انگلستان

انگلستان (England) به نیمه جنوبی جزیره بریتانیای کبیر و یکی از چهار بخش کشور پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی گفته می‌شود. این منطقه از شمال با اسکاتلند و از غرب با ولز هم‌مرز است و مهم‌ترین و عمده‌ترین بخش تشکیل دهنده کشور بریتانیا است. مرز‌های آبی این کشور در شمال غرب دریای ایرلند، در جنوب غرب دریای سلتی و در شرق دریای شمال هستند و در جنوب نیز کانال مانش آن را از اروپای قاره‌ای و کشور فرانسه جدا می‌کند.

پرچم ملی کشور انگلستان

اطلاعات کشور
نام کامل:	انگلستان
شعار:	خدا نگهدار پادشاه باد
پایتخت:	لندن
زبان(های) رسمی:	انگلیسی، کورنی
حکومت:	بخشی از پادشاهی مشروطه و حکمرانی مستقیم که توسط دولت بریتانیا اعمال می‌شود.
مساحت:	۱۳۰٬۲۷۹ کیلومتر مربع (۵۰٬۳۰۱ مایل مربع)
جمعیت:	۶۷٬۰۸۱٬۲۳۴ نفر
تولید ناخالص داخلی (GDP) برابری قدرت خرید (PPP):	برآورد ۲۰۲۲ • کل: افزایش 3.198 تریلیون دلار • سرانه: افزایش 47,318 دلار
واحد پول:	پوند استرلینگ (GBP)
منطقه زمانی:	GMT • تابستان (ساعت تابستانی) BST
جهت رانندگی:	چپ
پیش‌شماره تلفنی:	۴۴+
دامنه سطح‌بالا:	.uk

انگلستان دارای بیش از یکصد جزیره کوچک و بزرگ است که از جمله آن‌ها می‌توان به جزیره وایت و جزیره من اشاره کرد. شهر لندن پایتخت انگلستان و در عین حال پایتخت پادشاهی بریتانیا است. پرآب‌ترین رود انگستان، رود تیمز است که از میان شهر لندن می‌گذرد و به دریای شمال می‌ریزد. مساحت این کشور ۱۳۰۳۹۵ کیلومتر مربع و جمعیت آن بالغ بر ۵۴ میلیون است.

آب و هوای کشور انگلستان

در تمامی بخش‌های این کشور نه چندان پهناور، آب و هوای متنوعی (از زمستان‌های سرد گرفته تا تابستان‌های گرم و مرطوب) وجود دارد. میزان بارندگی در این کشور بسیار بالا است. شهر لندن، پایتخت انگلستان، از نظر بارندگی سطح بالاتری از شهر‌هایی مانند پاریس و یا حتی نیویورک دارد.

با این حال در سال‌های اخیر انگلستان ماه‌های گرمی را در تابستان تجربه کرده است. در انگلستان، زمستان و پاییز مرطوب‌ترین فصل‌های سال هستند. در تابستان، به ویژه در جنوب انگلستان، که به لندن نیز بسیار نزدیک است، درجه حرارت هوا بین ۱۸ تا ۲۳ درجه سانتیگراد است. اما در ماه‌های خرداد تا شهریور، گاهی گرما به ۳۰ درجه نیز می‌رسد. این در حالی است که سرمای زیر صفر درجه معمولا در انگلستان به ندرت اتفاق می‌افتد. ملایم‌ترین هوا معمولا در سواحل جنوبی است و نوامبر تا فوریه هوا بسیار سرد است.

تقسیمات کشوری در انگلستان

تقسیمات کشوری انگلستان شامل چهار سطح مختلف است که از طریق نهادهای اداری مختلف ایجاد شده برای اهداف دولت‌های محلی اداره می‌شوند. بالاترین لایه از دولت‌های محلی در انگلستان ۹ منطقه بودند: شمال شرق، شمال غرب، یورکشایر و هامبر، میدلند شرقی، میدلند غربی، شرق، جنوب شرق، جنوب غرب و لندن. این مناطق در سال ۱۹۹۴ به عنوان ادارات دولتی تشکیل شدند و دولت بریتانیا از طریق آن‌ها به ارائه طیف گسترده‌ای از سیاست‌ها و برنامه منطقه‌ای دست زد، اما اعضای این نهادها به جز لندن در هیچ‌یک از مناطق از طریق آرای عمومی انتخاب نمی‌شدند. در سال ۲۰۱۱ این ادارات دولتی منطقه‌ای ملغی شدند. امروزه مرزهای بین همان مناطق تعیین‌کننده حوزه‌های رای‌گیری برای انتخاب اعضای پارلمان اروپا است.

پس از آنکه تفویض اختیارات در سایر نقاط بریتانیا آغاز شد بنا بر آن بود که برگزاری همه‌پرسی‌هایی منطقه‌ای در انگلستان برای انتخاب مجامع محلی، حقوق بیشتری را به این مناطق تفویض کند تا اعطای اختیارات در سایر نقاط بریتانیا عادلانه باشد. این همه‌پرسی در لندن در سال ۱۹۹۸ پذیرفته شد و دو سال بعد شورای شهر لندن تشکیل شد. با این حال، زمانی که در سال ۲۰۰۴ همه‌پرسی شمال انگلستان در منطقه شمال شرق رد شد، روند همه‌پرسی متوقف گردید. مجامع منطقه‌ای در خارج از لندن در سال ۲۰۱۰ لغو شدند و مسئولیت‌های خود را به سازمان‌های توسعه منطقه‌ای مربوط و یک نظام جدید مقامات محلی منتقل کردند.

در لایه بعد از تقسیمات منطقه‌ای، انگلستان به ۴۸ شهرستان تشریفاتی تقسیم شده‌ است. این شهرستان‌ها که به تدریج و از قرون وسطی به این سو شکل گرفته‌اند در درجه اول به عنوان یک مرجع جغرافیایی استفاده می‌شوند. البته سابقه تشکیل بعضی از این شهرستان‌ها کمتر است و به سال ۱۹۷۴ میلادی هم می‌رسد. هر یک از آن‌ها یک لرد نایب‌السلطنه و یک کلانتر عالی دارد. این دو مقام به مثابه نمایندگان محلی نهاد سلطنت بریتانیا هستند. در خارج از لندن بزرگ و مجمع‌الجزایر سیلی، انگلستان همچنین به ۸۳ ناحیه شهری و غیر شهری تقسیم شده‌است که این تقسیم‌بندی برای اهداف دولت‌های محلی استفاده می‌شود. هر یک از آن‌ها ممکن است از داخل یک منطقه جغرافیایی باشد یا بین چند منطقه تقسیم شده باشد. کشور انگلستان از ۹ ناحیه، ۴۸ استان و ۳۲۶ شهرستان تشکیل شده‌ است.