حسن روحانی

حسن روحانی یا حسن فریدون(تولد ۹ دی ۱۳۲۷) در شهر سرخه، در استان سمنان به دنیا آمد. پدرش اسدالله فریدون و مادرش سکینه پیوندی بودند. او پس از تحصیلات ابتدایی، در سال ۱۳۳۹ دروس حوزوی را ابتدا در حوزه علمیه سمنان آغاز کرد و سپس در سال ۱۳۴۰ برای ادامه تحصیل به حوزه علمیه قم رفت.

حسن روحانی

اطلاعات شخصی
نام(های):	حسن روحانی - حسن فریدون
تاریخ تولد:	۲۱ آبان ۱۳۲۷
محل تولد:	سرخه، استان سمنان
ملیت:	ایرانی
تابعیت:	ایرانی
محل زندگی:	تهران
تحصیلات:	دکترا
پیشه:	سیاستمدار
نام پدر:	اسدالله فریدون
نام مادر:	سکینه پیوندی
همسر(ها):	صاحبه عربی

او پس از انقلاب اسلامی ایران و در دوران دفاع مقدس در سمت‌های گوناگونی از جمله عضو شورایعالی دفاع؛ رئیس ستاد قرارگاه خاتم الانبیاء(ص)؛ فرمانده پدافند هوایی کل کشور؛ عضو شورایعالی پشتیبانی جنگ و رئیس کمیته اجرایی آن و معاون جانشین فرمانده کل قوا فعالیت نمود.

در ۲۲ فروردین ۱۳۹۲، حسن روحانی با نام «دولت تدبیر و امید»، شعار اعتدال‌گرایی، نماد کلید و رنگ بنفش برای انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (1392) رسماً اعلام نامزدی کرد. او در ۱۷ اردیبهشت، با حضور در ستاد انتخابات وزارت کشور، نام خود را برای رقابت ۲۴ خرداد ثبت کرد.

سرانجام او با اعلام وزارت کشور با کسب ۱۸٬۶۱۳٬۳۲۹ رأی و کسب ۵۰٫۷۰ درصد آرا رسماً به عنوان هفتمین رئیس‌جمهوری اسلامی ایران برگزیده شد. روحانی برای انتخاب مجدد با شعار «دوباره ایران» در انتخابات ریاست‌جمهوری ایران (1396) رقابت کرد. در پی انتخاباتی که در روز جمعه ۲۹ اردیبهشت در ایران و با شرکت ایرانی‌های سراسر جهان برگزار شد، حسن روحانی با کسب ۲۳٬۶۳۶٬۶۵۲ رأی یعنی ۵۷ درصد آرا رئیس‌جمهور ایران باقی ماند.

زندگی‌نامه

حسن روحانی پس از اتمام دوره دبستان، به خواست پدر و تمایل خود، برای تحصیل علوم دینی به حوزه علمیه سمنان رفت. وی در تابستان ۱۳۴۰ برای ادامه تحصیل عازم حوزه علمیه قم شد. او همزمان با آموختن دروس حوزوی، در سال ۱۳۴۷ موفق به اخذ دیپلم شد و در سال ۱۳۴۸ به دانشگاه تهران راه یافت و در سال ۱۳۵۱ کارشناسی خود را در رشته حقوق قضایی دریافت کرد. سپس برای ادامه تحصیل به انگلستان مهاجرت کرد و مدرک کارشناسی ارشد (M. Phil) در رشته حقوق عمومی و دانشنامه دکتری (Ph. D) در رشته حقوق اساسی از دانشگاه گلاسکو (Glasgow Caledonian University) دریافت کرد.

فعالیت‌های انقلابی

حسن روحانی همزمان با شروع نهضت اسلامی در سال ۱۳۴۱، فعالیت‌های انقلابی خود را آغاز کرد. نخستین بار در سال ۱۳۴۱ تحت تعقیب ساواک قرار گرفت و در سال ۱۳۴۴، زمانی که تنها ۱۷ سال داشت، دستگیر شد. روحانی در حالی که در سراسر کشور ممنوع‌المنبر بود، در اجتماع بزرگ مردم یزد در فروردین ۱۳۵۷ سخنرانی کرد و بعد از سخنرانی، مخفیانه از یزد خارج شد و به بندرعباس رفت. از آن پس، برای دستگیری وی، منزلش در تهران تحت مراقبت دائم ساواک قرار گرفت، که در اردیبهشت ۱۳۵۷ به توصیه سید محمد بهشتی و مرتضی مطهری از کشور خارج شد.

نمایندگی مجلس

حسن روحانی در اسفند ۱۳۵۸ به نمایندگی مردم سمنان در مجلس شورای اسلامی انتخاب شد. روحانی در پنج دوره قانونگذاری به مدت بیست سال (از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۷۹) در مجلس حضور فعال داشت. نایب رئیس مجلس (در دوره‌های چهارم و پنجم)، ریاست کمیسیون‌ دفاع (دوره‌های اول و دوم) و سیاست خارجی (دوره‌های چهارم و پنجم)، عضویت و ریاست شورای سرپرستی سازمان صداوسیما از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۲ را می‌توان از جمله مسئولیت‌های او برشمرد.

دفاع مقدس

دکتر روحانی در دوران دفاع مقدس، به طور همزمان مسئولیت‌های متعددی را عهده‌دار بود؛ مسئولیت‌هایی همچون عضویت شورایعالی دفاع از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۷) تا معاونت فرماندهی جنگ (از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۴)، و از ریاست ستاد قرارگاه مرکزی خاتم‌الانبیاء(ص) (از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۶) تا فرماندهی پدافند هوایی کل کشور (از سال‌های ۱۳۶۴ تا ۱۳۷۰). در سال‌های ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۷ نیز عضو شورایعالی پشتیبانی جنگ و رئیس کمیسیون اجرایی آن بود و سپس از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۶۸ در سمت معاونت جانشین فرماندهی کل قوا فعالیت ‌کرد.

او به پاس خدمات و به عنوان فرمانده و مسئول ارشاد در میان دیگر فرماندهان عالی‌رتبه دفاع مقدس، مفتخر به دریافت نشان درجه دو فتح شد. همچنین از میان مسئولان پشتیبانی جنگ نیز به دریافت نشان درجه یک نصر از مقام معظم رهبری نائل گردید.

مسئولیت‌ها

• نماینده پنج دوره مجلس شورای اسلامی (از سال ۱۳۵۹ تا ۱۳۷۹)؛ رئیس کمیسیون دفاع (دوره اول و دوم)؛ نایب رئیس اول مجلس و رئیس کمیسیون سیاست خارجی (دوره چهارم و پنجم).
• نماینده دوره سوم، چهارم و پنجم مجلس خبرگان رهبری (از ۱۳۷۹ تا امروز).
• عضو و رئیس شورای سرپرستی صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران (۱۳۶۲-۱۳۵۹).
• دبیر شورایعالی امنیت ملی به مدت ۱۶ سال (از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۸۴).
• مشاور امنیت ملی رئیس‌جمهور به مدت ۱۳ سال (۱۳۶۸ تا ۱۳۷۶ و از ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۴)
• عضو هیات امنای دانشگاه‌های تهران و منطقه شمال (از سال ۱۳۷۴ تا ۱۳۷۸).
• عضو شورایعالی دفاع (از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۷).
• رئیس ستاد مرکزی قرارگاه خاتم‌الانبیاء(ص) (از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۶)
• فرماندهی پدافند هوایی کل کشور (از سال ۱۳۶۴ تا ۱۳۷۰)
• عضو شورایعالی پشتیبانی جنگ (از سال ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۷)
• رئیس کمیسیون اجرایی شورایعالی پشتیبانی جنگ (از سال ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۷)
• معاون جانشین فرماندهی کل قوا (از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۶۸)

تالیفات

• امنیت ملی و دیپلماسی هسته‌‌ای (۱۳۹۰)
• امنیت ملی و نظام اقتصادی ایران (۱۳۸۹)
• اندیشه‌های سیاسی اسلام؛ جلد اول: مبانی نظری (۱۳۸۸)
• اندیشه‌های سیاسی اسلام؛ جلد دوم: سیاست خارجی (۱۳۸۸)
• اندیشه‌های سیاسی اسلام؛ جلد سوم: مسائل فرهنگی و اجتماعی (۱۳۸۸)
• خاطرات دکتر حسن روحانی؛ جلد اول: انقلاب اسلامی (۱۳۸۷)
• روایت تدبیر و امید (۱۳۹۱)
• مقدمه‌‌ای بر تاریخ امامان شیعه (۱۳۹۱)
• سن اهلیت و مسئولیت قانونی (۱۳۹۱)
• آشنایی با کشورهای اسلامی (۱۳۸۷)
• انقلاب اسلامی؛ ریشه‌ها و چالش‌ها (۱۳۷۶)
• مبانی تفکر سیاسی امام خمینی(ره) (۱۳۷۸)
• نقش حوزه‌های علمیه در تحولات اخلاقی و سیاسی جامعه (۱۳۹۰)
• 1994-The Islamic Legislative Power
• The Flexibility of Shariah; Islamic Law-1996