ناباروری
ناباروری که در زبان انگلیسی به آن Infertility میگویند، ناتوانی در تولید مثل است که در اغلب جانداران مانند جانوران و حتی گیاهان رخ می‌دهد. سازمان بهداشت جهانی، ناباروری را نوعی بیماری مربوط به سیستم تولید مثل معرفی می‌کند که ناموفق بودن در بروز بارداری بالینی بعد از ۱۲ ماه و یا حتی بیشتر رابطه جنسی به صورت منظم و بدون روش پیشگیری انجام میگیرد.
ناباروری از جمله مشکلات مربوط به جفت‌ها میباشد. ناباروری ممکن است در انسان و یا دیگر جانوران رخ دهد. طبق تحقیقات صورت گرفته، از میان هر شش زوج یک زوج به مشکل ناباروری دچار هستند که اغلب آنان بدون نیاز به درمان صاحب فرزند میگردند.
ناباروری در انسان
در علم پزشکی هروقت که یک زوج در سن باروری قرار داشته باشند اما با گذشت دوازده ماه از ازدواج همراه با رابطه جنسی منظم و بدون استفاده از روش‌های پیشگیری از بارداری، بچه دار نشوند، یکی از آنان دچار مشکل ناباروری میباشد. این مشکل اگر از سوی پدر باشد ممکن است به علت مواردی همچون: واریکوسل، آزواسپرمی و... باشد و اگر از سوی مادر باشد ممکن است به دلیل مواردی مانند: آژنزی تخمدان، سندرم آشرمن و... باشد.
باید به این نکته دقت کرد که ناباروری به معنای عدم تولید گامت نمیباشد بلکه نداشتن توانایی در تولد نوزاد زنده را میگویند به طور مثال در آقایان علت این موضوع میتواند بیماری کم نطفگی باشد. این مورد در خانم‌ها نیز ممکن است به علت نداشتن مادرزادی رحم و... رخ دهد.
اغلب زوج‌ها وقتی برای درمان مشکل ناباروری به مراکز درمانی مراجعه مینمایند با مفهموم درست این موضوع آشنا نمیباشند. روند باردار شدن به موارد مختلفی وابسته است و اگر زوج در چند ماه ابتدایی از اقدام خود موفق به بارداری نشوند نباید خود را نابارور بخوانند. علاوه بر این موضوع، موارد متعددی بر بارداری تاثیرگذار هستند که اگر زوج‌ها آنان را رعایت نکنند ممکن است با عدم باروری رو به رو گردند.
احتمال باروری در زمانی تعریف میگردد که فرد به طور کامل سالم باشد و در تعادل هورمونی قرار داشته باشد. مرد نیز باید دارای سلامت کامل باشد و با مشکلی در زمینه حرکتی، اسپرم و... مواجه نباشد. زوج باید رابطه جنسی خود را در موقع تخمک گذاری انجام دهند تا احتمال باروری را افزایش دهند.