ازبکستان
ازبکستان با نام رسمی جمهوری ازبکستان (به ازبکی: Oʻzbekiston Respublikasi، Ўзбекистон Республикаси) کشوری محصور در خشکی واقع در آسیای میانه است. زبان مردم ازبکستان تاجیکی و بیشتر ازبکی است و زبان ازبک از خانوادۀ زبان ترکی میباشد.
مساحت این کشور ۴۴۸٬۹۷۸ کیلومتر مربع است و بر این اساس پنجاه و ششمین کشور از نظر وسعت در جهان بوده و جمعیت آن نزدیک به ۳۳٫۴ میلیون نفر برآورد میشود.
جغرافیای کشور ازبکستان
کشور ازبکستان در جنوب باختری با ترکمنستان، در شمال با قزاقستان و در جنوب و خاور با تاجیکستان و قرقیزستان هممرز میباشد. این کشور یکی از بزرگترین کشورهای آسیای میانه و نیز تنها کشور این بخش از آسیاست که با همهٔ چهار کشور دیگر این منطقه همسایه است. ازبکستان در جنوب مرز مشترک کوتاهی نیز با افغانستان دارد
این کشور، که بیشتر اراضی میان رودخانه های سیردریا و آمودریا را به خود اختصاص داده است، ترکیبی از دشت ها و صحراهای نسبتا پهناور در غرب و نواحی مرکزی و کوهستان های مرتفع در خاور است.
طولانی ترین رودخانه ازبکستان رود آمودریا یا جیحون است و مهمترین ریزابه آن نیز رود زرافشان است.
بلندترین نقطه ازبکستان موه حصار، که در نزدیکی مرز این کشور با تاجیکستان واقع است، 4645 متر ارتفاع دارد و پست ترین نقطه آن گودالی است به نام مین بولاق در صحرای قزل قوم که ارتفاع آن به 12- متر میرسد.
پنبه، برنج و ابریشم از فرآورده های کشاوری ازبکستان است.
نفت، گاز طبیعی، طلا، سرب و زغالسنگ نیز از منابع زیر زمینی آن محسوب میگردند.
اقلیم ازبکستان خشک و قارهای است زمستان های کوتاه و ملایم دارد و تابستان های این کشور طولانی و گرم و خشک است.