پاکستان
پاکستان، کشوری با نظام سیاسی جمهوری اسلامی و با جمعیت اکثریت مسلمان که در جنوب آسیا واقع شده است. پاکستان در سال ۱۳۲۶ش/ ۱۹۴۷ میلادی، در پی جدایی از هند، و استقلال طلبی مسلمانان از کشور هند تشکیل شد. مردم این کشور از اقوام متعددی تشکیل شدهاند. مساحت پاکستان ۷۹۶,۰۹۵ کیلومتر مربع است و دارای ۶,۷۷۴ کیلومتر مرز از شمال و غرب با افغانستان، از جنوب غرب با ایران، از شمال شرقی با چین و از شرق و جنوب شرق با هند است و از جنوب به اقیانوس هند راه دارد.
جمعیت پاکستان بر اساس سرشماری سال ۲۰۱۱-۲۰۱۲ میلادی در این کشور ۱۸۰/۷ میلیون تن بوده است و در سال ۲۰۲۰ میلادی، ۲۲۸ میلیون تن شده است و از نظر جمعیت پنجمین کشور دنیا است. گروههای عمده قومی پاکستان عبارتند از پنجابی، سندی، پشتون، بلوچی و مهاجر. زبان رسمی این کشور اردو است و انگلیسی کاربرد زیادی دارد. زبانهای پنجابی، سندی، ساراکی، پشتو، بلوچی، هندکو و براهویی رایجترین زبانهای این کشوراند.
در سال ۱۳۵۰ش./۱۹۷۱م. در پی اختلافاتی ایالت بنگال یا پاکستان شرقی با عنوان بنگلادش از پاکستان جدا شد. کشمیر نیز به منطقه مورد اختلاف هند و پاکستان تبدیل شد. از آن پس کشمیر میان هند، پاکستان و چین تقسیم شد. در حالیکه سرزمین کشمیر ۲۲۲ هزار کیلومتر مربع مساحت دارد بیشتر از دو سوم مساحت آن با نام ایالت جامو و کشمیر، تحت سلطه هندوستان قرار گرفت و یک سوم آن بنام کشمیر آزاد با مساحت ۸۳۷۱۶ کیلو متر مربع تحت سلطه و حاکمیت پاکستان در آمد.
این منطقه تاریخ کهنی از زندگی و تمدن را داراست که شامل تمدن دره سند میشود. این کشور در سال ۱۹۴۷ به عنوان یک دولت و کشور جدید از هند مستقل شد. در سال ۱۹۷۱ جنگ داخلی به جدایی پاکستان شرقی با نام بنگلادش از این کشور منجر شد. از زمان استقلال، جمهوری فدرال پاکستان دورههای رشد نظامی و اقتصادی و همچنین بیثباتی را هنگام جدا شدن بنگلادش از خود، گذراندهاست. جمهوری فدرال پاکستان از لحاظ بزرگی نیروهای مسلح در رده هفتم جهان است. پاکستان هفتمین کشور جهان بر پایه تعداد نیروهای نظامی دائمی است، این کشور از قدرتهای هستهای و از کشورهای دارای سلاح هستهای و و تنها کشور اسلامی دارنده آن است.
شیعیان در کشور پاکستان، حدود ۲۰ درصد از کل جمعیت این کشور را تشکیل میدهند. شیعیان در سراسر این سرزمین پراکندهاند و بسیاری از شهرها و روستاهای ایالات پاکستان دارای جمعیت شیعه است. با توجه به رویکرد غیر فرقهای حکومت پاکستان، محدودیتی برای فعالیت شیعیان در سیاست وجود نداشته و بسیاری از سیاستمداران و سران نظامی این کشور از شیعیان بودهاند. علاوه بر این، فعالیت سیاسی شیعیان در قالب سازمانهای شیعی با هویت مذهبی نیز جریان داشته است. حوزههای علمیه و نهادهای آموزشی و دینی شیعی، آموزش شیعیان را بر عهده دارند. در دهههای اخیر خشونتهای فرقهای علیه شیعیان به کشتار و آزار آنان در پاکستان منجر شده است.