سنت وینسنت و گرنادینها
سنت وینسنت و گرنادینها (به انگلیسی: Saint Vincent and the Grenadines)، که گاهی به اختصار سنت وینسنت یا SVG نامیده میشود، کشوری جزیرهای در شرق دریای کارائیب است. این کشور در جزایر بادگیر جنوب شرقی آنتیل کوچک، در هند غربی، در مرز شرقی بین دریای کارائیب و اقیانوس اطلس قرار دارد. سنت لوسیا در شمال، باربادوس در شرق و گرنادا در جنوب این کشور واقع شدهاند.
| اطلاعات کشور | |
|---|---|
| نام کامل: | کشور مشترک المنافع سنت وینسنت و گرنادینها |
| پایتخت: | کینگزتاون |
| زبان(های) رسمی: | انگلیسی |
| دین(ها): | مسیحیت 88.6%، هندوئیسم 3.4%، بدون دین 2.5%، راستافاری 1.8%، بهایی 1.6%، اسلام 1.5% |
| حکومت: | حکومت متمرکز نظام پارلمانی پادشاهی مشروطه |
| مساحت: | 389 کیلومتر مربع |
| جمعیت: | 110,872 نفر (2022) |
| شاخص توسعه انسانی: | 0.772 |
| واحد پول: | دلار کارائیب شرقی (XCD) |
| منطقه زمانی: | یوتیسی 4- |
| پیششماره تلفنی: | 1-784+ |
| کد ایزو ۳۱۶۶: | VC |
| دامنه سطحبالا: | vc. |
جغرافیا
سنت وینسنت و گرنادینها با مساحت ۳۶۹ کیلومتر مربع، عمدتاً از جزیره اصلی سنت وینسنت، که پایتخت و بزرگترین شهر آن، کینگزتاون، در آن قرار دارد، تشکیل شده است. این کشور همچنین شامل دو سوم شمالی زنجیرهای از ۳۲ جزیره کوچکتر به نام گرنادینها است؛ یک سوم جنوبی این زنجیره متعلق به گرنادا است. از این جزایر، هفت جزیره مسکونی هستند که بزرگترین و پرجمعیتترین آنها بکیا، موستیک، کانوان و یونیون آیلند هستند.
جمعیت و تاریخچه
جمعیت تخمینی سنت وینسنت و گرنادینها حدود ۱۱۰,۸۷۲ نفر است که تراکم جمعیتی بیش از ۳۰۰ نفر در هر کیلومتر مربع را به همراه دارد. اکثر ساکنان این کشور نوادگان بردگان آفریقایی هستند که در قرن هجدهم توسط فرانسه و سپس بریتانیا به این جزایر آورده شدند. این کشور از سال ۱۷۸۳ تا ۱۹۷۹ تحت استعمار امپراتوری بریتانیا بود و در سال ۱۹۷۹ به استقلال دست یافت. فرهنگ، زبان، نظام حکومتی و حقوقی این کشور همچنان تحت تأثیر میراث طولانی حاکمیت بریتانیا قرار دارد. سنت وینسنت عضوی از کشورهای مشترکالمنافع است و پادشاه چارلز سوم بهعنوان رئیس رسمی دولت شناخته میشود.
سنت وینسنت و گرنادینها در سازمانهای منطقهای و بینالمللی مانند سازمان کشورهای شرق کارائیب، کاریکوم، اتحاد بولیواری برای قاره آمریکا و جامعه کشورهای آمریکای لاتین و کارائیب (CELAC) عضویت دارد.
فوران آتشفشان لاسوفریر
در آوریل ۲۰۲۱، آتشفشان لاسوفریر چندین بار فوران کرد و این رویدادهای انفجاری به مدت دو هفته ادامه یافت. این فوران منجر به تخلیه ۱۶,۰۰۰ نفر از ساکنان شد. جزایر همسایه، بریتانیا و سازمانهایی مانند سازمان ملل متحد کمکهای اضطراری و حمایت مالی ارائه کردند. بانک جهانی در ۱۳ آوریل ۲۰۲۱ اولین پیشنهاد قابلتوجه برای تأمین مالی بلندمدت به مبلغ ۲۰ میلیون دلار آمریکا را اعلام کرد.