التهاب مفصل

التهاب مفصل یا آرتریت (به انگلیسی: Arthritis) به ورم و درد مفصل که موجب محدودیت حرکت می‌شود، اطلاق می‌گردد. فرهنگستان زبان فارسی واژه‌های بندآماس و مفصل‌آماس را به‌جای آرتریت تصویب کرده است.

التهاب مفصل یا آرتریت.

این التهاب می‌تواند به علت عفونت باشد، مانند آرتریت عفونی که توسط استافیلوکوک طلایی یا تب حاد روماتیسمی (استرپتوکوک) ایجاد می‌شود، یا به‌خاطر عواملی مزمن مانند آرتروز. آرتریت غیرعفونی نیز در بیماری‌هایی چون آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی)، نقرس، آرتریت ری‌اکتیو و آرتروز دیده می‌شود. آرتریت ممکن است تنها یک مفصل یا همزمان چندین مفصل (پلی‌آرتریت) را درگیر کند. این بیماری می‌تواند در یک مفصل به صورت عودکننده باشد یا مرتباً از یک مفصل به مفصل دیگر تغییر مکان دهد (مهاجر). گاهی آرتریت صبحگاهی رخ می‌دهد که به معنای خشک و دردناک بودن مفصل در هنگام بیدار شدن از خواب است. مفصل درگیر اغلب دردناک، متورم و ملتهب است و حرکت آن محدود می‌شود. در آرتریت، سطح مفصلی و غضروف مفصلی نیز معمولاً تحت تأثیر قرار می‌گیرند.

درمان التهاب مفصل

درمان التهاب مفصل بستگی به عامل ایجادکننده آن دارد. عموماً، ورزش‌های استقامتی سبک، فیزیوتراپی و رژیم غذایی غنی از کلسیم به بخشی از درمان تبدیل می‌شوند. برای ناراحتی‌های خفیف، استفاده از داروهایی نظیر آسپیرین کافی است. در موارد شدیدتر، داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی، گاهی تزریق کورتون به داخل مفاصل مبتلا و در موارد نادر، داروهای سرکوبگر دستگاه ایمنی نظیر متوترکسات ممکن است استفاده شوند. برای تخفیف درد مفصلی، گرم کردن مفصل توصیه می‌شود. استفاده از آب داغ، جریان‌های گردابی، لامپ‌های گرمایی، امواج فراصوت یا دیاترمی همگی مؤثرند.

گرم کردن مفاصل با روغن‌های زیتون و سیاهدانه و انجام ورزش‌های متداوم و سبک نیز می‌تواند مفید باشد. استفاده از عسل نیز توصیه شده است.