گاهشماری خورشیدی
گاهشماری خورشیدی یا گاهشماری هجری خورشیدی یا هجری شمسی بر پایهٔ گاهشماری جلالی با مبدأ هجری است. آغاز سال خورشیدی با اولین روز از فصل بهار برابر است.
گاهشماریی هجری خورشیدی، اکنون در کشورهای ایران و افغانستان گاهشماری رسمی است. این گاهشماری در ایران با تصویب مجلس شورای ملی در ۱۱ فروردین ماه ۱۳۰۴، گاهشماری رسمی ایران اعلام شد. اسم دوازده ماه گاهشماری خورشیدی در ایران، نام های امشاسپندان و دیگر الهه های دین زردشت است.
مبنای آغاز
آغاز گاهشماری هجری شمسی روز جمعه «۱ فروردین ماه سال ۱ هجری خورشیدی»( ۲۹ شعبان ۱ سال قبل از هجرت پیامبر) برابر با ۱۹ مارس ۶۲۲ میلادی قدیم( ژولینی) و ۲۲ مارس ۶۲۲ میلادی جدید(گرگوری) است. البته روز اول سال یک هجری شمسی( از ۱ فروردین ماه تا ۲۴ شهریور ماه) ۵ ماه و ۲۴ روز پیش از هجرت پیامبر( کمتر از یک سال) است.
ویژگیها
در گاهشماری خورشیدی هر سال دارای ۴ فصل با نام های بهار، تابستان، پائیز و زمستان است و هر فصل ۳ ماه یا برج دارد و هر ماه تقریبا ۴ هفته و هر هفته ۷ روز با نام های شنبه، یک شنبه، دوشنبه، سه شنبه، چهارشنبه، پنج شنبه و جمعه (آدینه) دارد. هر سال با ۱ فروردین ماه و فصل بهار شروع می شود.