کاوه آهنگر
کاوه آهنگر یکی از شخصیت‌های اسطوره‌ای و قهرمان در تاریخ و فرهنگ ایران است که قدمت ۵۰۰۰ ساله دارد. کاوه آهنگر به عنوان نماد مبارزه با ظلم شناخته می‌شود.
کاوه آهنگر در افسانه‌ها، یک آهنگر زحمتکش بود که به دلیل ستم ضحاک، پادشاه جبار، علیه او قیام کرد. کاوه پس از آنکه فرزندانش توسط ضحاک قربانی شدند، مردم را به قیام فراخواند. او با برافراشتن پیشبند آهنگری خود به عنوان پرچم، که بعدها به درفش کاویانی معروف شد، به فریدون پیوست و در نهایت ضحاک را شکست دادند.
افسانه ضحاک و کاوه آهنگر
در شاهنامه فردوسی، ضحاک حاکمی ستمگر و شرور است که از مغز جوانان برای تغذیه مارهایی که بر شانه‌هایش روییده بودند، استفاده می‌کرد. کاوه، که یکی از فرزندان خود را در این قربانی‌ها از دست داده بود، به قصر ضحاک رفت تا به این ظلم اعتراض کند. وقتی ضحاک نپذیرفت، کاوه پیشبند خود را به عنوان نماد اعتراض برافراشت و مردم را علیه او شوراند. او سپس به فریدون، قهرمان اسطوره‌ای دیگر، پیوست و با کمک او موفق به شکست ضحاک و آزادی مردم شد.
درفش کاویانی، نماد کاوه آهنگر
پیشبند کاوه که به عنوان پرچم او در قیام علیه ضحاک استفاده شد، به نام درفش کاویانی شناخته می‌شود. این پرچم در تاریخ ایران به عنوان نماد مقاومت در برابر ظلم و ستم جایگاه ویژه‌ای دارد. درفش کاویانی بعدها در دوره‌های تاریخی به یکی از مهم‌ترین نمادهای ملی تبدیل شد و در بسیاری از مبارزات و قیام‌های مردم ایران استفاده شد. همچنین درفش کاویانی پرچم اصلی سلسله ساسانیان بود.
جایگاه کاوه آهنگر در فرهنگ و ادبیات ایران
کاوه آهنگر در تاریخ و ادبیات ایران، نمادی از مبارزه با ظلم، عدالت‌خواهی و آزادی‌طلبی است. داستان او در شاهنامه فردوسی با جزئیات به تصویر کشیده شده و به عنوان یکی از اصلی‌ترین داستان‌های حماسی ایران شناخته می‌شود. شخصیت کاوه الهام‌بخش بسیاری از مبارزات تاریخی در ایران بوده و نام او با ارزش‌های عدالت و آزادی پیوند خورده است. از این رو، کاوه آهنگر نه تنها در اسطوره‌ها، بلکه در تاریخ فرهنگی و اجتماعی ایران نقش مهمی ایفا کرده است.
بفرمود پس کاوه را پادشا که باشد بران محضر اندر گوا
چو بر خواند کاوه همه محضرش سبک سوی پیران آن کشورش