تلویزیون

تلویزیون یا نمایشگر یک سیستم ارتباطی الکتریکی است که به صورت یک طرفه تصاویر متحرک و صداها را به نمایش در می‌آورد. هر تلویزیون دارای دستگاهی به نام گیرنده است که امواج را از فرستنده دریافت و در صفحه نمایش نشان می‌دهد.

یکی از شکل‌های قدیمی دستگاه تلویزیون

در بسیاری از منابع از جان لوگی برد، دانشمند و مخترع اسکاتلندی به عنوان مخترع تلویزیون نام برده شده‌است اما در تاریخچه پیداش تلویزیون، از افراد دیگری نیز یاد شده.

تلویزیون وژه‌ای با ریشه فرانسوی است که در اغلب کشورها بدون تغییر به کار برده‌ می‌شود. با این حال از نظر واژه شناسی، خود کلمه تلویزیون از دو بخش یونانی و لاتین گرفته شده‌است.

تاریخچه

یک دانشمند ایتالیایی به نام کازلی برای اولین بار در سال ۱۸۶۲ توانست دستگاهی بسازد که یک تصویر ساده را از طریق تلگراف منتقل کند، این اختراع ساده موجب شد که پیش زمینه ای برای ساخت تلویزیون‌های امروزه به وجود بیاید. سال‌های زیادی طول کشید تا این دستگاه ساده و معمولی بتواند یک عکس و تصویر را به طور کامل انتقال دهد و مخابره کند.

با همین روند پیشرفت افراد توانستند در سال ۱۹۲۵ میلادی اولین تلویزیون را اختراع کنند، نخستین تلویزیون به دست جان لوگی برد ساخته شد و در اختیار مردم قرار گرفت.

مخترع تلویزیون توانست بعد از سال‌ها تلاش و کار کردن روی سیستم‌های تصویری اولین تصویر را از طریق کابل ارسال کند و اولین تلویزیون دنیا را بسازد.

چند سال بعد نیز دکتر الکساندرسن تلویزیون قبلی را گسترش داد و توانست اولین تلویزیون خانگی را تولید کند این تلویزیون هم قابلیت انتقال صدا داشت و هم قابلیت انتقال تصویر، همین باعث شد که خیلی سریع طرفداران زیادی پیدا کند و در بین افراد به محبوبیت برسد.

تلویزیون ها به مرور زمان پیشرفته‌تر شدند و قابلیت‌های جدیدی به آن‌ها افزوده شد تا توانستند به این شکل کنونی خود برسند.

تلویزیون در جهان

در سال 1307 نخستین ایستگاه تلویزیونی زیر نظر جنرال الکتریک در شهر Schenectady نیویورک تاسیس و اولین برنامه آن به صورت همگانی پخش شد. این ایستگاه در بین مردم به WRGB مشهور شد.

در سال 1325 شرکت پخش ملی یا به عبارتی National Broadcasting Company که به اختصار آن را NBC می‌خواندند تاسیس شد و اقدام به پخش منظم برنامه‌های تلویزیونی کرد. مقر این شبکه در شهرهای نیویوک، فیلادلفیا، شنکتادی و واشنگتن بود و سپس بوستون و بالتیمور نیز به آنها اضافه شد.

تلویزیون در ایران

تلاش‌ها برای ورود تلویزیون به ایران از ابتدای دهه ۱۳۳۰ خورشیدی آغاز شد ولی سال‌ها به تعویق افتاد. در مهر سال ۱۳۳۷ یک پیمانکار خصوصی در بالای تپه‌های ده ونک تهران که آن زمان کاملاً مشرف به شهر بود اولین فرستنده تلویزیونی ایران (شبکه ایران) را به کار انداخت. این ایستگاه که بعدها به الوند مشهور شد یک فرستنده ۲ کیلوواتی تمام لامپی آمریکایی ساخت RCA داشت که از جنگ کره بازگشته بود.

تا پیش از سال 1341 تمام گیرنده‌های تلویزیون یا وارداتی بودند و یا در داخل مونتاژ می‌شدند. کارخانه پارس الکتریک ماموریت یافت اولین دستگاه گیرنده امواج تلویزیون را تولید کند. این وسیله در ابتدا به صورت سیاه و سفید بود و بعدها مدل‌های رنگی آن ساخته شد. بدنه نخستین تلویزیون‌ها تماماً از چوب و با دست ساخته می‌شد که بسیار بزرگ و سنگین بود. بعدها تلویزیون‌های کوچکتر با بدنه پلاستیکی توسط این کارخانه تولید و عرضه شد.