شهریار (تهران)
شهریار، مرکز شهرستان شهریار در استان تهران، به‌عنوان مهم‌ترین شهر در غرب این استان شناخته می‌شود. کیفیت هوای شهریار به‌دلیل وجود باغات فراوان، از تهران مطلوب‌تر است. این شهر به داشتن باغات متعدد و محصولات باغی معروف شهرت دارد.
شهر شهریار از شمال با شهرستان فردیس در استان البرز و شهرستان قدس، از شرق با شهر باغستان از جنوب با شهرهای وحیدیه، فردوسیه، صباشهر و در امتداد آن شهرستان‌های رباط کریم و بهارستان و از غرب با شهر اندیشه و شهرستان ملارد همسایگی دارد.
پیشینه
در جلد نخست کتاب فرهنگ جغرافیایی ایران نوشته حسینعلی رزم‌آرا در مورد شهریار اشاره شده است که علیشاه عوض (شهریار کنونی) در آن دوران قصبه‌ای با 2964 نفر جمعیت شیعه‌مذهب و فارسی و ترکی‌زبان بوده که در جلگه واقع شده و آب و هوایی معتدل داشته است. شغل مردم زراعت و باغداری و محصولاتشان غلات، انگور، چغندر قند، سیب‌زمینی و انواع میوه‌جات بوده است. این قصبه دارای 30 باب دکان، ادارات دولتی مختلف، کارخانه برق کوچک و آسیاب موتوری و راه فرعی شوسه به تهران بوده و از طریق بابا سلمان، بادامک و سیدآباد، همه روزه اتوبوس بین تهران و این قصبه رفت و آمد می‌کرده است.
اقتصاد
- کشاورزی و دامداری: بخش قابل توجهی از ساکنان بومی شهریار در باغات و مراتع اطراف شهر به کشاورزی و دامداری مشغول هستند. این شهر از دیرباز به عنوان یکی از قطب‌های اصلی تولید انواع میوه، محصولات کشاورزی، دامی و لبنی در منطقه شناخته می‌شود.
- صنعت و معدن: وجود شهرک‌های صنعتی متعدد و کارگاه‌های تولیدی در شهریار، مهاجران بسیاری را به این شهر جذب کرده است که در بخش تولید و صنعت مشغول به کار هستند. از جمله فعالیت‌های صنعتی در این شهر می‌توان به تولید تجهیزات ورزشی اشاره کرد. در بخش شمالی شهریار نیز معادن شن و ماسه دایر شده و شرکت‌های متعددی در این زمینه فعالیت می‌کنند.
- ساخت و ساز و مسکن: نوسازی و شهرک‌سازی از دیگر فعالیت‌های ساکنان شهریار در بخش مسکن و تجاری است. وجود شهر بزرگ اندیشه با فازهای ۶ گانه، بستر مناسبی برای فعالیت در این بخش فراهم کرده است.
آب و هوا
شهریار با داشتن باغات میوه متنوع و فراوان و آب و هوای فرح‌بخش و مطبوع، به‌عنوان نگین سبز و ریه استان تهران شناخته می‌شود. این شهر به واسطه درختان و فضای سبز انبوه، نقشی حیاتی در تصفیه هوای پایتخت ایفا می‌کند.
یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد شهریار، وجود جریانی هوایی به نام باد شهریار است. این باد از سمت غرب با تمایل به سمت جنوب می‌وزد و در گذشته به دلیل شدت زیاد، چهره افراد را سیاه می‌کرد.