خدمت سربازی
خدمت سربازی در ایران یا به اختصار سربازی، به دوره خدمت نظامی اجباری در ایران می‌گویند. بر پایه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران همه پسران ایرانی که به ۱۸ سالگی برسند باید مدت زمان دوره ضرورت را (که مدت آن بسته به محل خدمتی متغیر می‌باشد) بگذرانند یعنی راهی خدمت سربازی شوند مگر اینکه به دلایل و عذرهای مختلفی که در قانون و آیین‌نامه‌های مربوطه آمده از این خدمت معاف شوند. مردان ایرانی در صورت سرپیچی یا فرار از خدمت سربازی از برخی خدمات اجتماعی و شغلی محروم می‌شوند. معمولاً ستاد کل نیروهای مسلح انتخاب می‌کند که افراد مشمول کجا باید خدمت کنند و خود مشمولان نمی‌توانند مکان خدمت خود را انتخاب کنند.
لغو نظام خدمت وظیفه عمومی در اغلب کشورهای دنیا و باقی ماندن آن در ایران (در کنار برخی از کشورهای دیگر) انتقادات قابل توجهی را از طرف جوانان و خانواده‌ها در پی داشته است. وجه مشترک این انتقادات مواردی چون آمار بالای خودکشی سربازان وظیفه، اتلاف وقت جوانان، بیگاری، تبعیض جنسیتی، افسردگی حاصل از خدمت و محرومیت از حقوق شهروندی در صورت غیبت از سربازی می‌باشد. به همین دلیل شمار غایبان از سربازی بسیار زیاد شده است. در قوانین ایران گروهی از افراد به‌دلیل داشتن برخی معافیت‌های خاص مانند تواناییِ خوب مالی برای خرید سربازی یا داشتنِ سهمیه‌های جانبازی کافی، از سربازی اجباری کاملاً معاف می‌شوند. تصویب و اجرا این قوانین و معافیت افراد خاص، همیشه مورد بحث بوده است. در مقابل، موافقان سربازی این دوره اجباری را پلی برای «مردانگی» و «مسئولیت‌پذیری» تلقی می‌کنند.
جمهوری اسلامی
در سال ۱۳۶۳ و با توجه به جنگ ایران و عراق، قانون خدمت سربازی با ۶۷ ماده و ۵۷ تبصره سختگیرانه برای مردان ایرانی، در روز یکشنبه ۲۹ مهرماه ۱۳۶۳ در مجلس شورای اسلامی تصویب شد. نخستین‌بار در آذر ماه سال ۱۳۷۷ برای دورانی سه ساله سربازان مجاز شدند تا با پرداخت مبالغی از خدمت سربازی معاف شوند و ۳۵۰ هزار تن، سربازیشان را خریدند.
در ۳۰ آذر ۱۳۹۳، به دولت، اجازه داده شد تا مشمولان سربازی را که «بیش از ۱۰ سال» غیبت دارند، با پرداخت دریافت جریمه مدت زمان غیبت، معاف نماید. در لایحه بودجه سال ۱۳۹۵، دولت پیشنهاد معافیت با پرداخت جریمه برای افراد با ۵ سال غیبت را داد، ولی ستاد کل نیروهای مسلح با آن مخالفت کرد و مدت غیبت ۸ سال را پیشنهاد داد. کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی در نهایت با ۸ سال موافقت کردند. مبلغ جریمه بین ۱۰ تا ۵۰ میلیون تومان بر اساس مدرک تحصیلی تعیین شد. هرچند که برخی نمایندگان به دلیل تبعیض به‌وجود آمده به خاطر توانایی ثروتمندان در خرید سربازی مخالف این طرح بودند. دارندگان این نوع معافی مجاز به نمایندگی مجلس، عضویت در شوراهای اسلامی و انتصاب در سمت‌های مدیریتی نیستند. تبصره مربوط به آن در لایحه بودجه سال ۱۳۹۶ نیز ذکر و آورده شده است.
دوره‌ها
طول دوره
ماده چهارم قانون خدمت وظیفه عمومی مصوب سال ۱۳۶۳ بیان می‌کند که سربازی در ایران ۳۰ سال است که به چهار دوره تقسیم می‌شود. خدمت دوره ضرورت (۲ سال)، دوره احتیاط (۸ سال)، دوره ذخیره اول (۱۰ سال) و دوره ذخیره دوم (۱۰ سال). همچنین این قانون به شورای عالی دفاع اجازه می‌دهد در شرایطی که تعداد مشمولان مازاد بر نیاز باشد، طول دوره ضرورت به ۱۸ ماه کاهش یابد. در حال حاضر حداقل خدمت سربازی از ۱۷ ماه به ۱۴ ماه کاهش پیدا کرده است. البته ما هم‌اکنون خدمت ۱۵، ۱۸ و ۲۱ ماهه هم داریم. برای کسانی که در مناطق عادی مشغول به خدمت هستند از ۲۴ ماه به ۲۱ ماه خدمت سربازان غیر بومی هم از ۲۱ ماه به ۱۸ ماه کاهش پیدا کرد. قانون به حکومت اجازه می‌دهد تا طبقاتی از کارکنان وظیفه‌ای که خدمت دوره ضرورت را به پایان برده‌اند، برای تجدید یا تکمیل آموزش نظامی فراخوان کند. این فراخوانده شدگان، حقوقی معادل حقوق نفرات پایور هم‌درجه خود دریافت خواهند کرد.
دوره آموزشی
در دوره آموزشی سربازان تحت آموزش‌های نظامی قرار می‌گیرند تا بتوانند پس از این دوره آماده جنگ شوند.یکی از سخترین مراحل خدمت دقیقا همین دوره می باشد. این دوره که دو تا سه ماه به طول می‌انجامد شامل آموزش‌هایی از قبیل اسلحه‌شناسی، آموزش تیراندازی، انواع استتار، مسیریابی در شب و روز، نظم‌پذیری و رژه است. در سال ۱۳۹۵ مسئولان نظام وظیفه عمومی با توجه به تغییر شیوه جنگ‌های نوین و به منظور مهارت افزایی و مقابله با جنگ نرم، تغییرات برای سرفصل‌های دوره آموزشی را اعلام کردند. همچنین به سربازان مقررات و شیوه نگهبانی، برخی قوانین نظامی، درجه‌های نظامی، شکل و شیوه احترام به مافوق و رعایت سلسله مراتب فرماندهی آموزش داده می‌شود.
در طول دوره آموزشی همه سربازان باید بنابر برنامه سین (ساعت یگان نظامی) عمل کنند. این برنامه که تقریباً در تمام یگان‌های نظامی یکسان است همه فعالیت‌هایی که یک سرباز باید از زمان بیدارباش (۵ صبح) تا ساعت ۴ یا ۵ بعد از ظهر انجام دهد را مشخص کرده است و هیچ‌کدام از نفرات مجاز به تخطی از آن نیستند. برخی از فعالیت‌های این برنامه عبارت است از:
- بیدارباش
- نظافت شخصی
- آنکارد تخت با روش خاص
- نماز صبح
- نظافت محوطه‌ای که به هر سرباز اختصاص داده شده
- صرف صبحانه
- شرکت در مراسم صبحگاه مشترک (با دیگر یگان‌ها) (در برخی روزها)
- کلاس‌های عقیدتی
- کلاس‌های آموزش نظامی
- یادگیری و تمرین رژه
- نماز جماعت، صرف نهار و استراحت
- نوبت دوم کلاس‌ها در روز (رژه و غیره)
- در اختیار خود قرار گرفتن از ساعت ۱۶ یا ۱۷
- واکس پوتین و نظافت پیش از خاموشی
- خاموشی و خواب در ساعت ۹ یا ۹:۳۰
- نگهبانی برای کسانی که نامشان در لوحه نگهبانی قرار دارد (با بازه‌های مشخص)
دوره کُد
دوره کد دوره‌ای دوماهه، بعد از دوران آموزشی است و سربازانی که مشمول دوره کد شده باشند به جای اعزام به یگان خدمتی، به مدت دو ماه تحت آموزش‌های تخصصی قرار خواهند گرفت. تفاوت دوره کد با دوره آموزشی فقط در تخصصی بودن مطالب است. این دوره فقط مخصوص ارتش و نیروی انتظامی است.
انواع دوره‌های کد عبارتند از:
- دوره کد تکاوری (نیروی زمینی ارتش)
- دوره کد توپخانه
- دوره کد ترابری
دوره خدمت
پس از دوره آموزشی، دوره خدمت آغاز می‌شود. در این هنگام است که سربازان با توجه به میزان تحصیلات درجه نظامی دریافت می‌کنند. این سربازان پس از تقسیم برای ادامهٔ خدمت به پادگان‌های مختلف در سطح کشور اعزام می‌شوند. معمولاً سربازان تا پایان دوره خدمت در همان یگان سربازی خواهند کرد.
پس از اینکه سربازان در تاریخ مشخص‌شده خود را به ستاد یگان خدمتی معرفی کردند، یگان مربوطه اقدام به تقسیم نیرو بر اساس نوع تحصیلات و نیاز هر کدام از بخش‌های پادگان می‌کند. برای مثال غالب افرادی که در رشته‌های فناوری اطلاعات تحصیل کرده باشند به قسمت‌هایی که چنین نیروهایی نیاز داشته باشند مأمور می‌شوند.
پس از اینکه مشخص شد هر سرباز در کدام قسمت از پادگان باید مشغول به کار شود، رسته خدمتی او هم مشخص می‌گردد و به وی اجازه داده می‌شود نشانه خاص رسته‌ای را روی یقه لباس نصب کند. سربازان صرفی که در قسمت‌های مذکور مشغول به خدمت باشند نیز (علی‌رغم نداشتن تحصیلات مربوطه) مأمور به نصب نشانه رسته‌ای هستند. برخی از رسته‌های فعلی در ارتش عبارتند از:
- آماد
- اداری
- الکترونیک
- بهداشت و درمان
- پدافند هوایی
- پشتیبانی هوایی
- پیاده
- ترابری
- توپخانه
- حفاظت اطلاعات
- حقوق
- خدمات
- دارایی
- دژبان
- زرهی
- عقیدتی سیاسی
- عمران و استحکامات
- کامپیوتر
- مخابرات و جنگال
- موسیقی
- مهمات
- هنر
درجه
| مدرک تحصیلی | درجه نظامی |
|---|---|
| زیر دیپلم | سرباز یکم و دوم سوم یا صفر |
| دیپلم | سرباز یکم و سرجوخه و گروهبان سوم |
| فوق‌دیپلم | درجه گروهبان سومی گروهبان دومی و گروهبان یکمی |
| لیسانس | درجه استوار دومی و استوار یکمی و ستوان سوم و گروهبان یکمی |
| فوق‌لیسانس | درجه ستوان سوم و ستوان دوم |
| دکترای پزشکی و دکترای تخصصی PHD | درجه ستوان یکم |
| فوق تخصص پزشکی یا فوق دکترا تخصصی PHD | درجه سروانی |
هر چه که میزان تحصیلات فرد بالاتر باشد، درجه وی نیز بالاتر خواهد بود. سربازان با مدرک دیپلم و زیر دیپلم به درجه سرباز صفر و سرجوخه و سربازان با مدرک فوق دیپلم به درجه گروهبان سومی گروهبان دومی و گروهبان یکمی و بنابر قانون سربازی اجباری، نفراتی که دارای مدرک کارشناسی درجه استوار دومی و استوار یکمی و ستوان سوم و فارغ التحصیلان که دارای مدرک کارشناسی ارشد درجه ستوان سوم و ستوان دوم و فارغ التحصیلان دکترا تخصصی PHD و دکترا پزشکی درجه ستوان یکمی نائل می‌شوند. افراد درصورتی که در ارتش سرباز باشند و در دوره کد انتخاب شوند گاهی به یک درجه بالاتر نایل می‌شوند.