تراکیه شرقی
تراکیه شرقی یا تراکیه اروپایی، بخشی از کشور ترکیه است که در جنوب‌شرق اروپا واقع شده است. این منطقه تنها ۳.۰۳٪ از مساحت ترکیه را شامل می‌شود، اما نزدیک به ۱۵٪ از جمعیت کل کشور را در خود جای داده است.
بزرگ‌ترین شهر تراکیه شرقی، استانبول است که دو قاره آسیا و اروپا را از طریق تنگه بسفر به هم پیوند می‌دهد. این منطقه از نظر تاریخی، بخشی از قلمرو بزرگ عثمانی موسوم به «روم‌ایلی» بوده و به دلیل نزدیکی به مسیرهای مهم تجاری دریایی و موقعیت ژئو‌استراتژیک ویژه‌اش، هم‌اکنون نیز از اهمیت زیادی برخوردار است.
محدوده جغرافیایی
تراکیه شرقی شامل استان‌های ادیرنه، تکیرداغ، قرقلرایلی و همچنین بخش اروپایی استان‌های چاناق‌قلعه و استانبول است. مرزهای زمینی این منطقه براساس پیمان‌های ۱۹۱۳ (قسطنطنیه) و ۱۹۱۵ (توافق بلغارستان-عثمانی) و سپس پیمان لوزان در سال ۱۹۲۳ تثبیت شده‌اند.
مساحت تراکیه شرقی حدود ۲۳٬۷۵۷ کیلومتر مربع است و میانگین تراکم جمعیت آن ۵۱۵ نفر در کیلومتر مربع (بسیار بالاتر از بخش آسیایی ترکیه) است. این منطقه از سمت غرب با یونان، از شمال با بلغارستان، از شمال‌شرق با دریای سیاه و از جنوب‌غرب با دریای اژه هم‌مرز است. همچنین تنگه‌های مهم ترکیه (بسفر و داردانل) و دریای مرمره، بخش اروپایی و آسیایی کشور را از هم جدا می‌کنند.
آب‌وهوا
تراکیه شرقی آب‌و‌هوایی ترکیبی دارد: در سواحل دریای اژه و مرمره، آب‌و‌هوای مدیترانه‌ای مرطوب و در سواحل دریای سیاه، آب‌و‌هوای اقیانوسی حاکم است. تابستان‌ها معمولاً گرم و مرطوب، و زمستان‌ها سرد و بارانی یا برفی هستند. وجود دریا باعث تعادل دمایی و اعتدال نسبی در اقلیم منطقه شده است.
پیشینه تاریخی
تراکیه شرقی در طول تاریخ محل وقوع رویدادها و افسانه‌های بسیاری بوده است، از جمله:
- تأسیس شهرهای باستانی مانند لیگوس و سمیسترا در حدود ۱۰۰۰ سال پیش از میلاد
- داستان افسانه‌ای هیرو و لیئاندر در شهر باستانی سستوس
- ایجاد شهر «آئنوس» توسط آینیاس قهرمان افسانه‌ای
- سلطنت لوسیماخوس پس از مرگ اسکندر کبیر و تأسیس پایتخت خود در «لوسیماخیا»
- نبرد آدریانوپل در سال ۳۷۸ میلادی که نقطه عطفی در افول امپراتوری روم بود
- تصرف قلعه چیمپه در سال ۱۳۵۲ به‌عنوان اولین قلمرو اروپایی امپراتوری عثمانی
- انتخاب ادیرنه به‌عنوان دومین پایتخت عثمانی پس از بورسا
- جنگ گالیپولی در دوران جنگ جهانی اول
- موج‌های مهاجرت اجباری مسلمانان (محاجرین) از سرزمین‌های از دست‌رفته عثمانی در طول جنگ روسیه و عثمانی (۱۸۷۷–۱۸۷۸) و جنگ‌های بالکان و پس از آن در تبادلات جمعیتی بین یونان و ترکیه (۱۹۲۳–۱۹۲۴)
جمعیت و ترکیب قومی
بخش بزرگی از جمعیت کنونی تراکیه شرقی، از نسل مهاجران مسلمان بالکان هستند که به نام مهاجرین شناخته می‌شوند. این مهاجران شامل ترک‌های بلغارستان، ترک‌های بوسنی، آلبانیایی‌ها، قوم اموجه، تاتارهای کریمه، چرکس‌ها، پومک‌ها، کولی‌ها و دیگر اقوام مهاجر از مناطق از‌دست‌رفته عثمانی هستند.