احمد تگودار
احمد تگودار یا سلطان احمد تگودار متولد 644 ق به عنوان پادشاه ایران در سلسله ایلخانان بود. احمد تگودار در تاریخ 680 ق بعد از اباقا خان به پادشاهی رسید و تا تاریخ 683 ق حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او تبریز بود. سرانجام بعد از احمد تگودار، ارغون خان به پادشاهی رسید.
او پس از پدرش هولاکوخان و برادرش اباقا سومین پادشاه سلسله ایلخانان ایران بود. او در ابتدا یک مسیحی نسطوری بود اما بعداً به دین اسلام (مذهب تسنن) گروید، خود را احمد نامید و به سنت پادشاهان مسلمان خود را سلطان نامید. او برخلاف اخلافش و نیز برخلاف رای و نظر امیران و بزرگان مغول دشمنی و جنگ با مملوکان مصر را ادامه نداد و برای سلطان مملوک پیام دوستی فرستاد. همین کار باعث تضعیف جایگاه او نزد بزرگان مغول شد.
ارغون فرزند اباقا که از ابتدا مدعی جدی تاج و تخت ایلخانی بود دست به شورش نهاد و با پشتیبانی امرا و بزرگان مغول تگودار را به زیرآورد و برتخت او نشست. تگودار که پیشتر در راه تثبیت قدرتش یکی از شاهزادگان مغول به نام قونقورتای را به قتل رسانده بود، به همین جرم محاکمه و در بیست و ششم جمادیالاول ۶۸۳ ه.ق /۱۲۸۴ م. با شکستن کمرش اعدام شد. این نوع اعدام برای ریخته نشدن خون بزرگان مغول انجام میشده است.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت احمد تگودار 'کشورهای کنونی ایران، ترکمنستان، افغانستان، پاکستان، عراق و جنوب قفقاز' ذکر شده است.
درگذشت
احمد تگودار سرانجام در تاریخ 683 ق در مراغه درگذشت.