ابراهیم تقوی

ابراهیم تقوی در سال 1323 در شهرستان دامغان متولد شد. او دوران تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان منوچهری و دوره متوسطه را در دبیرستان فردوسی شهر دامغان گذران. او سپس برای تحصیلات دانشگاهی به دانشگاه فردوسی مشهد درفت و از همین دانشگاه در سال 1351 مدرک دکتری پزشکی گرفت.

او سپس دوره سربازی را به اتمام رساند و برای گرفتن تخصص به کشور امریکا سفر کرد. او در امریکا در رشته روانپزشکی و علوم رفتاری از مدرسه طب شیکاگو تخصص گرفت. در این دوره تخصصی او مطالعاتی بر روی تأثیر مثبت الکتروشوک در مورد برخی از بیماران گنگ افسرده انجام داد.

ابراهیم تقوی پس از پایان دوره تخصص خود به ایران بازگشت و به عنوان عضو هیئت علمی در مرکز پزشکی ایران استخدام شد و کمی بعد به عنوان مسئول بخش روانپزشکی و استادیار این مرکز به فعالیت پرداخت.

دکتر تقوی در طول سال‌های فعالیت خود مقالات و پژوهش های متعددی در خصوص تاثیر داروهای مختلف بر روند بهبودی برخی بیماری‌ها تالیف کرده است. اما شاخص ترین اثر او کتاب خیال دیو است که به عنوان کتاب سال نیز برگزیده شد.

مقالات

1- گزارش وابستگی پنتوزاسین در دو مورد بیمار

2- گزارش تاثیر مثبت داروهای تری سیکلیک در یک مورد از سندرم کازانری در یک مجروح جنگی

3- گزارش تاثیر مثبت داروهای ضد افسردگی در دردهای خیالی اندام ها در یک مجروح جنگی

4- تاثیر داروهای سایکوترپ در حاملگی

او همچنین در در ترجمه یک کتاب روانپزشکی با گروهی از اساتید مراکز آموزشی کشور در شاخه انقلاب فرهنگی – برای دانشجویان پزشکی همکاری داشت.

خیال دیو

نام کتاب از عبارتی از کتاب مقالات شمس تبریزی الهام گرفته شده، آن جا که می گوید:

یاران ما به سبزک گرم شوند. آن خیال دیو است، خیال فریشته این جا خود چیزی نیست، خاصه خیال دیو...

انگیزه تألیف کتاب ازیک سو، مشاهده خطری است که جامعه را از طریق پدیده اعتیاد تهدید می‌کند و از سوی دیگر اهمیت کشف گیرنده‌های اختصاصی مخدرهای ضد درد درونزا و مصنوعی و انتقال دهنده‌های عصبی جدید چون انکفلین‌ها و آندورفین در دنیای پزشکی می باشد.

کتاب خیال دیو متضمن مقدمه‌ای کوتاه و شش فصل با هدف معینی می‌باشد.

در مقدمه کتاب، با این فرض که مغز جایگاه مادی برای رشد و شکل گیری روان است، از عوامل شکل دادن روان، که همان مغز و عوامل محیطی است سخن رفته است.

در فصل اول کتاب ساختمان مخدرهای مصنوعی، طبیعی، نیمه مصنوعی و درونزا مورد توجه واقع می شود.

فصل دوم کتاب به چگونگی عمل مخدرهای بیرونی و درونزا پرداخته است.

فصل سوم کتاب، تأثیرات مختلفه مخدرها را بر سیستم‌های مختلفه با تاکید بیشتر بر سلسله اعصاب مورد بحث قرار داده.

در فصل چهارم از پدیده اعتیاد و درمانهای آن با توجه به نگرش بیولوژیک سخن رفته است.

فصل پنجم اختصاص به ارتباط بین مخدرهای روانی و اعتیاد دارد.

فصل پایانی یا ششم، مسمومیت حاد و چگونگی برخورد با آن با توجه به تأثیرات فارماکو کنیتیک مخدرها مورد بحث قرار گرفته است.

این کتاب در سال ۱۳۶۳ منتشر و در مراسم کتاب سال جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان کتاب برگزیده معرفی شد.