روباه شنی
روباه شنی (Vulpes rueppelli) یک گونه از سرده روباه‌ها است که به دلیل زندگی در مناطق بیابانی و استپی شهرت دارد. این گونه با ویژگی‌های خاص خود از جمله جثه کوچک و گوش‌های بزرگ‌تر نسبت به روباه معمولی، در بخش‌هایی از ایران و سایر مناطق جهان زندگی می‌کند.
مشخصات روباه شنی
روباه شنی جثه‌ای کوچک‌تر از روباه معمولی دارد، ولی گوش‌های آن به نسبت بزرگ‌تر هستند. برخلاف روباه معمولی که پشت گوش‌هایش سیاه است، گوش‌های روباه شنی به رنگ بدن یا زرد متمایل به نارنجی است. موهای آن بسیار نرم و متراکم بوده و رنگ پشت آن خاکستری متمایل به زرد است. دم این گونه به رنگ زرد متمایل به قهوه‌ای و انتهای آن سفید است. دست و پاهای کوتاه‌تر از روباه معمولی دارد و بین پنجه‌های دست و پا موهای بلندی دیده می‌شود.
اندازه روباه شنی
- طول سر و تنه: ۴۰ تا ۵۲ سانتی‌متر
- طول دم: ۲۵ تا ۳۵ سانتی‌متر
- ارتفاع: ۲۵ تا ۳۰ سانتی‌متر
- وزن: ۲ تا ۴.۵ کیلوگرم
زیستگاه روباه شنی
روباه شنی در مناطق بیابانی و استپی زندگی می‌کند.
پراکندگی روباه شنی
این گونه در حاشیه کویر مرکزی ایران، سیستان و بلوچستان، فارس، خوزستان، بندرعباس و احتمالاً جزیره قشم یافت می‌شود. روباه‌های جزیره قشم از نظر شکل ظاهری با سایر روباه‌ها متفاوت هستند. تاکنون هیچ مطالعه جامعی در مورد روباه‌های قشم صورت نگرفته است.
پراکنش جهانی روباه شنی
روباه شنی در شمال آفریقا، عربستان و ایران پراکنده است.
عادات روباه شنی
این گونه معمولاً شبگرد است و در روز کمتر دیده می‌شود. روباه شنی به‌طور انفرادی و گاهی در گروه‌های کوچک زندگی می‌کند.
تغذیه روباه شنی
روباه شنی از مواد حیوانی مانند سوسک‌ها، جوندگان کوچک، خزندگان، حشرات و لاشه حیوانات تغذیه می‌کند. همچنین، از مواد گیاهی مانند برگ، دانه‌های آب‌دار و صیفی‌جات تغذیه می‌کند. به عنوان مثال، مشاهده شده که در منطقه رباط پشت بادام یزد، روباه‌های شنی هندوانه می‌خورند.
وضعیت فعلی روباه شنی
به دلیل زندگی در مناطق بیابانی و دور از دسترس، تهدید جدی برای نسل این گونه وجود ندارد.