محمدعلی اسلامی ندوشن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
== زندگی شخصی == | == زندگی شخصی == | ||
محمد علی اسلامی ندوشن در سال 1345 با دکتر [[شیرین بیانی]]، مدرس دانشگاه تهران و نویسنده‌ی چندین کتاب تاریخی، ازدواج کرد و حاصل این ازدواج دو پسر با نام‌های رامین اسلامی ندوشن و مهران اسلامی ندوشن است. | محمد علی اسلامی ندوشن در سال 1345 با دکتر [[شیرین بیانی]]، مدرس دانشگاه تهران و نویسنده‌ی چندین کتاب تاریخی، ازدواج کرد و حاصل این ازدواج دو پسر با نام‌های رامین اسلامی ندوشن و مهران اسلامی ندوشن است. | ||
== درگذشت == | |||
اسلامی ندوشن، ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱، به علت کهولت سن در سن ۹۷ سالگی در تورنتو، [[کانادا]] درگذشت. شیرین بیانی گفته‌است که پیکر او در کانادا به امانت به خاک سپرده می‌شود و طبق وصیت ایشان را باید به ایران بازگردانیم، سرانجام مطابق با وصیت ایشان پیکرش در تاریخ 28 آبان ۱۴۰۲ به وطن بازگشت و در نیشابور در کنار آرامگاه خیام به خاکسپرده شد. | |||
نسخهٔ ۱۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۵:۴۱
محمّدعلی اسلامی نُدوشَن متولد ۳ شهریور ۱۳۰۳ در بخش ندوشن، شرستان میبد، استان یزد، شاعر، منتقد، نویسنده، مترجم، حقوق‌دان و پژوهشگر ایرانی بود. او دانش‌آموخته حقوق بین‌الملل از فرانسه بود و بعد از بازگشت به ایران، به عنوان قاضی دادگستری مشغول به کار شد، اما بعد از مدتی به دعوت فضل‌الله رضا به دانشگاه تهران رفت.
| اطلاعات شخصی | |
|---|---|
| نام(های): | محمدعلی اسلامی ندوشن |
| لقب(ها): | دیده‌ور |
| تاریخ تولد: | ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ |
| محل تولد: | ندوشن، یزد، ایران |
| تاریخ فوت: | ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ |
| محل دفن: | نیشابور کنار ارامگاه خیام |
| ملیت: | ایرانی |
| تحصیلات: | دکتری حقوق |
| پیشه: | شاعر نویسنده منتقد مترجم پژوهشگر |
| همسر(ها): | شیرین بیانی |
| فرزندان: | مهران و رامین |
ندوشن سرانجام در 5 اردیبهشت 1401، در سن 97، سالگی به دلیل کهولت سن، در کشور کانادا درگذشت.
زندگی شخصی
محمد علی اسلامی ندوشن در سال 1345 با دکتر شیرین بیانی، مدرس دانشگاه تهران و نویسنده‌ی چندین کتاب تاریخی، ازدواج کرد و حاصل این ازدواج دو پسر با نام‌های رامین اسلامی ندوشن و مهران اسلامی ندوشن است.
درگذشت
اسلامی ندوشن، ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱، به علت کهولت سن در سن ۹۷ سالگی در تورنتو، کانادا درگذشت. شیرین بیانی گفته‌است که پیکر او در کانادا به امانت به خاک سپرده می‌شود و طبق وصیت ایشان را باید به ایران بازگردانیم، سرانجام مطابق با وصیت ایشان پیکرش در تاریخ 28 آبان ۱۴۰۲ به وطن بازگشت و در نیشابور در کنار آرامگاه خیام به خاکسپرده شد.