سلطان حسین بایقرا
سلطان حسین بایقرا متولد 841 ه.ق در هرات یکی از شاهان سلسله تیموریان بود. سلطان حسین بایقرا در تاریخ 873 ه.ق بعد از ابوالقاسم بابر، ابوسعید میرزا، یادگار محمد میرزا به پادشاهی رسید و تا تاریخ 911 ه.ق حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او هرات بود. سرانجام بعد از سلطان حسین بایقرا، بدیعالزمان میرزا و مظفرحسین میرزا به پادشاهی رسید.
او آخرین سلطان بزرگ از امرای تیموری بود. او پادشاهی ادبپرور و هنردوست بود و وزیر معروفش امیر علیشیر نوایی موجب شهرت دربار او و آبادانی پایتختش هرات شده بود. سلطان حسین در ۱۱ذی الحجه ۹۱۱ ه.ق / ۱۵۰۶ م درگذشت و دو پسرش بدیعالزمان و مظفر حسین بر تخت سلطنت نشستند. چندی نگذشت که رابطه این دو برادر شکرآب شد. در کشاکش این خصومت خانوادگی، ازبکها تحت رهبری محمد خان شیبانی به خراسان تاختند. در سال ۹۱۳ ه.ق ازبکان هرات را تسخیر کردند و دو برادر گریختند و به حکومت تیموری پایان دادند.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت سلطان حسین بایقرا 'خراسان' ذکر شده است.
درگذشت
سلطان حسین بایقرا سرانجام در تاریخ 911 ق در هرات درگذشت.