هجرت پیامبر
هجرت پیامبر(ص) یا هجرت پیامبر به یصرب ، اشاره به مهاجرت پیامبر اسلام(ص) و مسلمانان از مکه به یثرب در سال سیزدهم پس از بعثت پیامبر است. حضرت محمد (ص) به‌مدت سیزده سال در شهر مکه به تبلیغ دین اسلام مشغول بود. آن حضرت با مشکلات بسیار زیادی در راه تبلیغ دین اسلام مواجه شد و با فراهم شدن زمینه تشکیل حکومت اسلامی در مدینه تصمیم گرفت به این شهر مهاجرت کند.
با ورود پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به مدینه حکومت اسلامی در این شهر تشکیل شد. پیروان دین اسلام زیاد شدند و کمتر از ده سال تقریبا تمام شبه جزیره عربستان به دین اسلام گرویدند. در واقع همین اهمیت سبب شد که هجرت پیامبر(ص) به مدینه به‌عنوان آغاز تاریخ اسلام مطرح شود.
علت اصلی مهاجرت مسلمانان به یثرب، فشار و آزارهای مشرکان مکه و بیعت عقبه یثربیان با پیامبر اسلام(ص) برای دفاع از مسلمانان در صورت هجرت ایشان به یثرب بود.
از مهمترین موضوعات مرتبط با این هجرت شب لیلة المبیت و معجزه غار ثور است.
واژه‌شناسی
کلمه «هجرت» در لغت به معنای دوری و ترک‌کردن می‌باشد. هجرت خصوصا اگر به منظور فراهم‌آوردن شرایط بهتری برای ترویج دین، حفظ دین و یا دوری از محیط گناه باشد، مورد سفارش اسلام است. در قرآن کریم و در روایات به اهمیت چنین هجرت‌هایی که نمونه بارزش، در هجرت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از مکه به مدینه تبلور یافته، اشاره شده است.
«ومن یخرج من بیته مهاجرا الی الله و رسوله ثم یدرکه الموت فقد وقع اجره علی الله؛
هر کس به‌عنوان مهاجر به سوی خداوند و رسولش هجرت کند و سپس مرگش فرا رسد، پاداش او بر خداست.»
آیه ۱۰۰ سوره نساء