درخواست اصلاح

توگو

از دانشنامه ویکیدا
نسخهٔ تاریخ ‏۷ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۰ توسط EliasGh (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''توگو'''، با نام رسمی '''جمهوری توگو''' (به فرانسوی: République Togolaise‎)، کشوری است واقع در غرب آفریقا است که با غنا در غرب، بنین در شرق و بورکینافاسو در شمال همسایه است. این کشور کوچک و گرمسیری، با مساحتی حدود 57 هزار کیلومتر مربع و جمعیتی نزد...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

توگو، با نام رسمی جمهوری توگو (به فرانسوی: République Togolaise‎)، کشوری است واقع در غرب آفریقا است که با غنا در غرب، بنین در شرق و بورکینافاسو در شمال همسایه است. این کشور کوچک و گرمسیری، با مساحتی حدود 57 هزار کیلومتر مربع و جمعیتی نزدیک به 8 میلیون نفر، از جمله کشورهای کمتر توسعه‌یافته محسوب می‌شود. توگو از جنوب به خلیج گینه دسترسی دارد و پایتخت آن، لومه، در این منطقه واقع شده است.

پرچم توگو
پرچم توگو
موقعیت جغرافیایی توگو
موقعیت جغرافیایی توگو
اطلاعات کشور
نام کامل: جمهوری توگو
پایتخت: لومه
زبان(های) رسمی: فرانسوی
دین(ها): مسیحیت 47.8%، باورهای سنتی 33.0%، اسلام 18.4%، بهایی 0.5%
حکومت: جمهوری
مساحت: 56,785 کیلومتر مربع
جمعیت: 8,703,961 نفر (2023)
شاخص توسعه انسانی: 0.547
واحد پول: فرانک سی‌اف‌ای آفریقای غربی
منطقه زمانی: ساعت گرینویچ
پیش‌شماره تلفنی: 228+
کد ایزو ۳۱۶۶: TG
دامنه سطح‌بالا: tg.

در بین قرن‌های یازدهم و شانزدهم میلادی، گروه‌های مختلف قومی در مرزهای کنونی این کشور ساکن شدند. در قرن‌های شانزدهم تا هجدهم، مناطق ساحلی توگو به عنوان پایگاه تجارت برده توسط اروپایی‌ها مورد استفاده قرار گرفت و به این منطقه نام «ساحل برده» داده شد. در سال 1884، آلمان منطقه‌ای را که امروزه توگو نام دارد، تحت کنترل درآورد. پس از جنگ جهانی اول، حکومت توگو به فرانسه واگذار شد و در سال 1960، این کشور استقلال خود را از فرانسه به دست آورد.

در سال 1967، گناسینگه ایادما با کودتای نظامی به قدرت رسید و تا سال 2005 به عنوان رئیس جمهور توگو حکومت کرد. دوره ریاست جمهوری ایادما با حاکمیت تک‌حزبی و عدم رعایت حقوق بشر همراه بود. پس از مرگ وی، پسرش، فور گناسینگه، به ریاست جمهوری انتخاب شد.

اقتصاد توگو عمدتاً بر کشاورزی متکی است و زبان رسمی این کشور فرانسوی است. با این حال، زبان‌های دیگر، به ویژه زبان‌های خانواده گبه، نیز در توگو رایج هستند. بیش از نیمی از جمعیت توگو مسیحی هستند و این کشور عضو سازمان ملل متحد، اتحادیه آفریقا، سازمان همکاری اسلامی، منطقه صلح و همکاری جنوب اطلس، فرانکوفونی، کشورهای مشترک‌المنافع و جامعه اقتصادی کشورهای غرب آفریقا است.