درخواست اصلاح

محمدجواد ظریف: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ویکیدا
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''محمّدجواد ظریف خوانساری''' (متولد ۱۷ دی ۱۳۳۸، تهران) سیاستمدار و دیپلمات ایرانی است که از ۱۱ مرداد ۱۴۰۳، معاون راهبردی رئیس‌جمهور ایران، مشاور رئیس‌جمهور و رئیس مرکز بررسی‌های استراتژیک فعالیت می‌کند. وی پ...» ایجاد کرد)
 
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
محمدجواد ظریف در سال ۱۳۵۵ با ویزای دانشجویی به [[ایالات متحده آمریکا]] رفت. او مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را در رشته [[روابط بین‌الملل]] از [[دانشگاه ایالتی سان فرانسیسکو|دانشگاه ایالتی سان‌فرانسیسکو]] دریافت کرد. وی سپس مدرک کارشناسی ارشد مطالعات بین‌الملل را از دانشکده مطالعات بین‌الملل جوزف کوربل، [[دانشگاه دنور]] اخذ نمود و پس از آن تحصیلات خود را در مقطع [[دکترا]] ادامه داد. او در سال 1367 مدرک دکترای [[حقوق]] و [[روابط بین‌الملل]] را از [[دانشگاه دنور]] دریافت کرد.
محمدجواد ظریف در سال ۱۳۵۵ با ویزای دانشجویی به [[ایالات متحده آمریکا]] رفت. او مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را در رشته [[روابط بین‌الملل]] از [[دانشگاه ایالتی سان فرانسیسکو|دانشگاه ایالتی سان‌فرانسیسکو]] دریافت کرد. وی سپس مدرک کارشناسی ارشد مطالعات بین‌الملل را از دانشکده مطالعات بین‌الملل جوزف کوربل، [[دانشگاه دنور]] اخذ نمود و پس از آن تحصیلات خود را در مقطع [[دکترا]] ادامه داد. او در سال 1367 مدرک دکترای [[حقوق]] و [[روابط بین‌الملل]] را از [[دانشگاه دنور]] دریافت کرد.


او دوران کاری خود را از سال ۱۳۵۷ در [[کنسولگری]] ایران در [[سان فرانسیسکو|سانفرانسیسکو]] آغاز کرد. او از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۱ معاونت حقوقی و بین‌الملل وزارت امور خارجه را بر عهده داشت. ظریف در فاصله سال‌های ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۶ به عنوان سفیر ایران در [[سازمان ملل متحد]] فعالیت می‌کرد اما در پی وقایعی در سفر سال ۱۳۸۴ [[محمود احمدی‌نژاد]] به سازمان ملل توسط او برکنار شد. او در سال ۱۳۹۲ در [[دولت یازدهم جمهوری اسلامی ایران|دولت یازدهم]] به‌عنوان وزیر امور خارجه ایران انتخاب شد. او مسئول [[تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران]] در [[برنامه جامع اقدام مشترک]] بود. ظریف در اسفند ۱۳۹۷، به دلیل آنکه موضوع سفر رئیس‌جمهور سوریه [[بشار اسد]] به تهران به او اطلاع داده نشده بود، از سمت خود استعفا داد، اما دو روز بعد، رئیس‌جمهور [[حسن روحانی]] با استعفای او موافقت نکرد.
او دوران کاری خود را از سال ۱۳۵۷ در [[کنسولگری]] ایران در [[سان فرانسیسکو|سانفرانسیسکو]] آغاز کرد. او از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۱ معاونت حقوقی و بین‌الملل وزارت امور خارجه را بر عهده داشت. ظریف در فاصله سال‌های ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۶ به عنوان سفیر ایران در [[سازمان ملل متحد]] فعالیت می‌کرد اما در پی وقایعی در سفر سال ۱۳۸۴ [[محمود احمدی‌نژاد]] به سازمان ملل، برکنار شد.
 
ظریف در سال ۱۳۹۲ در [[دولت یازدهم جمهوری اسلامی ایران|دولت یازدهم]] به‌عنوان وزیر امور خارجه ایران انتخاب شد. او مسئول [[تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران]] در [[برنامه جامع اقدام مشترک]] (برجام) بود. سرانجام پس از ۲۲ ماه مذاکره محمد جواد ظریف و تیم مذاکره‌کننده ایرانی، در ۲۳ تیرماه ۱۳۹۴ در [[وین]] پایتخت [[اتریش]]، موفق به دستیابی به یک توافق جامع و نهایی با [[گروه ۱+۵]]، بر سر آینده برنامه هسته‌ای ایران شدند.


ظریف نقش پررنگی در کارزار انتخاباتی [[مسعود پزشکیان]] برای انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۳ داشت و پس از پیروزی پزشکیان، به‌عنوان رئیس شورای راهبری دوره انتقال دولت چهاردهم منصوب شد. او در ۱۱ مرداد ۱۴۰۳ به سمت [[معاون راهبردی رئیس‌جمهور ایران|معاون راهبردی رئیس‌جمهور]] و رئیس [[مرکز بررسی‌های استراتژیک]] گماشته شد. ظریف به‌عنوان رئیس شورای راهبری، مسئول معرفی نامزدهای پیشنهادی وزارتخانه‌ها در کابینه بود. با این حال در ۲۱ مرداد پس از واکنش گسترده در خصوص وزرای پیشنهادی برای اخذ رأی اعتماد از مجلس، ظریف اعلام کرد که از سمت خود کناره‌گیری کرده است اما مدتی بعد بازگشت.
ظریف نقش پررنگی در کارزار انتخاباتی [[مسعود پزشکیان]] برای انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۳ داشت و پس از پیروزی پزشکیان، به‌عنوان رئیس شورای راهبری دوره انتقال دولت چهاردهم منصوب شد. او در ۱۱ مرداد ۱۴۰۳ به سمت [[معاون راهبردی رئیس‌جمهور ایران|معاون راهبردی رئیس‌جمهور]] و رئیس [[مرکز بررسی‌های استراتژیک]] گماشته شد. ظریف به‌عنوان رئیس شورای راهبری، مسئول معرفی نامزدهای پیشنهادی وزارتخانه‌ها در کابینه بود. با این حال در ۲۱ مرداد پس از واکنش گسترده در خصوص وزرای پیشنهادی برای اخذ رأی اعتماد از مجلس، ظریف اعلام کرد که از سمت خود کناره‌گیری کرده است اما مدتی بعد بازگشت.
[[رده:سیاستمداران ایرانی]]
[[رده:سیاستمداران ایرانی]]

نسخهٔ ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۵۷

محمّدجواد ظریف خوانساری (متولد ۱۷ دی ۱۳۳۸، تهران) سیاستمدار و دیپلمات ایرانی است که از ۱۱ مرداد ۱۴۰۳، معاون راهبردی رئیس‌جمهور ایران، مشاور رئیس‌جمهور و رئیس مرکز بررسی‌های استراتژیک فعالیت می‌کند. وی پیش‌تر نیز نماینده و سفیر ایران در سازمان ملل متحد و وزیر امور خارجه ایران از ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۰ بود. او همچنین از اعضای شورای عالی جمعیت هلال‌احمر و دانشیار دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران است.

محمدجواد ظریف
محمدجواد ظریف
معاون راهبردی رئیس‌جمهور
آغاز به کار: ۱۱ مرداد ۱۴۰۳
مشاور رئیس‌جمهور، رئیس مرکز بررسی‌های استراتژیک
آغاز به کار: ۱۱ مرداد ۱۴۰۳
پس از: مصطفی زمانیان
شصت و پنجمین وزیر امور خارجه
آغاز به کار: ۲۴ مرداد ۱۳۹۲
پس از: علی‌اکبر صالحی
پیش از: حسین امیرعبداللهیان
پایان کار: ۳ شهریور ۱۴۰۰
نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد
آغاز به کار: ۳ تیر ۱۳۸۱
پس از: محمدهادی نژادحسینیان
پیش از: محمد خزاعی
پایان کار: ۵ تير ۱۳۸۶
اطلاعات شخصی
نام(های): محمدجواد ظریف خوانساری
تاریخ تولد: ۱۷ دی ۱۳۳۸ ‏
محل تولد: تهران
تحصیلات: دکترای حقوق و روابط بین‌الملل از دانشگاه دنور
پیشه: سیاستمدار
نام پدر: عباسعلی ظریف خوانساری
نام مادر: عفت کاشانی‌پور
همسر(ها): مریم ایمانیه

محمدجواد ظریف در سال ۱۳۵۵ با ویزای دانشجویی به ایالات متحده آمریکا رفت. او مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را در رشته روابط بین‌الملل از دانشگاه ایالتی سان‌فرانسیسکو دریافت کرد. وی سپس مدرک کارشناسی ارشد مطالعات بین‌الملل را از دانشکده مطالعات بین‌الملل جوزف کوربل، دانشگاه دنور اخذ نمود و پس از آن تحصیلات خود را در مقطع دکترا ادامه داد. او در سال 1367 مدرک دکترای حقوق و روابط بین‌الملل را از دانشگاه دنور دریافت کرد.

او دوران کاری خود را از سال ۱۳۵۷ در کنسولگری ایران در سانفرانسیسکو آغاز کرد. او از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۱ معاونت حقوقی و بین‌الملل وزارت امور خارجه را بر عهده داشت. ظریف در فاصله سال‌های ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۶ به عنوان سفیر ایران در سازمان ملل متحد فعالیت می‌کرد اما در پی وقایعی در سفر سال ۱۳۸۴ محمود احمدی‌نژاد به سازمان ملل، برکنار شد.

ظریف در سال ۱۳۹۲ در دولت یازدهم به‌عنوان وزیر امور خارجه ایران انتخاب شد. او مسئول تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای ایران در برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) بود. سرانجام پس از ۲۲ ماه مذاکره محمد جواد ظریف و تیم مذاکره‌کننده ایرانی، در ۲۳ تیرماه ۱۳۹۴ در وین پایتخت اتریش، موفق به دستیابی به یک توافق جامع و نهایی با گروه ۱+۵، بر سر آینده برنامه هسته‌ای ایران شدند.

ظریف نقش پررنگی در کارزار انتخاباتی مسعود پزشکیان برای انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۳ داشت و پس از پیروزی پزشکیان، به‌عنوان رئیس شورای راهبری دوره انتقال دولت چهاردهم منصوب شد. او در ۱۱ مرداد ۱۴۰۳ به سمت معاون راهبردی رئیس‌جمهور و رئیس مرکز بررسی‌های استراتژیک گماشته شد. ظریف به‌عنوان رئیس شورای راهبری، مسئول معرفی نامزدهای پیشنهادی وزارتخانه‌ها در کابینه بود. با این حال در ۲۱ مرداد پس از واکنش گسترده در خصوص وزرای پیشنهادی برای اخذ رأی اعتماد از مجلس، ظریف اعلام کرد که از سمت خود کناره‌گیری کرده است اما مدتی بعد بازگشت.