود. بعد از سقوط [[حزب بعث]] عراق در سال 2003 میلادی این مراسم مجدد احیا شد و هرسال علاوه بر شیعیان این کشور، شیعیان از کشورهای مختلف دیگر به خصوص [[ایران]] در این راهپیمایی شرکت می کنند. | |||
طبق گزارش های به دست آمده، در پیاده روی اربعین علاوه بر شیعیان، گروه هایی از [[اهل سنت]]، [[ایزدی|ایزدیان]]، [[مسیحی|مسیحیان]] و دیگر مذاهب نیز شرکت می کنند. در سال های اخیر میلیون ها نفر خود را به این پیاده روی رساندند به صورتی که این راهپیمایی، بزرگترین گردهمایی سالانه مذهبی در سراسر [[جهان]] شناخته شد و یک نماد قدرتمند برای همبستگی میان شیعیان به حساب می آید. طبق آمار های بدست آمده حدود 12 الی 20 میلیون نفر در پیاده روی اربعین حضور پیدا کرده اند. | |||
نسخهٔ ۱۷ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۵۷
پیاده روی اربعین که به آن راهپیمایی اربعین نیز می گویند یکی از آیین شیعی است. پیاده روی اربعین در روزهای منتهی به بیستم ماه صفر که مصادف با اربعین می باشد برگزار می گردد. اربعین، چهل روز پس از شهادت حسین ابن علی (ع)، امام سوم شیعیان در نبرد کربلا می باشد.
در این پیاده روی، مردم از مناطق مختلف کشور عراق به منظور زیارت به سمت شهر کربلا می روند. اغلب زائران از مسیر نجف به کربلا این راهپیمایی را انجام می دهند. در طول این مسیر، جایگاه هایی وجود دارد که امکانت متعددی از جمله: غذا، مکان برای استراحت، سرویس های بهداشتی و... را برای زائران فراهم می کنند که به آن ها موکب می گویند.
در احادیث شیعی و فرهنگ سوگ شیعی گفته شده برای کسانی که به منظور زیارت حسین ابن علی (ع) به صورت پیاده به کربلا روند، ثواب های زیادی ذکر شده است و به استناد همین سخنان، زائران بسیاری از روزهای قبل از اربعین شروع به پیاده روی میکنند تا خود را در روز اربعین به کربلا برسانند.
در یکسری از منابع از گونه ای پیاده روی در زمان حیات امام ها نوشته شده است. سابقه این آیین به اواسط قرن سیزدهم هجری باز می گردد که مرتضی انصاری از سازندگان اصلی آن می باشد. بعد از او این آیین رونق کمی پیدا کرد اما به مرور و با تلاش علمای شیعه مانند محدث نوری این آیین مجدد احیا شد.
در زمان حکومت صدام حسین بر کشور عراق، حزب بعث این راهپیمایی را یک نماد از قدرت سیاسی شیعیان می دانست و به همین دلیل ابتدا سعی کرد با برخی تبلیغات از آن بهره سیاسی ببرد اما در نهایت با ناکامی رور به رو شد و در پی مقابله با آن در آمد و پیاده روی اربعین را برای مدتی ممنوع اعلام کرد. در همان زمان فردی به نام سید محمد صادق صدر، فتوایی را صادر کرد و پیاده روی به سمت کربلا را واجب اعلام نمود. بعد از سقوط حزب بعث عراق در سال 2003 میلادی این مراسم مجدد احیا شد و هرسال علاوه بر شیعیان این کشور، شیعیان از کشورهای مختلف دیگر به خصوص ایران در این راهپیمایی شرکت می کنند.
طبق گزارش های به دست آمده، در پیاده روی اربعین علاوه بر شیعیان، گروه هایی از اهل سنت، ایزدیان، مسیحیان و دیگر مذاهب نیز شرکت می کنند. در سال های اخیر میلیون ها نفر خود را به این پیاده روی رساندند به صورتی که این راهپیمایی، بزرگترین گردهمایی سالانه مذهبی در سراسر جهان شناخته شد و یک نماد قدرتمند برای همبستگی میان شیعیان به حساب می آید. طبق آمار های بدست آمده حدود 12 الی 20 میلیون نفر در پیاده روی اربعین حضور پیدا کرده اند.