درخواست اصلاح

ناپروکسن: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ویکیدا
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ع‌‌' به 'ع‌')
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''ناپروکسن''' برای از بین بردن [[درد]]<nowiki/>های خفیف تا متوسط ناشی از شرایط مختلف به کار می‌رود. همچنین این [[دارو]] برای کاهش درد، [[تورم]] و سفتی مفاصل ناشی از [[آرتروز]] استفاده می‌شود. این دارو جزو دسته [[دارو]]<nowiki/>های ضد [[التهاب]] قرار می‌گیرد. از دیگر اعضای این دسته‌ی دارویی می‌توان به [[آسپرین]]، [[دیکلوفناک]]، [[سلکوکسیب]]،‌ [[پیروکسیکام]]، [[ایندومتاسین]]، [[کتوپروفن]]، [[کتورولاک]]، [[مفنامیک اسید]] و [[ایبوپروفن]] اشاره کرد. اگر از این دارو برای [[درمان]] وضعیتی مانند [[آرتروز]] استفاده می‌کنید، در مورد [[دارو]]<nowiki/>های مسکن و راه‌های [[درمان|درمانی]] کاهش درد با [[پزشک]] داخلی مشورت نمایید.  
'''ناپروکسن''' (به انگلیسی: <bdi>Naproxen</bdi>) برای از بین بردن [[درد]]<nowiki/>های خفیف تا متوسط ناشی از شرایط مختلف به کار می‌رود. همچنین این [[دارو]] برای کاهش درد، [[تورم]] و سفتی مفاصل ناشی از [[آرتروز]] استفاده می‌شود.
[[پرونده:ساختار شیمیایی ناپروکسن.png|جایگزین=ساختار شیمیایی ناپروکسن|بندانگشتی|ساختار شیمیایی ناپروکسن{{دارو|عنوان دارو=ناپروکسن (به انگلیسی: Naproxen)|نام‌های تجاری=Aleve, Naprosyn|روش مصرف دارو=خوراکی|کد ATC=G02CC02 M01AE02|فرمول شیمیایی=C14H14O۳|جرم مولی=۲۳۰٫۲۶۳ g·mol−1}}]]
این دارو جزو دسته [[دارو]]<nowiki/>های ضد [[التهاب]] قرار می‌گیرد. از دیگر اعضای این دسته‌ی دارویی می‌توان به [[آسپرین]]، [[دیکلوفناک]]، [[سلکوکسیب]]،‌ [[پیروکسیکام]]، [[ایندومتاسین]]، [[کتوپروفن]]، [[کتورولاک]]، [[مفنامیک اسید]] و [[ایبوپروفن]] اشاره کرد. اگر از این دارو برای [[درمان]] وضعیتی مانند [[آرتروز]] استفاده می‌کنید، در مورد [[دارو]]<nowiki/>های مسکن و راه‌های [[درمان|درمانی]] کاهش درد با [[پزشک]] داخلی مشورت نمایید.


[[بیماری]] [[کرونا]] نیز سبب ایجاد التهاب در [[بدن]] می‌شود. در بسیاری از موارد دیده شده است که برای کاهش التهاب ناشی از [[کرونا]]، [[قرص]] [[ناپروکسن]] ۲۵۰ یا قرص ناپروکسن ۵۰۰ تجویز می‌شود. برخی مطالعات نیز مصرف ناپروکسن ۲۵۰ یا ناپروکسن ۵۰۰ را برای بهبود علائم [[کرونا]] رد کرده‌اند. در نتیجه بهتر است در خصوص مصرف آن، با [[پزشک]] متخصص عفونی یا داخلی مشورت کنید.
[[بیماری]] [[کرونا]] نیز سبب ایجاد التهاب در [[بدن]] می‌شود. در بسیاری از موارد دیده شده است که برای کاهش التهاب ناشی از [[کرونا]]، [[قرص]] [[ناپروکسن]] ۲۵۰ یا قرص ناپروکسن ۵۰۰ تجویز می‌شود. برخی مطالعات نیز مصرف ناپروکسن ۲۵۰ یا ناپروکسن ۵۰۰ را برای بهبود علائم [[کرونا]] رد کرده‌اند. در نتیجه بهتر است در خصوص مصرف آن، با [[پزشک]] متخصص عفونی یا داخلی مشورت کنید.
خط ۳۳: خط ۳۵:
* ناپروکسن [[سدیم]]
* ناپروکسن [[سدیم]]


ناپروکسن سدیم سریع‌‌تر از ناپروکسن معمولی تاثیر می‌گذارد. در واقع عملکرد naproxen به دو شکل سریع و تاخیری است. ناپروکسن تاخیری، فرم‌های تاخیری یا طولانی اثر ناپروکسن است، که در زمان طولانی‌تری عمل می‌کنند، فقط برای [[درمان]] [[بیماری|بیماری‌]]<nowiki/>های مزمن مانند [[آرتروز]] یا [[اسپوندیلیت آنکیلوزان]] استفاده می‌شوند. این اشکال naproxen برای [[درمان]] درد حاد به اندازه‌ی کافی سریع عمل نخواهد کرد.
ناپروکسن [[سدیم]] سریع‌تر از ناپروکسن معمولی تاثیر می‌گذارد. در واقع عملکرد naproxen به دو شکل سریع و تاخیری است. ناپروکسن تاخیری، فرم‌های تاخیری یا طولانی اثر ناپروکسن است، که در زمان طولانی‌تری عمل می‌کنند، فقط برای [[درمان]] [[بیماری|بیماری‌]]<nowiki/>های مزمن مانند [[آرتروز]] یا [[اسپوندیلیت آنکیلوزان]] استفاده می‌شوند. این اشکال naproxen برای [[درمان]] درد حاد به اندازه‌ی کافی سریع عمل نخواهد کرد.  


بیماری کرونا نیز باعث ایجاد التهاب در بدن می‌شود. در بسیاری از موارد دیده شده‌است که برای کاهش التهاب ناشی از کرونا؛ قرص ناپروکسن ۲۵۰ یا قرص ناپروکسن ۵۰۰ تجویز می‌شود. برخی مطالعات نیز مصرف ناپروکسن ۲۵۰ یا ناپروکسن ۵۰۰ را برای بهبود علائم کرونا رد کرده‌اند. در نتیجه بهتر است در خصوص مصرف آن، با پزشک متخصص عفونی یا داخلی مشورت کنید.
🟥نحوه عملکرد داروی ناپروکسن


ناپروکسن یکی از مسکن هایی است که به نسبت باقی مسکن ها، قوی و موثر است. از این رو، بسیار اهمیت دارد که دوز دقیق و مناسب ناپروکسن را مصرف کنید. در صورتیکه ناپروکسن بیشتر از اندازه‌ی نیاز وارد بدن شود، می‌تواند ایجاد مشکلاتی چون اوردوز برای فرد مصرف کننده نماید.
عملکرد داروی ناپروکسن ۲۵۰ یا ناپروکسن ۵۰۰ به شکل جلوگیری از ترشح برخی مواد طبیعی بدن است که موجب التهاب می‌شود. naproxen به آرامی جذب می‌شود و نباید در شرایطی مانند حمله نقرس که نیاز تسکین فوری دارند مورد استفاده قرار بگیرد.


از این رو حتما ناپروکسن را طبق دستور دکتر داروساز و یا پزشک مصرف کنید.
ناپروکسن سطح پروستاگلاندین‌ها را کاهش می‌دهد. پروستاگلاندین‌ها مواد شیمیایی هستند که نقش اساسی را در درد، تب و التهاب بر عهده دارند. بدن آن‌ها را در محل بافت آسیب‌دیده تولید می‌کند و باعث قرمزی، گرما، تورم و درد می‌شود. در نتیجه با کاهش غلظت پروستاگلاندین‌ها، التهاب و درد و تب کاهش می‌یابد. ناپروکسن در دسامبر ۱۹۹۱ توسط FDA تایید شد.


از طرفی اگر ناپروکسن را کمتر از دوز مناسب مصرف کنید، ممکن است که درد شما آرام نگیرد و در واقع این دارو هیچ تاثیری بر روی شما نداشته‌باشد.
اشکال دارویی ناپروکسن چیست؟


== جایگزین ==
ناپروکسن به صورت‌های زیر وجود دارد؛
گاهی به جای ناپروکسن از داروهای دیگری استفاده می‌شود که کاربرد مشابهی دارند. برخی از این داروها حتی ترکیبات نسبتا مشابهی هم دارند. بنابراین جایگزین ناپروکسن محسوب می‌شوند. داروهایی که می‌توان از آنها به جای ناپروکسن استفاده کرد، شامل موارد زیر هستند؛
 
قرص ناپروکسن ۲۵۰ میلی‌گرمی
 
قرص ناپروکسن انتریک کوتد (Enteric coated) ۵۰۰ میلی‌گرمی
 
شیاف ناپروکسن ۵۰۰ میلی‌گرمی
 
ناپروکسن خوراکی معمولاً به صورت ۵۰۰ -۲۵۰ میلی گرم دو بار در روز مصرف می‌شود. پزشک معمولاً کمترین مقداری از دارو را تجویز می‌کند که درد و تورم بیمار را کاهش دهد. با این حال ممکن است مصرف دارو را به حداکثر روزی ۱۵۰۰ میلی‌گرم هم برساند.
 
قرص ناپروکسن را چگونه مصرف کنیم؟
 
قبل از مصرف داروی ناپروکسن برگه اطلاعات و راهنمای آن را به دقت مطالعه کنید و اگر سوالی داشتید با پزشک داخلی یا دکتر داروخانه مشورت نمایید.
 
این دارو را می‌توان همراه با غذا و یا بدون غذا و با توجه به دستور پزشک معمولا دو بار در روز مصرف کرد.
 
قرص ناپروکسن ۲۵۰ یا قرص ناپروکسن ۵۰۰ را کامل قورت دهید و آن را نشکنید یا نجویید. زیرا ممکن است دارو سریع آزاد شود و خطر بروز عوارض جانبی آن افزایش می‌یابد.
 
این دارو را با یک لیوان کامل آب (۲۴۰ میلی‌لیتر) بنوشید و تا ۱۰ دقیقه پس از مصرف از مصرف این دارو دراز نکشید، مگر اینکه تجویز پزشک چیز دیگری باشد.
 
برای کاهش عوارض جانبی این دارو ممکن است پزشکتان درمان را از دوزهای کم این دارو شروع کند و بعد آن را افزایش دهد.
 
برای اطلاع از شرایط مصرف، نحوه مصرف، عوارض دارویی و تداخلات دارویی ناپروکسن ۲۵۰ یا ناپروکسن ۵۰۰ بهتر است با متخصص داخلی مشورت کنید. در دکترتو می‌توانید با بهترین پزشکان متخصص داخلی آشنا شوید، به‌صورت تلفنی و یا آنلاین با آنها مشورت کنید یا برای دریافت نوبت ویزیت حضوری اقدام کنید.
 
🟥بعد از مصرف ناپروکسن چه مواردی را باید رعایت کرد؟
 
بعد از اینکه قرص ناپروکسن ۵۰۰ یا قرص ناپروکسن ۲۵۰ مصرف کردید، به مدت ۲۰ دقیقه نباید بر روی آن دراز بکشید. به حالتی نشسته باقی بمانید تا ۲۰ دقیقه طی شود. اما چرا نباید این کار را کرد؟ ناپروکسن می‌تواند باعث آسیب به لوله‌ی گوارش شود، اگر بلافاصله بعد از خوردن آن دراز بکشید.
 
همچنین اگر سابقه‌ی حساسیت نسبت به داروهای ضد التهاب دارید، نباید از ناپروکسن استفاده کنید. چون می‌تواند باعث واکنش‌های خطرناکی در بدن شود.
 
🟥دوز مصرفی ناپروکسن چیست؟
 
دوز مصرف داروی ناپروکسن به وضعیت بیماری و پاسخگویی بدن شما به درمان بستگی دارد.
 
برای کاهش خطر خونریزی معده و بروز دیگر عوارض جانبی، مصرف این دارو را از کمترین دوز مؤثر شروع کنید.
 
دوز مصرفی خود را افزایش ندهید و بیشتر از مقدار معین تجویز‌شده آن را مصرف نکنید.
 
مطابق تجویز دکتر عمل کنید.
 
قطع مصرف یک‌باره این دارو ممکن عوارض جانبی مانند توهم و تشنج را به همراه داشته‌باشد.
 
برای جلوگیری از عوارض ترک دارو؛ ممکن است قطع دارو به صورت تدریجی و با کاهش دوز مصرفی در طول یک دوره انجام‌گیرد.
 
برای وضعیت‌های مزمنی مانند آرتروز این دارو را تا زمانی که پزشک تجویز کرده، مصرف نمایید.
 
🟥موارد استفاده
 
ناپروکسن برای درمان کرونا
 
مصرف ناپروکسن برای درد یا تب از COVID-۱۹ بی خطر است. به دلیل نگرانی اولیه مبنی بر اینکه داروهای ضد‌التهابی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن ممکن است علائم کرونا را بدتر کنند، سازمان بهداشت جهانی در ابتدا استفاده از این داروها را توصیه نمی‌کرد. با این حال، آنها چندین روز بعد این توصیه را برگرداندند و در حال حاضر، برای درمان کرونا این داروهای ضد التهاب را توصیه می‌کند. مطالعات اخیر نشان می‌دهند که ناپروکسن ۲۵۰ یا ناپروکسن ۵۰۰ در بهبود تب، لرز، سرفه و تعریق شبانه بیماران کرونایی موثر بوده‌است. در نتیجه در صورت ابتلا به کرونا، با مشورت دکتر داخلی، مصرف ناپروکسن ۲۵۰ یا ناپروکسن ۵۰۰ را شروع کنید.
 
ناپروکسن داروی آرتروز
 
آرتروز بیماری‌های التهابی مزمنی است که نه تنها مفاصل را تحت تاثیر قرار می‌دهند، بلکه می‌تواند به طیف گسترده‌ای از قسمت‌های بدن از جمله پوست، چشم‌ها، ریه‌ها، قلب و رگ‌های خونی آسیب برساند. آرتروز یک بیماری خود ایمنی است و زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی به اشتباه به بافت‌های خودی بدن حمله کند. آرتروز بر روی مفاصل تاثیر می‌گذارد و باعث ساییدگی و تورم و درد مفاصل می‌شود. در نهایت آرتروز می‌تواند منجر به فرسایش استخوان و تغییر شکل مفصل شود.
 
التهاب ناشی از آرتروز، همان چیزی است که می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن نیز آسیب برساند. درحالیکه انواع جدید داروها درمان آرتروز را به طرز چشمگیری بهبود بخشیده‌اند، اما آرتریت روماتوئید شدید هنوز هم می‌تواند باعث ناتوانی‌های جسمی شود.
 
ناپروکسن ۲۵۰ میلی گرم و ناپروکسن ۵۰۰ میلی گرم هر ۱۲ ساعت، در بهبود علائم آرتروز قابل استفاده است. ناپروکسن ۵۰۰ یا ناپروکسن ۲۵۰ آرتروز را درمان نمی‌کند اما درد و التهاب ناشی از آن را تسکین می‌دهد.
 
اسپوندیلیت آنکیلوزان
 
اسپوندیلیت آنکیلوزان نوعی بیماری التهابی است که با گذشت زمان باعث جوش‌خوردن برخی از استخوان‌های کوچک ستون فقرات می‌شود. این جوش‌خوردگی باعث کاهش انعطاف پذیری ستون مهره‌ها می‌شود و می‌تواند منجر به خمیدگی رو به جلو شود. اگر دنده‌ها تحت تاثیر قرار بگیرند، تنفس عمیق دشوار می‌شود. برای بهبود دردهای ناشی از این بیماری، می‌توان از ناپروکسن استفاده کرد.
 
بورسیت
 
بورسیت یک وضعیت دردناک است و هنگامی اتفاق می‌افتد که بورس‌ها ملتهب شوند. بورس‌ها، کیسه‌های کوچک و پر از مایعی اطراف مفاصل هستند که به عنوان عایق ضربه و فشار برای استخوان‌ها، تاندون‌ها و عضلات نزدیک مفاصل عمل می‌کنند.
 
شایع‌ترین مکان برای ایجاد بورسیت در شانه، آرنج و مفصل ران است. اما بورسیت می‌تواند در زانو، پاشنه‌ی پا و پایه‌ی انگشت شست پا یا غالبا در نزدیکی مفاصلی که حرکت تکراری و زیادی دارند، اتفاق بیفتد. درمان بورسیت به طور معمول شامل استراحت دادن به مفاصل آسیب دیده و محافظت از آن‌ها در برابر ضربه‌های بعدی است.
 
آرتریت روماتوئید نوجوانان
 
آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان که در گذشته با عنوان آرتریت روماتوئید نوجوانی شناخته‌می‌شد، شایع‌ترین نوع آرتروز در کودکان زیر ۱۶ سال است. آرتریت روماتوئید نوجوانان می‌تواند باعث درد مداوم، تورم و سفتی در مفصل شود. بعضی از کودکان ممکن است فقط برای چند ماه علائم را تجربه کنند، درحالیکه برخی دیگر تا آخر عمر علائم دارند. برخی از انواع آرتریت روماتوئید نوجوانان می‌توانند عوارض جدی مانند مشکلات رشد، آسیب مفصل و التهاب چشم ایجادکنند.
 
🟥عوارض جانبی شایع
 
مصرف ناپروکسن ممکن است منجر به عوارض زیر شود؛
 
معده درد
 
تهوع
 
سوزش دل
 
سردرد
 
سرگیجه
 
خواب‌آلودگی
 
اگر هر یک از این عوارض ادامه یافت یا بدتر شد، به سرعت با پزشک خود تماس حاصل کنید.
 
عوارض جانبی جدی
 
کبودی و خونریزی بی‌دلیل
 
بلع سخت یا دردناک
 
تغییرات شنوایی (مانند زنگ گوش)
 
تغییرات خلقی و روحی


ناپروکسن
مشکلات کلیوی (مانند تغییر میزان حجم ادرار)


سلکوکسیب
خشکی گردن بی‌دلیل


دیکلوفناک
تغییرات بینایی


آسپرین
نشانه‌های نارسایی قلبی (مانند ورم پا، خستگی و کاهش وزن غیرطبیعی)


پیروکسیکام
🟥محدودیت مصرف ناپروکسن


ایندومتاسین
موارد زیر مصرف ناپروکسن را منع و محدود می‌کنند؛


کتوپروفن
الکل


کتورولاک
آسپرین


مفنامیک اسید
آنتی اسیدها


== انواع ==
ضد التهاب‌های دیگر
دو نوع ناپروکسن تجویزی وجود دارد؛


ناپروکسن معمولی
در صورتیکه عوارض ناپروکسن برای مصرف کننده شدید باشد.


ناپروکسن سدیم
در صورتیکه مصرف کننده به ناپروکسن پاسخ ندهد و این دارو بر درد او موثر نباشد.


ناپروکسن سدیم سریع‌‌تر از ناپروکسن معمولی تاثیر می‌گذارد. در واقع عملکرد naproxen به دو شکل سریع و تاخیری است. ناپروکسن تاخیری، فرم‌های تاخیری یا طولانی اثر ناپروکسن است، که در زمان طولانی‌تری عمل می‌کنند، فقط برای درمان بیماری‌های مزمن مانند آرتروز یا اسپوندیلیت آنکیلوزان استفاده می‌شوند. این اشکال naproxen برای درمان درد حاد به اندازه‌ی کافی سریع عمل نخواهد‌کرد.
اگر بیمار مشکل گوارشی داشته‌باشد.
[[رده:داروهای ضد التهاب]]
[[رده:داروها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۱۷

ناپروکسن (به انگلیسی: Naproxen) برای از بین بردن دردهای خفیف تا متوسط ناشی از شرایط مختلف به کار می‌رود. همچنین این دارو برای کاهش درد، تورم و سفتی مفاصل ناشی از آرتروز استفاده می‌شود.

ساختار شیمیایی ناپروکسن
ساختار شیمیایی ناپروکسن
ناپروکسن (به انگلیسی: Naproxen)
فرمول شیمیایی: C14H14O۳
عنوان دارو: ناپروکسن (به انگلیسی: Naproxen)
جرم مولی: ۲۳۰٫۲۶۳ g·mol−1
نام‌های تجاری: Aleve, Naprosyn
روش مصرف دارو: خوراکی
کد ATC: G02CC02 M01AE02

این دارو جزو دسته داروهای ضد التهاب قرار می‌گیرد. از دیگر اعضای این دسته‌ی دارویی می‌توان به آسپرین، دیکلوفناک، سلکوکسیب،‌ پیروکسیکام، ایندومتاسین، کتوپروفن، کتورولاک، مفنامیک اسید و ایبوپروفن اشاره کرد. اگر از این دارو برای درمان وضعیتی مانند آرتروز استفاده می‌کنید، در مورد داروهای مسکن و راه‌های درمانی کاهش درد با پزشک داخلی مشورت نمایید.

بیماری کرونا نیز سبب ایجاد التهاب در بدن می‌شود. در بسیاری از موارد دیده شده است که برای کاهش التهاب ناشی از کرونا، قرص ناپروکسن ۲۵۰ یا قرص ناپروکسن ۵۰۰ تجویز می‌شود. برخی مطالعات نیز مصرف ناپروکسن ۲۵۰ یا ناپروکسن ۵۰۰ را برای بهبود علائم کرونا رد کرده‌اند. در نتیجه بهتر است در خصوص مصرف آن، با پزشک متخصص عفونی یا داخلی مشورت کنید.

بسیار اهمیت دارد که دوز دقیق و مناسب ناپروکسن را مصرف کنید. در صورتیکه ناپروکسن بیشتر از اندازه‌ی نیاز وارد بدن شود، می‌تواند سبب ایجاد مشکلاتی چون اوردوز برای فرد مصرف کننده نماید.

اگر ناپروکسن را کمتر از دوز مناسب مصرف کنید، ممکن است که درد شما آرام نگیرد و در واقع این دارو هیچ تاثیری بر روی شما نداشته باشد.

جایگزین

گاهی به جای ناپروکسن از داروهای دیگری استفاده می‌شود که کاربرد مشابهی دارند. برخی از این داروها حتی ترکیبات نسبتا مشابهی هم دارند. داروهایی که می‌توان از آنها به جای ناپروکسن استفاده کرد، شامل موارد زیر هستند:

انواع

دو نوع ناپروکسن تجویزی وجود دارد:

  • ناپروکسن معمولی

ناپروکسن سدیم سریع‌تر از ناپروکسن معمولی تاثیر می‌گذارد. در واقع عملکرد naproxen به دو شکل سریع و تاخیری است. ناپروکسن تاخیری، فرم‌های تاخیری یا طولانی اثر ناپروکسن است، که در زمان طولانی‌تری عمل می‌کنند، فقط برای درمان بیماری‌های مزمن مانند آرتروز یا اسپوندیلیت آنکیلوزان استفاده می‌شوند. این اشکال naproxen برای درمان درد حاد به اندازه‌ی کافی سریع عمل نخواهد کرد.

🟥نحوه عملکرد داروی ناپروکسن

عملکرد داروی ناپروکسن ۲۵۰ یا ناپروکسن ۵۰۰ به شکل جلوگیری از ترشح برخی مواد طبیعی بدن است که موجب التهاب می‌شود. naproxen به آرامی جذب می‌شود و نباید در شرایطی مانند حمله نقرس که نیاز تسکین فوری دارند مورد استفاده قرار بگیرد.

ناپروکسن سطح پروستاگلاندین‌ها را کاهش می‌دهد. پروستاگلاندین‌ها مواد شیمیایی هستند که نقش اساسی را در درد، تب و التهاب بر عهده دارند. بدن آن‌ها را در محل بافت آسیب‌دیده تولید می‌کند و باعث قرمزی، گرما، تورم و درد می‌شود. در نتیجه با کاهش غلظت پروستاگلاندین‌ها، التهاب و درد و تب کاهش می‌یابد. ناپروکسن در دسامبر ۱۹۹۱ توسط FDA تایید شد.

اشکال دارویی ناپروکسن چیست؟

ناپروکسن به صورت‌های زیر وجود دارد؛

قرص ناپروکسن ۲۵۰ میلی‌گرمی

قرص ناپروکسن انتریک کوتد (Enteric coated) ۵۰۰ میلی‌گرمی

شیاف ناپروکسن ۵۰۰ میلی‌گرمی

ناپروکسن خوراکی معمولاً به صورت ۵۰۰ -۲۵۰ میلی گرم دو بار در روز مصرف می‌شود. پزشک معمولاً کمترین مقداری از دارو را تجویز می‌کند که درد و تورم بیمار را کاهش دهد. با این حال ممکن است مصرف دارو را به حداکثر روزی ۱۵۰۰ میلی‌گرم هم برساند.

قرص ناپروکسن را چگونه مصرف کنیم؟

قبل از مصرف داروی ناپروکسن برگه اطلاعات و راهنمای آن را به دقت مطالعه کنید و اگر سوالی داشتید با پزشک داخلی یا دکتر داروخانه مشورت نمایید.

این دارو را می‌توان همراه با غذا و یا بدون غذا و با توجه به دستور پزشک معمولا دو بار در روز مصرف کرد.

قرص ناپروکسن ۲۵۰ یا قرص ناپروکسن ۵۰۰ را کامل قورت دهید و آن را نشکنید یا نجویید. زیرا ممکن است دارو سریع آزاد شود و خطر بروز عوارض جانبی آن افزایش می‌یابد.

این دارو را با یک لیوان کامل آب (۲۴۰ میلی‌لیتر) بنوشید و تا ۱۰ دقیقه پس از مصرف از مصرف این دارو دراز نکشید، مگر اینکه تجویز پزشک چیز دیگری باشد.

برای کاهش عوارض جانبی این دارو ممکن است پزشکتان درمان را از دوزهای کم این دارو شروع کند و بعد آن را افزایش دهد.

برای اطلاع از شرایط مصرف، نحوه مصرف، عوارض دارویی و تداخلات دارویی ناپروکسن ۲۵۰ یا ناپروکسن ۵۰۰ بهتر است با متخصص داخلی مشورت کنید. در دکترتو می‌توانید با بهترین پزشکان متخصص داخلی آشنا شوید، به‌صورت تلفنی و یا آنلاین با آنها مشورت کنید یا برای دریافت نوبت ویزیت حضوری اقدام کنید.

🟥بعد از مصرف ناپروکسن چه مواردی را باید رعایت کرد؟

بعد از اینکه قرص ناپروکسن ۵۰۰ یا قرص ناپروکسن ۲۵۰ مصرف کردید، به مدت ۲۰ دقیقه نباید بر روی آن دراز بکشید. به حالتی نشسته باقی بمانید تا ۲۰ دقیقه طی شود. اما چرا نباید این کار را کرد؟ ناپروکسن می‌تواند باعث آسیب به لوله‌ی گوارش شود، اگر بلافاصله بعد از خوردن آن دراز بکشید.

همچنین اگر سابقه‌ی حساسیت نسبت به داروهای ضد التهاب دارید، نباید از ناپروکسن استفاده کنید. چون می‌تواند باعث واکنش‌های خطرناکی در بدن شود.

🟥دوز مصرفی ناپروکسن چیست؟

دوز مصرف داروی ناپروکسن به وضعیت بیماری و پاسخگویی بدن شما به درمان بستگی دارد.

برای کاهش خطر خونریزی معده و بروز دیگر عوارض جانبی، مصرف این دارو را از کمترین دوز مؤثر شروع کنید.

دوز مصرفی خود را افزایش ندهید و بیشتر از مقدار معین تجویز‌شده آن را مصرف نکنید.

مطابق تجویز دکتر عمل کنید.

قطع مصرف یک‌باره این دارو ممکن عوارض جانبی مانند توهم و تشنج را به همراه داشته‌باشد.

برای جلوگیری از عوارض ترک دارو؛ ممکن است قطع دارو به صورت تدریجی و با کاهش دوز مصرفی در طول یک دوره انجام‌گیرد.

برای وضعیت‌های مزمنی مانند آرتروز این دارو را تا زمانی که پزشک تجویز کرده، مصرف نمایید.

🟥موارد استفاده

ناپروکسن برای درمان کرونا

مصرف ناپروکسن برای درد یا تب از COVID-۱۹ بی خطر است. به دلیل نگرانی اولیه مبنی بر اینکه داروهای ضد‌التهابی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن ممکن است علائم کرونا را بدتر کنند، سازمان بهداشت جهانی در ابتدا استفاده از این داروها را توصیه نمی‌کرد. با این حال، آنها چندین روز بعد این توصیه را برگرداندند و در حال حاضر، برای درمان کرونا این داروهای ضد التهاب را توصیه می‌کند. مطالعات اخیر نشان می‌دهند که ناپروکسن ۲۵۰ یا ناپروکسن ۵۰۰ در بهبود تب، لرز، سرفه و تعریق شبانه بیماران کرونایی موثر بوده‌است. در نتیجه در صورت ابتلا به کرونا، با مشورت دکتر داخلی، مصرف ناپروکسن ۲۵۰ یا ناپروکسن ۵۰۰ را شروع کنید.

ناپروکسن داروی آرتروز

آرتروز بیماری‌های التهابی مزمنی است که نه تنها مفاصل را تحت تاثیر قرار می‌دهند، بلکه می‌تواند به طیف گسترده‌ای از قسمت‌های بدن از جمله پوست، چشم‌ها، ریه‌ها، قلب و رگ‌های خونی آسیب برساند. آرتروز یک بیماری خود ایمنی است و زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی به اشتباه به بافت‌های خودی بدن حمله کند. آرتروز بر روی مفاصل تاثیر می‌گذارد و باعث ساییدگی و تورم و درد مفاصل می‌شود. در نهایت آرتروز می‌تواند منجر به فرسایش استخوان و تغییر شکل مفصل شود.

التهاب ناشی از آرتروز، همان چیزی است که می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن نیز آسیب برساند. درحالیکه انواع جدید داروها درمان آرتروز را به طرز چشمگیری بهبود بخشیده‌اند، اما آرتریت روماتوئید شدید هنوز هم می‌تواند باعث ناتوانی‌های جسمی شود.

ناپروکسن ۲۵۰ میلی گرم و ناپروکسن ۵۰۰ میلی گرم هر ۱۲ ساعت، در بهبود علائم آرتروز قابل استفاده است. ناپروکسن ۵۰۰ یا ناپروکسن ۲۵۰ آرتروز را درمان نمی‌کند اما درد و التهاب ناشی از آن را تسکین می‌دهد.

اسپوندیلیت آنکیلوزان

اسپوندیلیت آنکیلوزان نوعی بیماری التهابی است که با گذشت زمان باعث جوش‌خوردن برخی از استخوان‌های کوچک ستون فقرات می‌شود. این جوش‌خوردگی باعث کاهش انعطاف پذیری ستون مهره‌ها می‌شود و می‌تواند منجر به خمیدگی رو به جلو شود. اگر دنده‌ها تحت تاثیر قرار بگیرند، تنفس عمیق دشوار می‌شود. برای بهبود دردهای ناشی از این بیماری، می‌توان از ناپروکسن استفاده کرد.

بورسیت

بورسیت یک وضعیت دردناک است و هنگامی اتفاق می‌افتد که بورس‌ها ملتهب شوند. بورس‌ها، کیسه‌های کوچک و پر از مایعی اطراف مفاصل هستند که به عنوان عایق ضربه و فشار برای استخوان‌ها، تاندون‌ها و عضلات نزدیک مفاصل عمل می‌کنند.

شایع‌ترین مکان برای ایجاد بورسیت در شانه، آرنج و مفصل ران است. اما بورسیت می‌تواند در زانو، پاشنه‌ی پا و پایه‌ی انگشت شست پا یا غالبا در نزدیکی مفاصلی که حرکت تکراری و زیادی دارند، اتفاق بیفتد. درمان بورسیت به طور معمول شامل استراحت دادن به مفاصل آسیب دیده و محافظت از آن‌ها در برابر ضربه‌های بعدی است.

آرتریت روماتوئید نوجوانان

آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان که در گذشته با عنوان آرتریت روماتوئید نوجوانی شناخته‌می‌شد، شایع‌ترین نوع آرتروز در کودکان زیر ۱۶ سال است. آرتریت روماتوئید نوجوانان می‌تواند باعث درد مداوم، تورم و سفتی در مفصل شود. بعضی از کودکان ممکن است فقط برای چند ماه علائم را تجربه کنند، درحالیکه برخی دیگر تا آخر عمر علائم دارند. برخی از انواع آرتریت روماتوئید نوجوانان می‌توانند عوارض جدی مانند مشکلات رشد، آسیب مفصل و التهاب چشم ایجادکنند.

🟥عوارض جانبی شایع

مصرف ناپروکسن ممکن است منجر به عوارض زیر شود؛

معده درد

تهوع

سوزش دل

سردرد

سرگیجه

خواب‌آلودگی

اگر هر یک از این عوارض ادامه یافت یا بدتر شد، به سرعت با پزشک خود تماس حاصل کنید.

عوارض جانبی جدی

کبودی و خونریزی بی‌دلیل

بلع سخت یا دردناک

تغییرات شنوایی (مانند زنگ گوش)

تغییرات خلقی و روحی

مشکلات کلیوی (مانند تغییر میزان حجم ادرار)

خشکی گردن بی‌دلیل

تغییرات بینایی

نشانه‌های نارسایی قلبی (مانند ورم پا، خستگی و کاهش وزن غیرطبیعی)

🟥محدودیت مصرف ناپروکسن

موارد زیر مصرف ناپروکسن را منع و محدود می‌کنند؛

الکل

آسپرین

آنتی اسیدها

ضد التهاب‌های دیگر

در صورتیکه عوارض ناپروکسن برای مصرف کننده شدید باشد.

در صورتیکه مصرف کننده به ناپروکسن پاسخ ندهد و این دارو بر درد او موثر نباشد.

اگر بیمار مشکل گوارشی داشته‌باشد.