گشنیز

گشنیز یا گیشنیز گیاهی از خانوادهٔ چتریان و بومی جنوب اروپا، غرب آسیا و شمال آفریقا است و ارتفاع آن تا نیم متر هم می‌رسد. تمامی بخش‌های این گیاه، خوراکی هستند و عمدتاً برگ‌ها و بذر این گیاه، به‌عنوان سبزی و ادویه مورد استفاده هستند. از برگ های این گیاه در ترکیباب سبزی خورشتی و سبزی کوکو و ... استفاده میکنند.

سبزی، ادویه و بذر( تخم) گشنیز

اطلاعات
نام های محلی:	گشنیز، گیشنیز
طبع در طب سنتی:	مایل به سردی و خشکی
فرمانرو:	گیاهان
شاخه:	گیاهان گلدار
رده:	آستریدها
راسته:	کرفس‌سانان
تیره:	چتریان
گونه:	sativum
نام علمی:	Coriandrum sativum

بذر های این گیاه برای طعم دار کرد جوجه کباب و همچنین در طبخ بسیاری از غذا ها استفاده میکنند. تخم گشنیز ادویه‌ای است که عطر قوی دارد و از آن در آشپزی ایرانی استفاده می‌شود. در طب سنتی نیز از آن استفاده می‌کنند. در ایران از تخم گشنیز برای تصفیهٔ خون و استفاده در شیرینی‌جات خانگی بهره می‌برند. از آن در صنعت عطرسازی هم استفاده می‌شود.

گیشنیز در طب سنتی

برای درمان زکام میتوان از بخور تخم گشنیز استفاده کرد. اگر گشنیز را سوزانده و مانند اسپند از دود آن استفاده شود در کنترل زکام موثر خواهد بود . زیاده روی در مصرف گشنیز باعث اختلال حواص و آسیب به حافظه می‌شود . کسانیکه دچارحملات تنگی نفس شدید هستند مصرف گشنیز را ( درتمام اشکال خوردنی ، بخور ، دم کرده ) با حجم کم شروع نمایند.