پانکراس
پانکراس یا لوزالمعده، عضوی است که در شکم قرار دارد. این ارگان با تولید هورمون و همچنین صفرا، در تبدیل غذای مصرفی به سوخت سلول های بدن نقش اساسی ایفا می‌کند. پانکراس دارای دو عملکرد درون‌ریز است که قند خون را تنظیم می‌کنند و یک عملکرد برون‌ریز که در هضم غذا نقش دارد.
پانکراس یا لوزالمعده، نقش زیادی در هضم غذا دارد. طی هضم، پانکراس شیره هاضمه و آنزیم‌هایی را تولید می‌کند. این آنزیم‌ها قندها، چربی‌ها و نشاسته را تجزیه می‌کنند. پانکراس همچنین با ساختن هورمون‌ها به سیستم هضم شما کمک می‌کند. این پیام‌رسان‌های شیمیایی هستند که از طریق خون منتقل می‌شوند. هورمون های پانکراس به تنظیم سطح قند خون و اشتها، تحریک ترشح اسیدهای معده کمک می‌کنند.
جایگاه در بدن
پانکراس در پشت معده، قسمت فوقانی شکم و سمت چپ قرار دارد. اطراف آن توسط اندام‌های دیگر از جمله روده کوچک، کبد و طحال است. پانکراس، بافت اسفنجی دارد، حدود شش تا ده اینچ طول دارد و به شکل گلابی صاف یا ماهی است که به صورت افقی از شکم گسترش یافته است. قسمت پهن به نام سر پانکراس به سمت مرکز شکم قرار گرفته است. سر پانکراس در مقطعی قرار دارد که معده با قسمت اول روده کوچک در تماس است یعنی جایی که معده غذای نیمه هضم شده را در روده تخلیه می‌کند و پانکراس، آنزیم‌های هضم کننده را به آن اضافه می‌کند.
آناتومی
قسمت مرکزی پانکراس، گردن یا بدن و انتهای نازک آن، دم نامیده می‌شود که به سمت چپ گسترش می‌یابد. چندین رگ خونی اصلی پانکراس، شریان مزانتریک فوقانی، رگ مزانتریک فوقانی، ورید پورتال و محور سلیاک را احاطه کرده‌اند و خون را به پانکراس و سایر اندام‌های شکمی می‌رسانند. تقریباً تمام پانکراس (95٪) از بافت برون‌ریز تشکیل شده است که آنزیم‌های پانکراس را برای هضم غذا تولید می‌کند.
بافت باقی‌مانده از سلول‌های غدد درون‌ریز به نام جزایر لانگرهانس تشکیل شده است. این خوشه سلول‌ها مانند انگور به نظر می‌رسند و هورمون‌هایی تولید می‌کنند که قند خون و ترشحات پانکراس را تنظیم می‌کند.