آرو

آرو (arrow به معنی پیکان) یا هیلمن هانتر خودرویی از کشور انگلیس است که 13 سال (1966 تا 1979) در خط تولید شرکت تالبوت و لین وود بوده. پیکان در سال 1967 در ایران تولید شد و در سال در سال ۱۹۷۹ تمام حق و حقوق این خودرو به ایران فروخته شد.

هیلمن هانتر

اطلاعات خودرو
نام های دیگر خودرو:	پیکان، هیلمن هانتر
شرکت:	تالبوت
کشور تولید کننده:	انگلستان
سال توقف تولید:	۱۹۷۹

تاریخچه

خودرو هیلمن هانتر با پیکانی که ایران تولید میکرد بسیار تفاوت داشت اما نکته ای که این دو خودرو را مرتبط میکرد موتور آونجر ۱۶۰۰ بود که جهت ساخت قطعات به کار میرفت.

آخرین خودرو گروه Rootes قبل از خریداری شدنش در پاییز سال ۱۹۶۶ توسط کرایسلر، هیلمن هانتر بود.

موتور شکارچی 1.7 لیتری بود و مدل مقرون به صرفه تر با موتور 1.5 لیتری Hillman Minx نام داشت.

مدل استیشن پنج در این خودرو در بهار سال ۱۹۶۷ با نام هیلمن استیت و موتور ۱.۷ لیتری معرفی شد. مدل مقرون به صرفه تر این خودرو با موتور 1.5 لیتری Hillman Minx نام گرفت.

تنها مدل کوپه دو در که در سال 1967 معرفی شد با نام تجاری Sunbeam به فروش می رسید که Sunbeam Rapier یا Sunbeam Alpine نام داشت.

سینگر ووگ که با شکارچی معرفی شد، نسخه کمی لوکس‌ تر بود. سال بعد توسط سینگر Gazelle مقرون به صرفه تر به آن ملحق شد که بعداً با موتور 1.5 لیتری کوچکتر نیز در دسترس قرار گرفت.

Rootes Group در سال 1970، زمانی که Vogue تحت نام تجاری Sunbeam نقل مکان کرد، برند سینگر را متوقف کرد.

ورود این خودرو به ایران

بعد از چندین تلاش ناموفق برای ساخت اتومبیل‌های فیات در اوایل دهه ۱۳۴۰، قرارداد مونتاژ پیکان (آخرین مدل هیلمن هانتر ؛ مدل ۱۹۶۶) در ایران بین شرکت ایران ناسیونال (ایران خودرو کنونی) و گروه صنعتی روتس (Group Rootes) (دارنده کارخانه تالبوت) انگلستان، که در حال ورشکستگی بود، بسته شد و تولید این خودرو پس از یک دهه تولید در انگلستان، در ایران شروع شد.

طراحی اصلی پیکان کاری از شرکت تالبوت از زیر مجموعه‌های گروه روتس بود. یک سال بعد در سال ۱۳۴۷ شرکت آمریکایی کرایسلر توانست گروه صنعتی روتس را بخرد که تاثیری بر روند تولید پیکان در ایران نداشت و مدل‌های مختلف پیکان در ایران تولید می‌شد. در سال ۱۳۵۹ تولید پیکان با ظاهری جدید (معروف به چراغ بنزی) طراحی معروف کرایسلر بود در ایران آغاز شد. روند مونتاژ خودرو در ایران خودرو به همین ترتیب تا سال ۱۳۶۴ ادامه یافت و تا این سال کماکان قطعات اصلی از خارج وارد و شرکت ایران خودرو آن ها را مونتاژ می‌کرد، در کنار آن قسمت‌هایی چون بدنه، رادیاتور، شیشه و کمک فنر عقب و جلو در ایران ساخته می‌شدند.