مالاوی
مالاوی با نام رسمی جمهوری مالاوی (به انگلیسی: Republic of Malawi)، کشوری محصور در خشکی در جنوب شرقی آفریقا است. این کشور با زامبیا در غرب، تانزانیا در شمال و شمال شرق و موزامبیک در شرق، جنوب و جنوب غرب مرز مشترک دارد. مالاوی مساحتی حدود 118,484 کیلومتر مربع و جمعیتی تقریبی 19,431,566 نفر (تا ژانویه 2021) دارد. پایتخت و بزرگترین شهر مالاوی، لیلونگوه است. دومین شهر بزرگ بلانتایر، سومین شهر بزرگ امزوزو و چهارمین شهر بزرگ و پایتخت سابق آن است.
| اطلاعات کشور | |
|---|---|
| نام کامل: | جمهوری مالاوی |
| پایتخت: | لیلونگوه |
| زبان(های) رسمی: | انگلیسی |
| دین(ها): | مسیحیت 82.3%، اسلام 13.8%، بدون دین 2.1%، باورهای سنتی 1.2% |
| حکومت: | جمهوری ریاستی یکپارچه |
| مساحت: | 118,484 کیلومتر مربع |
| جمعیت: | 21,240,689 نفر (2024) |
| شاخص توسعه انسانی: | 0.508 |
| واحد پول: | کواچا (MWK) |
| منطقه زمانی: | یوتی‌سی 2+ |
| پیش‌شماره تلفنی: | 265+ |
| کد ایزو ۳۱۶۶: | MW |
| دامنه سطح‌بالا: | mw. |
تاریخ
قسمتی از آفریقا که اکنون به نام مالاوی شناخته می‌شود، در حدود قرن 10 توسط گروه‌های مهاجر بانتو مسکون شد. قرن‌ها بعد، در سال 1891، این منطقه توسط بریتانیا به عنوان تحت‌الحمایه مرکزی آفریقا مستعمره شد و در سال 1907 به نیاسالند تغییر نام داد. در سال 1953، این منطقه به عنوان یک تحت‌الحمایه در فدراسیون نیمه مستقل رودزیا و نیاسالند قرار گرفت. فدراسیون در سال 1963 منحل شد. در سال 1964، تحت‌الحمایگی به پایان رسید: نیاسالند به عنوان یک کشور مستقل در پادشاهی مشترک‌المنافع تحت نخست وزیر هاستینگز باندا تبدیل شد و به مالاوی تغییر نام داد. دو سال بعد، باندا با تبدیل کشور به یک جمهوری ریاست جمهوری تک حزبی، رئیس جمهور شد. باندا در سال 1971 به عنوان رئیس جمهور مادام‌العمر اعلام شد و چند دهه بعدی مالاوی با دیکتاتوری بسیار سرکوبگر باندا مواجه شد.
سیاست
پس از معرفی سیستم چند حزبی در سال 1993، باندا در انتخابات عمومی 1994 شکست خورد. امروزه، مالاوی یک جمهوری دموکراتیک چند حزبی به ریاست یک رئیس جمهور منتخب است و همچنان شاهد انتقال مسالمت آمیز قدرت بوده است. طبق شاخص‌های دموکراسی 2024، مالاوی در رتبه 74 دموکراسی انتخاباتی جهانی و رتبه 11 دموکراسی انتخاباتی در آفریقا قرار دارد. ارتش این کشور، نیروی دفاعی مالاوی، شامل یک ارتش، یک نیروی دریایی و یک نیروی هوایی است. سیاست خارجی مالاوی طرفدار غرب است. این کشور روابط دیپلماتیک مثبت با اکثر کشورها حفظ می‌کند و در چندین سازمان بین‌المللی، از جمله سازمان ملل متحد، کشورهای مشترک‌المنافع، جامعه توسعه آفریقای جنوبی (SADC)، بازار مشترک آفریقا شرقی و جنوبی (COMESA) و اتحادیه آفریقا (AU) مشارکت دارد.
اقتصاد
مالاوی یکی از کم‌توسعه‌ترین کشورهای جهان است. اقتصاد این کشور به شدت بر کشاورزی متکی است و دارای جمعیت روستایی و در حال رشد سریع است. دولت مالاوی برای تامین نیازهای توسعه خود به کمک‌های خارجی بسیار وابسته است، اگرچه میزان کمک‌های مورد نیاز (و کمک‌های ارائه شده) از سال 2000 کاهش یافته است.
دولت مالاوی در تلاش‌های خود برای ساخت و توسعه اقتصاد، بهبود آموزش، مراقبت‌های بهداشتی و حفاظت از محیط زیست و رسیدن به استقلال مالی با وجود بیکاری گسترده، با چالش‌هایی مواجه است. از سال 2005، مالاوی چندین سیاست تدوین کرده است که بر رسیدگی به این مسائل متمرکز است و چشم‌انداز این کشور در حال بهبود است: شاخص‌های کلیدی پیشرفت در اقتصاد، آموزش و بهداشت در سال‌های 2007 و 2008 مشاهده شد.
مالاوی دارای امید به زندگی پایین و مرگ و میر نوزادان بالا است. شیوع HIV/AIDS بسیار بالاست که هم نیروی کار را کاهش می‌دهد و هم باعث افزایش هزینه‌های دولتی می‌شود.
جمعیت‌شناسی
این کشور دارای جمعیت متنوعی است که شامل مردم بومی، آسیایی‌ها و اروپایی‌ها می‌شود. چندین زبان در این کشور صحبت می‌شود و طیف وسیعی از باورهای مذهبی وجود دارد. اگرچه در گذشته درگیری منطقه‌ای دوره‌ای ناشی از اختلافات قومی وجود داشت، از سال 2008 این درگیری داخلی به طور قابل توجهی کاهش یافته است و ایده شناسایی با ملیت مالاوی خود دوباره ظهور کرده است.