فتحعلیشاه قاجار
فتحعلیشاه قاجار متولد می ۱۷۶۹ در دامغان، ایران زندی، به عنوان دومین پادشاه ایران در سلسله قاجار بود. فتحعلیشاه قاجار در تاریخ ۱۷ ژوئن ۱۷۹۷ بعد از آقامحمدخان قاجار به پادشاهی رسید و تا تاریخ ۲۳ اکتبر ۱۸۳۴ حکومت کرد. در این مدت مرکز حکومت او تهران بود. سرانجام بعد از فتحعلیشاه قاجار، محمدشاه قاجار به پادشاهی رسید.
او فتحعلی فرزند حسینقلیخان جهانسوز، برادر آقامحمدخان قاجار بود که پس از قتل وی به سلطنت رسید. مهمترین اتفاقاتی که در زمان حکومت فتحعلیشاه روی داد، وقوع دو جنگ میان ایران و روسیه بود که ارتش ایران در آن شکست خورد. نتیجه این جنگها امضای عهدنامه ترکمانچای و گلستان بود که به موجب آن، بخشهای بزرگی از قلمروهای شمال غربی ایران از جمله کشورهای امروزی ارمنستان، گرجستان، داغستان، جمهوری آذربایجان و نخجوان که توسط آقامحمدخان به ایران الحاق شده بودند، مجدداً از ایران جدا و به روسیه ملحق شدند.
قلمرو
در منابع قلمرو حکومت فتحعلیشاه قاجار 'ایران، ترکمنستان و غرب افغانستان و پاکستان' ذکر شده است.
درگذشت
فتحعلیشاه قاجار سرانجام در تاریخ ۲۴ اکتبر ۱۸۳۴ (۶۲ سال) در اصفهان درگذشت که علت مرگ او در منابع 'مرگ طبیعی' ذکر شده است. محل دفن او، حرم فاطمه معصومه، قم میباشد.