درخواست اصلاح

جمهوری کنگو

از دانشنامه ویکیدا
نسخهٔ تاریخ ‏۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۴۰ توسط EliasGh (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''جمهوری کنگو''' (به فرانسوی: <bdi>République du Congo</bdi>) که با نام‌های '''کنگوی برازاویل'''، '''کنگوی غربی''' نیز شناخته می‌شود، کشوری در مرکز آفریقا و در همسایگی غربی رود کنگو قرار دارد. این کشور از غرب با گابن، از شمال غرب با کامرون...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

جمهوری کنگو (به فرانسوی: République du Congo) که با نام‌های کنگوی برازاویل، کنگوی غربی نیز شناخته می‌شود، کشوری در مرکز آفریقا و در همسایگی غربی رود کنگو قرار دارد. این کشور از غرب با گابن، از شمال غرب با کامرون، از شمال شرق با آفریقای مرکزی، از جنوب و شرق با جمهوری دموکراتیک کنگو، از جنوب با استان کابیندا (بخشی از آنگولا) هم‌مز است و از جنوب غرب با اقیانوس اطلس ارتباط دارد.

پرچم جمهوری کنگو
پرچم جمهوری کنگو
موقعیت جمهوری کنگو
موقعیت جمهوری کنگو
اطلاعات کشور
نام کامل: جمهوری کنگو
پایتخت: برازاویل
زبان(های) رسمی: فرانسوی
دین(ها): مسیحیت 87.1%، بدون دین 8.0%، باورهای بومی 2.7%، اسلام 1.2%
حکومت: جمهوری نیمه ریاستی واحد تحت یک دولت استبدادی غالب حزبی
مساحت: 342,000 کیلومتر مربع
جمعیت: 6,228,784 نفر (2023)
شاخص توسعه انسانی: 0.593
واحد پول: فرانک سی‌اف‌ای آفریقای میانه (XAF)
منطقه زمانی: یوتی‌سی 1+
پیش‌شماره تلفنی: 242+
کد ایزو ۳۱۶۶: CG
دامنه سطح‌بالا: cg.

تاریخ

حداقل از ۳۰۰۰ سال پیش، قبایل بانتو زبان بر این منطقه حاکم بودند و مسیرهای تجاری به حوضه رود کنگو ایجاد کرده بودند. کنگو پیش از این بخشی از مستعمره فرانسه به نام آفریقای استوایی بود. جمهوری کنگو در ۲۸ نوامبر ۱۹۵۸ تأسیس شد و در سال ۱۹۶۰ از فرانسه استقلال یافت. این کشور از ۱۹۶۹ تا ۱۹۹۲ با نام جمهوری خلق کنگو، یک دولت مارکسیست-لنینیستی بود. از سال ۱۹۹۲ انتخابات چندحزبی در این کشور برگزار شده اما دولتی که به شکل دموکراتیک انتخاب شده بود، در جنگ داخلی ۱۹۹۷ کنگو سرنگون شد. دنیس ساسو نگوئسو که اولین بار در ۱۹۷۹ به قدرت رسید، تا ۱۹۹۲ حکومت کرد و پس از آن مجددا قدرت را به دست گرفت.

جمهوری کنگو عضو اتحادیه آفریقا، سازمان ملل متحد، سازمان بین‌المللی کشورهای فرانسوی‌زبان، جامعه اقتصادی کشورهای آفریقای مرکزی و جنبش عدم تعهد است.

این کشور به چهارمین تولیدکننده بزرگ نفت در خلیج گینه تبدیل شده و با وجود بی‌ثباتی سیاسی و اقتصادی در برخی مناطق و توزیع نابرابر درآمد نفت در سراسر کشور، تا حدودی به رفاه دست یافته است. اقتصاد این کشور به بخش نفت وابسته است و رشد اقتصادی پس از کاهش قیمت نفت از سال ۲۰۱۵ کند شده است.

مسیحیت رایج‌ترین دین در این کشور است.