دریای شمال
دریای شمال در شمال قاره اروپا و در بین کشورهای بریتانیا، دانمارک، نروژ، آلمان، هلند، بلژیک و فرانسه قرار دارد. این دریا که در فلات قاره اروپا قرار دارد، از طریق کانال مانش در جنوب و دریای نروژ در شمال به اقیانوس اطلس متصل می‌شود. این دریا بیش از 970 کیلومتر طول و 580 کیلومتر عرض و 570,000 کیلومتر مربع مساحت دارد.
این کشور میزبان خطوط اصلی کشتیرانی شمال اروپا است و یک ماهیگیری عمده محسوب می‌شود. ساحل دریا یک مقصد محبوب برای تفریح و گردشگری در کشورهای مجاور و منبع غنی منابع انرژی از جمله نیروی باد و امواج است.
دریای شمال در امور ژئوپلیتیکی و نظامی، به‌ویژه در شمال اروپا، از قرون وسطی تا دوران مدرن، نقشی برجسته داشته است. همچنین به‌واسطه قدرتی که اروپاییان شمالی در طول قرون وسطی و در دوران مدرن در سرتاسر جهان به نمایش گذاشتند، در سطح جهانی اهمیت داشت. دریای شمال مرکز ظهور وایکینگ‌ها بود. اتحادیه هانزا، جمهوری هلند و بریتانیایی‌ها هر کدام به دنبال به دست آوردن فرمانروایی بر دریای شمال و دسترسی به بازارها و منابع جهان بودند. دریای شمال به‌عنوان تنها خروجی آلمان به اقیانوس، در هر دو جنگ جهانی از اهمیت راهبردی برخوردار بود.
این ساحل دارای زمین‌شناسی و جغرافیای متنوعی است. در شمال، آبدره‌های عمیق و صخره‌های محض به ترتیب بیشتر سواحل نروژ و اسکاتلند را مشخص می‌کنند، در حالی که در جنوب، ساحل عمدتاً از سواحل شنی، مصب رودخانه‌های طولانی و پهنه‌های گلی گسترده تشکیل شده است. با توجه به متراکم بودن جمعیت، صنعتی شدن شدید و استفاده شدید از دریا و منطقه اطراف آن، مسائل زیست محیطی مختلف بر اکوسیستم دریا تأثیر می‌گذارد. صید بی رویه، رواناب‌های صنعتی و کشاورزی، لایروبی و تخلیه، از جمله اقداماتی است که باعث بروز مسائل زیست محیطی نامطلوب شده است و در مقابل منجر به تلاش‌های متعددی برای جلوگیری از تخریب و حفظ منافع اقتصادی بلندمدت شده است.