خرمآباد
خرمآباد مرکز استان لرستان و از شهرهای کوهستانی ایران در جنوب غربی کشور است. خرمآباد به عنوان شهری تاریخی، دارای پیشینه طولانی است و آثار باستانی بسیاری در این شهر جای دارد. از سوی دیگر این شهر کوهستانی که در کوهستان زاگرس جای گرفته است، جاذبههای طبیعی زیادی نیز برای گردشگران دارد.
خرمآباد بزرگترین شهر لرنشین، بیست و سومین شهر پرجمعیت ایران و مرکز استان لرستان است. جمعیت خرمآباد طبق سرشماری سال ۱۳۹۵ مرکز آمار ایران، ۳۷۳٬۴۱۶ نفر بودهاست. شهر در ارتفاع ۱۱۴۷٬۸ متری از سطح دریا و در میان درههای زاگرس قرار دارد. فاصله خرمآباد تا تهران ۴۹۰ کیلومتر است و به دلیل قرار گرفتن در مسیر تهران - جنوب دارای اهمیت ارتباطی و راهبردی است. آزادراه شماره پنج ایران از این شهر عبور میکند.
تاریخچه
در محل کنونی خرمآباد از دوره ایلامیان شهری با نام خایدالو وجود داشته و شهر شاپورخواست به دستور شاپور دوم بر خرابههای آن و در حدود محل کنونی شهر ساخته شدهاست. آثار تاریخی به جای مانده نشان میدهد خرمآباد یکی از شهرهای مهم غرب ایران در دوره ساسانیان بوده و فلکالافلاک یا دژ شاپورخواست از آثار به جای مانده دوره ساسانیان، نماد شهر است. خرمآباد همچنین یکی از پایتختهای هزاراسپیان و آل حسنویه بودهاست.
خرمآباد پس از جدایی استان لرستان از خوزستان در سال ۱۳۰۴ خورشیدی به عنوان مرکز استان تعیین و شهرداری آن نیز در سال ۱۳۰۵ تأسیس شد. مردم لر و لک در این شهر ساکن هستند و بهطور کلی اهالی خرمآباد بخشی از مردم فیلی بهشمار میآیند. گویش اصلی مردم این شهر لری خرمآبادی است.
آب و هوا
شهر خرمآباد دارای آب و هوایی مدیترانهای با میزان بارندگی بسیار، به ویژه در فصلهای بهار و زمستان است و از این روی ششمین مرکز استان پربارش در ایران محسوب میشود.
شهر خرمآباد ششمین مرکز استان پر بارش در ایران است. شهر خرمآباد در اقلیم مدیترانهای قرار گرفتهاست.
خرمآباد مرکز شهرستان خرمآباد و استان لرستان است. این شهرستان از شمال به شهرستان سلسله، از شمال شرق به شهرستان بروجرد، از شرق به شهرستانهای دورود و الیگودرز، از جنوب به شهرستان اندیمشک و از غرب و جنوب غرب به شهرستانهای دوره و پلدختر محدود میشود. خرمآباد در مختصات ۳۳٫۴۸ شمالی و ۴۸٫۳۵ درجه شرقی و در ارتفاع ۱۱٬۴۷۸ متری از سطح دریا قرار دارد. این شهر دارای آب و هوایی مدیترانهای معتدل و نیمه مرطوب است، و دارای میزان بارندگی بسیار، خصوصاً در بهار میباشد. وجود منابع آبهای زیر زمینی و چشمههای درون شهر از نکات قابل توجه در جغرافیای شهر خرمآباد است.
آداب و رسوم
آداب و رسوم مردم خرم آباد برخاسته از جغرافیا، تاریخ و حیطه فرهنگی استان لرستان و دیگر اقوام لر است که در دیگر مناطق کشورمان روزگار می گذرانند. در کنار آن، رسم و آیین های همسایه های کرد و عرب زبان نیز تا اندازه ای بر آداب و رسوم مردم لرستان و خرم آباد تاثیر گذاشته اند.
از جمله آداب و رسوم مردم خرم آباد می توان به مراسم سوگواری (آیین گل مالی)، شو چله، مراسم عروسی (سرنجه، کیخایی، شیربها و سیاهه و...)، بازی های محلی (دال پلو و کلو رونکی) و ... اشاره کرد.
سوگواری: سوگواری در لرستان و خرم آباد با آیین مشهور گل مالی شناخته می شود. در این رسم مردم در سوگواری های مختلف مانند مرگ یکی از اعضای خانواده یا در عزاداری های مذهبی مانند ایام محرم خود را با گل می پوشانند و به عزاداری می پردازند. گل مالی در زبان لری به صورت خَهرَّه گیری تلفظ می شود که خَهرّه در این واژه به معنای گِل است.
سوگواری محرم: سوگواری محرم در خرم آباد چند مرحله دارد که از روز هفتم محرم با رسمی به نام تراش عباس شروع می شود. مردم در این روز به حمام می روند و ریش و سر و صورت خود را اصلاح کرده و لباس تمیز می پوشند. بعد از آن عده ای برای صبح روز عاشورا شروع به جمع آوری هیزم می کنند تا در این زمان آتشی بزرگ برپا سازند. عزادارانی که صبح زود خود را در حوضچه های بزرگی از گل انداخته اند به کمک آتش خود را خشک می کنند و در کنار آتش به سینه زنی و سوگواری می پردازند.
شب یلدا: این آیین در لرستان با نام های شو چله یا امشو اول قاره معروف شده است و گفته می شود ریشه آن به هزاره سوم و چهارم قبل از میلاد باز می گردد. البته این آیین به مانند گذشته در این استان رونق ندارد و تنها در خاطره های پدربزرگ ها و مادربزرگ ها از آن یاد می شود. در این شب، نوجوانان و جوانان لر همزمان با تاریک شدن هوا به پشت بام خانه های همسایه می رفتند و شالی را از بالای بام آویزان می کردند. آنها با خواندن شعری به این مضمون «امشو اول قاره، خیر د هونت بواره، نون و پنیره و شیره، کیخا خونت نمیره» از صاحب خانه می خواستند تا هدایایی در شال آنها بریزد.
نوروز: مردم لرستان از اوایل اسفند به استقبال سال نو می روند. مراسم نوروز در این استان و خرم آباد شامل آیین هایی مانند الفه، برات، کوسه سوار، دید و بازدید و سیزده به در می شده است که امروزه تعدادی از این آداب و رسوم هنوز اجرا می شود. اهالی خرم آباد روز اول اسفند کاسه ای آب، چراغ و قرآن را در سینی می گذارند و به استقبال خانه تکانی (گردیله گیری) می روند. از دیگر آیین های مربوط به عید نوروز، رسم کوسه سوار است که در آن اهالی داستانی در مورد پیرزنی به نام ننه پیره را روایت می کنند.
عروسی: در مراسم عروسی لرها، انتخاب عروس به وسیله خانواده داماد انجام می شود که این آیین به نام سرنجه معروف است. آنها در مراسم خواستگاری که به آن کیخایی می گویند چند تن از ریش سفیدان و بزرگان طایفه خود را همراه می برند و رسم خواستگاری را برگزار می کنند. از دیگر آیین های عروسی لری می توان به رسم های شیربها، سیاهه، دستگیرونی و ... اشاره کرد.
موسیقی لری: از مهمترین بخش های فرهنگ مردم لر، موسیقی لُری است که تنوع و پیشینه ای کهن دارد و به دو بخش موسیقی های آوازی (کلامی) و سازی تقسیم می شود. ترانه های موسیقی لری نیز از هفت بخش موسیقی و ترانههای غنایی و عاشقانه، حماسی و رزمی، سوگواری، فصول، کار، طنز و سرودهای مذهبی تشکیل شده است.