موشک سجیل
سجیل نسلی از موشکهای بالستیک میانبرد ساخت جمهوری اسلامی ایران است. این موشک زمینبهزمین دو مرحلهای، دارای 2 موتور سوخت جامد مرکب است و به گفته جمهوری اسلامی 2000 کیلومتر برد دارد.
نام سجیل به معنی «گِل پخته» به آیهای از قرآن اشاره میکند که براساس آن خداوند پرندگانی را که با نوک خود سنگهایی از جنس گل پخته حمل میکردند، برای دور کردن متجاوزان به شهر مکه فرستاد.
درباره سجیل
موشک سجیل اولین موشک سوخت جامد دور مرحلهای جمهوری اسلامی ایران است که برای اولین مرتبه در سال 1387 از آن رونمایی شد.
این موشک دارای برد 2000 کیلومتر است و همین امر موجب میشود بتوان این موشک را از عمق کشور به سمت رژیم صهیونیستی پرتاب کرد. باتوجه به استفاده پیشران سوخت جامد در این موشک زمان آمادهسازی آن بسیار کوتاه بوده و به همین سبب میتوان در مدت زمان کوتاهی این موشک را آماده شلیک کرده و پرتابگر موشک نیز میتواند بالافاصله پس از شلیک محل را ترک کند.
موشک سجیل دارای طول 17.5 متر، قطر 1.2 متر و وزن حدود 23 تن بوده و سرجنگی این موشک دارای 500 کیلوگرم مواد شدید الانفجار است.
علاوه بر این، نوع طراحی سه مخروطی سرجنگی موشک سجیل موجب کاهش سطح مقطع راداری شده و در کنار سرعت مافوق صوت آن در فاز نهایی رهگیری این موشک را بسیار دشوار میکند.
هدایت موشک
این موشک در بحث هدایت فاقد کلاهک هدایت شونده میباشد یعنی این موشک پس از رهایش سرجنگی خود در ارتفاعات بیرون جو توسط مرحله دوم نمیتواند خودش را هدایت کند و دارای خطای نسبتاً زیادی است.
خطای این موشک با توجه این که کلاهک هدایت شونده نیست بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ متر خواهد بود. اما در موشک سجیل ۲ کلاهک موشک دستخوش تغییراتی شده از جمله اضافه شدن بالک های هدایت کننده موشک تا لحظه اصابت به هدف هم چون موشک های سری قیام ۲ و عماد و ... که با استفاده از این بالک ها دقت موشک فوق العاده بالا رفته و به زیر ۵۰ متر رسیده است.