شله مشهدی

شله مشهدی یک نوع آش است که در شهر مشهد با نام شله معروف می باشد. یکی از غذاهای محبوب در میان مردم استان خراسان به خصوص شهر مشهد می باشد. برای تهیه این غذا به مواردی همچون: گوشت، حبوبات و انواع ادویه احتیاج است.

واژه شناسی

واژه شله در فرهنگ ناظم الاطباء و لغت نامه دهخدا به این صورت تعریف شده است: یک نوع غذا است که در آن برنج را درون آبگوشت به صورت هریسه یا همان هلیم می پزند و ناواقفان این دیار به آن شله میگویند.

در برخی دیگر از فرهنگ های لغت، واژه شله را به صورت کلی به معنای آش می دانند. اشاره لغت های متعدد به معنی آش و آش برنج این موضوع را بیان مینماید که چنین آشی قادر است از خوراک های باستانی و مشترک میان ملل های متعدد باشد که با گذشت زمان دستخوش برخی تغییرات شده و در آخر شله مشهدی را به وجود آورده است.

تاریخچه

به وجود آمدن شله به زمان حمله مغول ها به کشور ایران از سمت خراسان باز می گردد که به دلیل نبود میزان کافی مواد غذایی و وقت، هر نوع ماده غذایی را که یافت می کردند و در دسترشان بوده است را درون دیگ های بزرگی می ریختند و با یکدیگر مخلوط می کردند و می پختند.

این غذا به دلیل گرم بودن و استفاده از ادویه های مختلف و همچنین گرم بودن یک غذای مناسب برای مصرف سرباز ها بود. برخی افراد میگویند این غذا مغولی است اما این حرف به معنای آن است که شله از زمان مغول ها در ایران به وجود آمده است.

ثبت به عنوان میراث معنوی ایران

شله یکی از غذاهای معروف مشهدی است که سال در ماه های محرم و صفر با آداب ویژه ای پخته می شود و در فضایی خاص برای عزاداران و هیئت ها سرو می گردد. ثبت این غذا به تکیه بر همین آداب و رسوم و معنویاتی است که برای تهیه این غذا از مواد اولیه و روش پختن آن انجام می گیرد تا شله مشهدی از دیگر غذاهای سنتی جدا گردد.