سعید جلیلی
سعید جلیلی (متولد ۱۵ شهریور ۱۳۴۴، مشهد) سیاستمدار و دیپلمات ایرانی است که بهعنوان عضو شورای راهبردی روابط خارجی، عضو حقیقی مجمع تشخیص مصلحت نظام و نماینده رهبر جمهوری اسلامی ایران در شورای عالی امنیت ملی از تیر ۱۳۸۷ فعالیت میکند. او مذاکره کننده سابق هستهای ایران بود.
حضور در جبهه
سعید جلیلی بارها در جنگ ایران و عراق حضور یافت و در سال 1365 در عملیات کربلای ۵ پای راست خود را از دست داد.
تحصیلات
سعید جلیلی تحصیلات تا مقطع متوسطه در مشهد گذراند و پس از پذیرش در دانشگاه امام صادق به تهران آمد. او رشته علوم سیاسی را تا مقطع دکتری در این دانشگاه ادامه داد. او در سال 1381 از پایانامه مقطع دکتری خود تحت عنوان «بنیان اندیشه سیاسی اسلام در قرآن» به راهنمایی سید احمد علمالهدی دفاع کرد.
او به عنوان یکی از اساتید دانشگاه امام صادق (ع)، «دیپلماسی پیامبر» را تدریس میکند. جلیلی همچنین سابقه تدریس در دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف را دارد.
سوابق اجرایی
او از سال ۱۳۶۸ و در حالی که تنها 24 سال داشت وارد وزارت امور خارجه ایران شد و در سال 1370 به ریاست اداره بازرسی وزارت خارجه رسید. او در سال 1375 به عنوان معاون اداره اول آمریکا در وزارت خارجه انتخاب شد اما با روی کار آمدن دولت اصلاحات، از این سمت کنار گذاشته شد. سپس جلیلی از سال 1379 به عنوان مدیر بررسیهای جاری دفتر رهبری در دفتر رهبر جمهوری اسلامی ایران فعالیت داشت، تا اینکه در دولت محمود احمدینژاد در سال 1384 به معاونت اروپا و آمریکای وزارت امور خارجه رسید. او از ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۲ سمت دبیر شورای عالی امنیت ملی و رئیس تیم مذاکرهکننده هستهای ایران را برعهده داشت.
در دوره مذاکرات او با 5+1، تحریمهای فلجکننده از سوی این کشورها علیه ایران وضع شد و شورای امنیت هم سه قطعنامه علیه ایران تصویب کرد. افزایش تعداد سانتریفیوژها و فعالیتهای هستهای ایران در این دوره بیشتر شد؛ اما بسیاری از تحلیلگران سیاسی معتقدند که مذاکرات جلیلی با شورای امنیت کاملا بیفایده و بینتیجه بود. با شروع دوره ریاست جمهوری روحانی، علی شمخانی، جایگزین سعید جلیلی شد و مذاکرات با 5+1 هم به عهده محمدجواد ظریف قرار گرفت.
حضور در انتخابات
جلیلی دو بار در سالهای ۱۳۷۸ و ۱۳۸۲ برای انتخابات مجلس شورای اسلامی از حوزه انتخابیه مشهد نامزد شد که هر دو بار شکست خورد و به مجلس راه نیافت. جلیلی با شعار «حیات طیبه» در انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۹۲ نامزد بود و با کسب بیش از چهار میلیون رأی، بعد از حسن روحانی و محمدباقر قالیباف سوم شد. او در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ نیز با شعار «جهاد بزرگ برای جهش ایران» نامزد شد؛ اما پیش از برگزاری انتخابات به نفع سید ابراهیم رئیسی انصراف داد. او نامزد انتخابات ریاستجمهوری ۱۴۰۳ با شعار «یک جهان فرصت، یک ایران جهش» بود که در مرحله دوم انتخابات از مسعود پزشکیان شکست خورد.